Ειρήνη Μαρούπα : Η απόφαση για το Μάτι , επιτομή της θεσμικής μας κατάπτωσης

 

Γάμους ομοφυλόφιλων η απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ενσωματώσει ένα ΝΑΡΚΟ-ΚΡΑΤΟΣ!

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

 

Σημειώναμε "προφητικά" και "συνωμοσιολογικά" στις 10 Νοέμβρη 2023:

  

 

➦ Αναγνωρίστηκαν τα Σκόπια ως Β. Μακεδονία, τώρα ήρθε η ώρα του ψευδοκράτους:
κέντρο τρομοκρατίας & διακίνησης ναρκωτικών...

  

Ο ναρκέμπορος τρομοκράτης, σήμερα ψευδοπρωθυπουργός ενός ψευδοκράτους που δεν αναγνωρίζει ο ΟΗΕ (όπως το ψευδοκράτος της κατεχόμενης Κύπρου), ο Αλμπίν Κούρτι, δήλωσε ότι το Κοσσυφοπέδιο σκοπεύει να νομιμοποιήσει τους γάμους ομοφυλόφιλων, γιατί:
«Αυτή η απόφαση θα βοηθήσει στην επιτάχυνση της ένταξης του μερικώς αναγνωρισμένου κράτους στο Συμβούλιο της Ευρώπης»
Τώρα το ψευδοκράτος μπορεί ν' αναγνωριστεί!

Ποιοι ανέλαβαν τη βρώμικη Νατοϊκή δουλειά για το ψευδοκράτος; Τσίπρας, Μητσοτάκη-Μπακογιάνη-Κούβελα, Γ. Παπανδρέου... ➦ Ντόρα και Τσίπρας... “ομόσταυλοι”, στο… μαντρί των Αμερικανικών συμφερόντων όπου γης!

  

 

Όταν ο Μητσοτάκης επισημαίνει πως είναι στο πλευρό των ουκροναζί διότι «Δεν ανεχόμαστε αναθεωρητισμούς»... τι εννοεί; Η αναγνώριση του ψευδοκράτους, σε ίδιο καθεστώς με αυτό της "Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου"... τι σημαίνει;

  

 

Κανείς δεν ντρέπεται στην αποικία Ελλαδιστάν;

  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Η αναμενομένη προδοσία της Σερβίας, το Ιράν, η Ροζ κοσμοπολίτικη «ΑΡΙΣΤΕΡΑ», η υποκρισία του ΚΚΕ και ο εξευτελισμός που δεν έχει τελειωμό

 

Του

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

Διαβάζουμε στον τύπο για την αντίδραση – κεραυνοβόλος κυριολεκτικά– της Σερβίδας αντιπροσώπου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης όταν η γνωστή και μη εξαιρετέα κ. Μπακογιάννη με εισήγησή της υποστήριξε την ένταξη του Κοσόβου. Διαβάζουμε:

 

«...Κρατάμε τα λόγια της Σερβίδας Μπιλιάνα Πάντιτς προς την ανεκδιήγητη Ντόρα στην ΚΣΣΕ: «Θα μείνετε στην ιστορία ως κάποια που με τον πιο βάναυσο τρόπο παραβίασε όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τις αρχές πάνω στις οποίες ιδρύθηκε αυτή η οργάνωση. Έχετε αποδείξει ότι σας λείπει η ακεραιότητα, προκαλείτε και είστε υποκρίτρια… Μπορεί να είμαστε μια μικρή χώρα, αλλά σε αντίθεση με εσάς έχουμε ακεραιότητα και ποτέ δεν πρόκειται να παραδοθούμε και να υποκύψουμε». Κρατάμε το τεράστιο «Ντροπή σας» του κ. Βούτσιτς προς την Μπακογιάννη...» (Documento-20/4/2024).

  

Βράζει κυριολεκτικά η Κύπρος και ο «Φιλελεύθερος», μεγάλης κυκλοφορίας Κυπριακή εφημερίδα γράφει «Ντροπή σου» άθλια Ντόρα Μπακογιάννη!

 

«...Ξέρω πολύ καλά ποιος έδωσε την εντολή να εγκαταλείψετε τις αρχές σας. Ντροπή σας». Κόλαφος για την ανεκδιήγητη Ντόρα Μπακογιάννη από τον πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς για την εισήγησή της, η οποία εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία, για ένταξη του Κοσσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ). Μια απόφαση, που μόνο σαν πισώπλατη μαχαιριά κατά της Κύπρου μπορεί να λογισθεί, αφού το ίδιο καθεστώς παρατηρητή στο ΣτΕ κατέχει και το ψευδοκράτος...» (Στο ίδιο).

Ο Γεραπετρίτης έριξε το σύνθημα για τις Πρέσπες του Αιγαίου: Η προαναγγελία μιας εθνικής μειοδοσίας

  Του Ελευθέριου Ανδρώνη

  

Αυτό που εδώ και μήνες πίστευε ο κάθε πατριώτης Έλληνας, γίνεται πράξη: οι τεμενάδες του Γιώργου Γεραπετρίτη στον «Σουλτάνο» ήταν οσφυοκαμπτική άσκηση ετοιμότητας, για το μεγάλο ξεπούλημα του Αιγαίου που καταφθάνει. Μπροστά στα μάτια μας διαδραματίζεται το χρονικό μιας ασύλληπτης μειοδοσίας, της μεγαλύτερης που θα έχει συμβεί εδώ και 2 αιώνες, από τη σύσταση του ελληνικού κράτους.

  

 

Το ψυχολογικό «μασάζ» για τις Πρέσπες του Αιγαίου, είναι γεγονός. Ένα ακόμα προδιαγεγραμμένο έγκλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη – εθνικών και διεθνών διαστάσεων αυτή τη φορά – έρχεται να προστεθεί ως η πιο μαύρη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας, εάν δεν αντιδράσει σύσσωμος ο ελληνικός λαός και η αντιπολίτευση.

Κόσοβο: Πισώπλατη μαχαιριά στην Κύπρο χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα

Του 

Σταύρου Λυγερού

 

“Πισώπλατη μαχαιριά” χαρακτήρισε το Βελιγράδι ουσιαστικά τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης –έτσι όπως την εξέφρασε όχι μόνο η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και οι άλλοι βουλευτές της ΝΔ– στο Συμβούλιο της Ευρώπης σε σχέση με το Κόσοβο. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι και πισώπλατη μαχαιριά στην Κυπριακή Δημοκρατία, επειδή δημιουργεί προηγούμενο, το οποίο η Άγκυρα οραματίζεται να επαναλάβει και στη Θράκη.

  

 

Η πολιτική της Δύσης στα Βαλκάνια υπαγορευόταν πάντα από την επιδίωξη να εκτοπιστεί η ρωσική επιρροή από την περιοχή. Μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού, αυτή η επιδίωξη –μεταξύ άλλων– οδήγησε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε μία σειρά κρίσεων στην επικράτειά της. Για την ακρίβεια, οδήγησε το 1995 στη συμφωνία του Ντέιτον (με την οποία ιδρύθηκε το θνησιγενές κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης), στον βομβαρδισμό της Σερβίας και το 1999 στην απόσχιση του Κοσόβου, το 2001 στη συμφωνία της Αχρίδας (μεταξύ του σλαβικού και του αλβανικού στοιχείου της τότε FYROM) και το 2018 στη Συμφωνία των Πρεσπών.

Ρωσία, Σερβία – Η αποκρουστικά αμφιλεγόμενη όψη της Ελληνικής Διπλωματίας

 

 Του Ηλία Παπαναστασίου

  

 

Έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στην παροιμιώδη ελληνική αχαριστία που στις περιπτώσεις των διεθνών και διπλωματικών σχέσεων λαμβάνει αποκρουστική, επονείδιστη και απεχθή όψη, ικανή να ταυτίσει την χώρα μας με την «χώρα του αχάριστου» και ο οποίος –όπως ανέφερε ο Ξενοφών– συνεχίζει να εξελίσσεται αρνητικά γιατί συνήθως «Επα­κό­λου­θο της αχα­ρι­στί­ας εί­ναι η αδιαν­τρο­πιά».

 

Δεν χρειάζεται φυσικά να καταφύγουμε στα λεχθέντα υπό των «αρχαίων ημών προγόνων» για να κατανοήσουμε το μέγεθος της τραγωδίας που λέγεται «θρυμματισμός» των ελληνο/ρωσικών σχέσεων φιλίας. Αρκεί να θυμηθούμε τι χρωστάμε στη μεγάλη χώρα του Βορρά:

Όταν ο κυρ-Παντελής ψάχνει πολιτικά τον εαυτό του…

Της

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*  

 

  

 Παρατηρούμε καθημερινά πως ένας ιστορικός λαός μοιάζει σταδιακά να αποσυντίθεται. Όχι μόνο λόγω οικονομικής κρίσης, κατάρρευσης και φτώχειας, αλλά επίσης πολιτισμικά, ιδεολογικά, δημογραφικά, ενδεχομένως θα λέγαμε και ανθρωπολογικά, με την ευκαιρία λόγου χάρη της πρόσφατης υπερψήφισης του νομοσχεδίου για το γάμο ζευγαριών ιδίου φύλου – και κατά προέκταση, της πιθανότητας απόκτησης παιδιών.

Δεν θα αναλύσουμε βέβαια στο παρόν άρθρο τα ήδη χιλιογραμμένα περί των πολιτικών ευθυνών, των προμνημονιακών, μνημονιακών και μεταμνημονιακών κυβερνήσεων γι’ αυτή την πολύπλευρη κατάρρευση, ούτε για τη μαφιοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Δεν θα επικεντρωθούμε στις συνταγματικές εκτροπές, ούτε στη θεσμική παρακμή της δικαιοσύνης, της εκπαίδευσης ή της ενημέρωσης των πολιτών από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Δεν θα επισημάνουμε τους κινδύνους μιας γενικευμένης πτώχευσης, ούτε θα αναφερθούμε στη διαφθορά, στην καθημερινή εγκληματικότητα που διαρκώς επιδεινώνεται, στην ασυδοσία των ισχυρών και των κυβερνώντων ή στην ατιμωρησία των υπευθύνων για διαχρονικά εγκλήματα που άλλοτε θα είχαν οδηγήσει ίσως σε λαϊκούς ξεσηκωμούς (π.χ. Τέμπη, Μάνδρα, Μάτι).