Φαίνεται ότι η ηγεσία του ΚΚΕ αρχίζει να βλέπει το βάραθρο του αφανισμού της.
Η οργή της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα των κοινωνικών στρωμάτων που εκφράζει το ΚΚΕ, έχει τόσο πολύ ξεχειλίσει που η ηγεσία του κόμματος δεν έχει άλλα περιθώρια «ελιγμών». Πρέπει να εναρμονιστεί στοιχειωδώς με τη λαϊκή οργή.
Στη συζήτηση, λοιπόν, μεταξύ των πολιτικών αρχηγών για το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για την απόδοση ιθαγένειας στους ΠΑΡΑΝΟΜΑ νομιμοποιημένους μετανάστες, παρουσιάστηκε θεαματική και ομολουγέμως ανέλπιστη μεταλλαγή των θέσεων του Κ.Κ.Ε.!
Η γραμματέας του κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, προς έκπληξη των παρευρισκομένων, είπε τα εξής:
«...δεν υιοθετούμε τον κοσμοπολιτισμό, ο οποίος εμφανίζεται και από αριστερές δυνάμεις. Ενας κοσμοπολιτισμός, ο οποίος θέλει να καταργήσει το εθνικό πεδίο πάλης, την εθνική ταυτότητα και την πραγματικά διεθνιστική, που δεν αναιρεί την εθνική ταυτότητα, στο όνομα της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας διαπολιτισμικότητας ή πολυπολιτισμικότητας και που κλείνουν τα μάτια σε επικίνδυνες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κοσμοπολίτικες, οι οποίες αύριο θα θέσουν θέμα μειονότητας και για τους μετανάστες. Και αυτό υπάρχει... Ξέρουμε πάρα πολύ καλά πως δυο φαινομενικά διαφορετικές απόψεις μπορούν να οδηγήσουν όχι στο μικρότερο κακό, αλλά στο μεγαλύτερο κακό. Αύριο θα θέσουν ζήτημα μειονότητας και για τους μετανάστες. Και πρέπει να παρακολουθούμε και τις ιδεολογικές τοποθετήσεις των υπέρ ή κατά της ιθαγένειας. Διότι το θέμα δεν είναι μόνο δίνω ή όχι ιθαγένεια. Αλλά υπάρχουν και μια σειρά απόψεις, οι οποίες μπορεί να καλλιεργήσουν αντιλήψεις πάρα πολύ επικίνδυνες.»
Βεβαίως κάποια αντιφατικά λόγια είχε ψελλίσει η Αλέκα και στην προηγούμενη συζήτηση.
Τότε από τη μια εντόπιζε τους κινδύνους των κατασκευασμένων μειονοτήρων και το ρόλο των Μ.Κ.Ο., αλλά από την άλλη ζητούσε νομιμοποίηση όλων των παράνομων.
ΤΩΡΑ ήρθε με απόψεις πιο «δουλεμένες» και καθαρές.
Γίνεται πλέον σαφές πως μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος έγιναν τέτοιες ζυμώσεις και συνέβαλαν στην αναδίπλωση της Παπαρήγας μετά από αντίδραση της βάσης η οποία σαφώς διαφοροποιήθηκε από την αρχική τοποθέτηση του κόμματος στο θέμα των μεταναστών.
Φυσικά δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη στην ηγεσία του ΚΚΕ.
Ωστόσο, θα είναι καταλυτικά σημαντικό αν, έστω και καιροσκοπικά, αναθεωρήσει τις ανοικτά νεοταξικές θέσεις που είχε η ηγεσία του ΚΚΕ για τους λαθρομετανάστες.
Γιατί εδώ και μια καιροσκοπική αναδίπλωση αποκτάει μεγάλη πολιτική διάσταση στην εργατική τάξη και το ελληνικό λαό γενικότερα που βρίσκεται στο στόχαστρο των συκοφαντιών και αφορισμών για «ρατσισμούς» και άλλα παραμύθια…