Η Βουλή σήμερα δεν αποτελεί απλώς το «ντεκόρ» της καπιταλιστικής εξαχρείωσης και του ολοκληρωτισμού των πολυεθνικών, αλλά και το «πολιτικό χρηματιστήριο» της απάτης.
Ο «ναός» της καπιταλιστικής, χρηματιστηριακής αγοράς είναι το Χρηματιστήριο, η Βουλή ο «ναός» της απάτης και τα ΜΜΕ ο «ναός» της υστερικής προπαγάνδας.
Υπάρχει και ο «ναός» της Εκκλησιαστικής, γραφειοκρατικής ιεραρχίας ο οποίος «ευλογεί» τους άλλους ναούς: Σήμερα ευλογεί την απάτη της κυβέρνησης περί ιθαγένειας. Μάλιστα στη Βουλή, ο πρωθυπουργός, των «φωταδιστικών» ιδεολογημάτων(!), αναφέρθηκε και στο Μητροπολίτη Μεσσηνίας, Χρυσόστομο, για τις «ευλογημένες» θέσεις του περί «μεταναστών»!!!
Στο «ναό», λοιπόν της απάτης (δημοκρατίας τον αποκαλούν) ακούγονται οι πιο θλιβερές ψαλμωδίας του ψεύδους και της υποκρισίας. Μέσα εκεί δίνονται οι πιο κακόγουστες παραστάσεις της απάτης. Και αυτό γιατί, από τη μια καταβάλλεται μελλοδραματική προσπάθεια να επικαλυφτεί η πραγματικότητα, να συσκοτιστούν τα αίτια των πραγμάτων, να εξαφανιστούν τα ουσιώδη προβλήματα, καθώς και οι «στρατηγικές» και «τακτικές» των ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Η συζήτηση στη Βουλή για την «Ιθαγένεια» ήταν από τις πιο κακόγουστες φάρσες απάτης.
Η ουσία της αλλοδαπής εισβολής και κατοχής της χώρας μας έμεινε στο απυρόβλητο. Όλοι περιφερόντουσαν σε επιλεγμένα και ξεκάρφωτα εξωτερικά συμπτώματα του προβλήματος, σε γενικόλογες ηθικολογίες, σε αφόρητες εκλογικές κερδοσκοπίες, σε φτηνά τρικ εντυπωσιασμού και δικολαβικά τεχνάσματα: Η απάτη σε ποικιλία αποχρώσεων και αθλιοτήτων.
Μιλούσαν για το πρόβλημα της λαθρομεταναστευτικής εισβολής σαν να ήρθε ουρανοκατέβατο, σαν «γεγονός» ανεξάρτητο, αυτόνομο και έξω από τις λογικές της «ελεύθερης αγοράς» και των «ανοικτών συνόρων» που επιβάλλουν οι πολυεθνικές, έξω από τις στρατηγικές και πρακτικές επιδιώξεις του πλανητικού ιμπεριαλισμού, έξω από την ΠΟΛΙΤΙΚΗ που έχουν επιβάλει τα ισχυρά οικονομικά κέντρα εξουσίας, έξω από τους συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους αυτής της πολιτικής, έξω από τους σχεδιασμούς των διεθνών κέντρων εξουσίας.
Μιλούσαν επί ώρες για ένα πρόβλημα, το υπ’ αριθμόν ένα κοινωνικό, εθνικό και πολιτικό πρόβλημα, στο αέρα, λες και μας ήρθε, σαν τιμωρία, από τον ουρανό.
Η κ. Παπαρήγα ψέλλισε μόνο κάποια αντιφατικά μισόλογα. Ήταν η πλέον αμήχανη γιατί ήταν και η λιγότερο «εκπαιδευμένη» στη δημαγωγική ρητορεία της απάτης. Έτσι δεν μπορούσε να ξεπεράσει με επιτυχία της αντιφάσεις της και την τεράστια δυσαρμονία μεταξύ των πολιτικών αγκυλώσεων του Κόμματός της και της πραγματικότητας που βιώνει ο ελληνικός λαός.
Μας έλεγε από τη μια, π.χ., ότι για το «κακό» φταίει ο ιμπεριαλισμός (η συνηθισμένη καραμέλα) και ότι πρέπει να νομιμοποιήσουμε τους πάντες γιατί είναι θύματα του ιμπεριαλισμού (θρήνοι ηθικολογικοί), αλλά από την άλλη διέκρινε τα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια που παίζονται με την κατασκευή μειονοτήτων!!!
Η Ηγεσία του ΚΚΕ, αρχίζει να διακρίνει τον κίνδυνο που απειλεί με αφανισμό την ίδια την ύπαρξή του και κάτω από αυτή την πίεση ψελλίζει αμήχανα περί «ιμπεριαλιστικών σχεδίων».
Διακρίνει, βεβαίως τα «σχέδια» στο τελικό αποτέλεσμα και όχι στην όλη διαλεκτική λογική και στρατηγική του ιμπεριαλισμού και των «ανοικτών συνόρων».
Μια λογική και στρατηγική η οποία ξεκινά από την οργανωμένη εισαγωγή των αλλοδαπών στρατιών με πρώτους στόχους: Την ισοπέδωση των κοινωνικών ιστών, των εργατικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών κεκτημένων, την αποδόμηση της εθνικής μας υπόστασης, συνακόλουθα και των αγώνων σε εθνικό επίπεδο, για την απρόσκοπτη κερδοσκοπική αναισχυντία του κεφαλαίου…
Μετά από αυτούς τους θεμελιακούς ιμπεριαλιστικούς στρατηγικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς στόχους που υποβιβάζουν όλη την κοινωνία στα επίπεδα «σχέσεων δουλείας», ξεδιπλώνονται και κλιμακώνονται οι «στρατηγικές» και «τακτικές» της ολοκληρωτικής εθνικής διάλυσης: «κατασκευή μειονοτήτων», και ανεξάρτητων «δουκάτων», αλλαγή συνόρων…
Η κ. Παπαρήγα αρχίζει να ψελλίζει για τις εθνικές συμφορές του τέλους μας.
Μέχρι τώρα και ΤΩΡΑ νομιμοποιεί το ιμπεριαλιστικό στρατήγημα του τέλους μας, αγωνίζεται με υψηλούς τόνους για τους «φουκαράδες» νέους δούλους, αλλά πετά και μερικές φρασούλες για το «κακό» που έρχεται…
Ζητά τη νομιμοποίηση ΟΛΩΝ, δηλαδή τη νομιμοποίηση των μεγάλων εθνικών συμφορών που έρχονται, όπως και η ίδια διακρίνει.
Τέτοια ρωγμή της πολιτικής σκέψης δύσκολα συναντάς: Αποτελεί το απόρριμμα της σταλινικής εξαχρείωσης…
Αυτό που παρακάμπτεται από όλους τους πολιτικούς απατεώνες είναι ότι ο νόμος για την Ιθαγένεια αποτελεί το τελικό στάδιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Την ολοκλήρωση των νεοταξικών στόχων: Την πολιτική νομιμοποίηση της κατάτμησης της Ελλάδας, την επικύρωση της αλλαγής συνόρων (που λέει και η Παπαρήγα) και τη δημιουργία μικρών προτεκτοράτων.
Κανένα πρόβλημα δεν θα είχε το καθεστώς με το να ΜΗ δώσει ψήφο στους αλλοδαπούς. Δεν ενδιαφέρονται ποτέ οι δήμιοι των λαών για τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες κανενός.
Το αντίθετο: Πάντα η μοναδική τους επιδίωξη ήταν, είναι και θα είναι η συρρίκνωση κάθε δημοκρατικής ελευθερίας και πολιτικού δικαιώματος.
Εδώ έχουν επιβάλλει ένα καθεστώς δουλείας σε όλους και κτηνώδους τρόπου ζωής και θα νοιαστούν για τα πολιτικά δικαιώματα των αλλοδαπών δούλων;
Η Ιθαγένεια δίνεται για στρατηγικούς πολιτικούς στόχους της Νέας Τάξης. Οι άμεσοι στόχοι έχουν επιτευχθεί και υλοποιούνται μια χαρά και δίχως την Ιθαγένεια. Τα υπερκέρδη των αρπακτικών, η άλωση των λαϊκών κατακτήσεων και των εργασιακών σχέσεων, η διάλυση της κοινωνικής μας υπόστασης, η γκετοποίηση της χώρας και η πλημμύρα μαφιόζικων αλλοδαπών συμμοριών, όλα αυτά δεν χρειάζονται Ιθαγένεια. Μια χαρά υλοποιούνται και όπως έχουν τα πράγματα. Και έχουν υλοποιηθεί σε μέγιστο, αν όχι ολοκληρωτικό, βαθμό.
Αλλού κτυπάνε οι καμπάνες με την παροχή ψήφου: Στην «κατασκευή» «μειονοτικών πληθυσμών», στην κατασκευή διχαστικών κρατιδίων, ισλαμικών δορυφόρων του διεθνούς ιμπεριαλισμού, στον εθνικό, συνακόλουθα και θρησκευτικό, κατακερματισμό της Ελλάδας.
Αυτός είναι ο βασικός στόχος της Ιθαγένειας. Να επικυρώσει πολιτικά αυτό που έχουν υλοποιήσει κοινωνικά μέχρι σήμερα. Και μέσω αυτής της πολιτικής και νομικής επικύρωσης να υλοποιηθούν οι στρατηγικοί στόχοι της Νέας Τάξης: Η κατάτμηση του ελληνικού έθνους, το «πνίξιμο» της Ορθοδοξίας, η άλωση των εθνικών μας ιστών…
Στο τσίρκο της Βουλής ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έθεσε το ουσιώδες αυτό ζήτημα. Συμφωνούσαν ΟΛΟΙ επί της ουσίας και «διαφωνούσαν» για τα μάτια του κόσμου στις «λεπτομέρειες». Ταυτόχρονα δημοκοπούσαν σε επιμέρους εξωτερικές όψεις το λαθρομεταναστευτικού προβλήματος και εμπορευόντουσαν τα καρκινώδη αποστήματά του.
Ο πιο χυδαίος έμπορας όλων, ως συνήθως, ήταν ο Καρατζαφέρης: Μπακάλης κυριολεκτικά. Μέχρι και τον Ένγκελς εμπορεύτηκε. Ο σαλτιμπάγκος πολιτικός αγύρτης και πωλητής κουρελιών κατηγορούσε τους άλλους για «σαλτιμπαγκισμούς»…