Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Υστερίες εγκάθετων και παρωπίδες αφελών

Οι καθεστωτικές υστερίες εναντίον των αγροτών και οι παρωπίδες των αφελών



Ωκεάνια κύματα καταδικαστικών αναθεμάτων έχουν φουσκώσει εναντίον των αγροτών από τους ποικίλους μηχανισμούς του καθεστώτος και τους ποικίλους «στρατάρχες» της δημοσιογραφίας και του «πνεύματος».

Καμία έκπληξη.
Αλλοίμονο, αν οι «μπράβοι» της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας ήταν με τους ξεκληρισμένους εργάτες της γης. Αυτοί κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται: Να εμφανίζουν τα πράγματα ανάποδα, να εξαφανίζουν την ουσία τους, να αποκρύβουν τις ρίζες των προβλημάτων και να στουπώνουν τα κρανία των αφελών με ψεύδη, παραποιήσεις και συκοφαντίες κατά των αγροτών.

Η έκπληξη βρίσκεται αλλού: Σε κάποιους που ενώ βλέπουν τις «επιχειρήσεις» αποδόμησης της ελληνικής κοινωνίας και την ισοπέδωση της «πατρίδας», φοράνε παρωπίδες πάνω στο αγροτικό ζήτημα.

Χάνουν το δάσος πίσω από το φύλο. Διογκώνουν κάποια σκανδαλώδη επεισόδια των αγροτοπατέρων και των αγροτο-εμπόρων- τσιφλικάδων και τα καθιστούν καθοριστικά κριτήρια της σκέψης τους, εξαφανίζοντας έτσι το ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ.

Θύματα της ηθικολογικής προπαγάνδας ή «μάρτυρες» αγροτικών «σκανδάλων» (τα οποία και αυτά αποτελούν προϊόντα της καπιταλιστικής λογικής και βαναυσότητας εναντίον της αγροτικής οικονομίας), χάνουν το δάσος: τη γενικευμένη καταστροφή και ισοπέδωση της πρωτογενούς παραγωγής μιας εθνικής οικονομίας, της αγροτικής.

Η στάση απέναντι στους αγρότες δεν μπορεί να καθοριστεί από κάποια εξωτερικά συμπτώματα των καπιταλιστικών στρεβλώσεων της αγροτικής οικονομίας.

Οι στρεβλώσεις αυτές αποτελούν το προϊόν της πολιτικής του καθεστώτος και όχι των εργατών γης.

Το αγροτικό ζήτημα πρέπει, όπως κάθε άλλο κοινωνικό ζήτημα, να αντιμετωπίζεται ΣΥΝΟΛΙΚΑ και όχι να τεμαχίζεται και διαλύεται σε επιμέρους επεισοδιακά συμβάντα.

Δεν μπορούμε να φοράμε παρωπίδες στην ΟΥΣΙΑ και να διακρίνουμε μόνο τις εξωτερικές στρεβλώσεις.


Και η ΟΥΣΙΑ είναι:

α) Ότι η αγροτική οικονομία, το εθνικό αυτό θεμέλιο της κοινωνίας, έχει μπει στο στόχαστρο του πλανητικού ιμπεριαλισμού και των μηχανισμών της Νέας Τάξης.

Η νέα τάξη θέλει να εξαφανίσει τα πρωτογενή θεμέλια μιας εθνικής οικονομίας και να ισοπεδώσει τον αγροτικό «κλήρο» και ολόκληρο τον αγροτικό κόσμο.

Γι’ αυτό όλες οι κυβερνήσεις, επί δεκαετίες, υπονόμευαν τα θεμέλια της εθνικής οικονομίας: Την αγροτιά. Αυτά ήταν τα προστάγματα της Ευρώπης των ιμπεριαλιστών ληστών.

β). Η διάλυση της αγροτικής οικονομίας προκαλεί επίσης αλυσιδωτές παρενέργειες υπονόμευσης της εθνικής υπόστασης μιας κοινωνίας και υποταγής της στους διεθνείς καρχαρίες του κεφαλαίου και στους μηχανισμούς αποδόμησης των εθνών-κρατών.

Η εξόντωση της ελληνικής αγροτιάς, αυτό γίνεται σήμερα (και είναι καθαρό σε όσους δεν έχουν τσίμπλες στα μάτια), θα επιφέρει, για το σύνολο του ελληνικού λαού μεγάλες συμφορές και τεράστια προβλήματα διατροφής και κατακλυσμιαίας εισβολής των πολυεθνικών με τα μεταλλαγμένα και βιομηχανικά αγροτικά προϊόντα.

Με άλλα λόγια: Θα ολοκληρώσει την οικονομική και πολιτική υποδούλωση της Ελλάδας από τις πολυεθνικές και το κράτος των πολυεθνικών: Νέα Τάξη.

γ). Τέλος θα ρίξει τον αγροτικό πληθυσμό σε καταστάσεις αποκτηνωμένης δουλείας, στην ολοκληρωτική καταστροφή και εξαθλίωση.

Παλιότερα η πτώχευση και η καταστροφή του αγροτικού πληθυσμού είχε τη διέξοδο της προλεταροποίησης των αγροτών στις βιομηχανίες και στις πόλεις.

ΣΗΜΕΡΑ δεν υπάρχει αυτή η διέξοδος.
Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟΣ.
Η κατοχή της Ελλάδας από τις στρατιές των αλλοδαπών και ο εποικισμός της, ΕΧΟΥΝ καταστρέψει κάθε δυνατότητα ενσωμάτωσης της κατεστραμμένης αγροτιάς (που συντελείται σε ρυθμούς καταιγιστικούς και ολοκληρωτικούς) σε άλλους παραγωγικούς και εμπορικούς κλάδους της οικονομίας.

Και δεν είναι μόνο ότι οι στρατιές των ανέργων έχουν διογκωθεί, ούτε το γεγονός ότι έχει επιβληθεί στην αγορά εργασίας ένα σύστημα δουλείας και απλήρωτης εργασίας (τα βασικά εθνοκτόνα νεοταξικά θεμέλια), αλλά και το γεγονός της αδιέξοδης καπιταλιστικής κρίσης.

ΟΠΟΙΟΣ δεν βλέπει αυτά τα ουσιώδη, οι πατριωτικές του διαθέσεις είναι τυφλές.

Πατριωτισμός, δίχως, να αντιμετωπίζει κανείς την αιχμή των κοινωνικών προβλημάτων και δίχως να στηρίζει την αγροτική οικονομία (πρωτογενές κοινωνικό ζήτημα), ΕΙΝΑΙ νανούρισμα αυταπάτης…

Οι αγνοί άνθρωποι παρασύρονται από το φύλο και χάνουν το δάσος.

Οι πατριδοκάπηλοι, όπως ο Καρατζαφέρης και Σία, αυτό- αποκαλύπτονται.

ΓΙΑΤΙ δεν μπορεί να κλείνεις την «πατρίδα» σε όλες τις πτώσεις και να στάζεις χολή εναντίον των αγροτών: οικονομική ραχοκοκαλιά της πατρίδας.


Και αυτή η γλυκερή ηθικολογία εναντίον των μπλόκων είναι δάκρυα υποκρισίας.
Τα μπλόκα είναι το τελευταίο οχυρό της αγροτικής απελπισίας, το τελευταίο οχυρό των αγροτών εναντίον των δημίων της Νέας Τάξης…

Διαβάστε ένα εξαιρετικό περίγραμμα του αγροτικού προβλήματος, όπως και άλλα κατατοπιστικά κείμενα εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/posting.php