Πηγή:
http://citypress-gr.blogspot.com/2010/05/blog-post_6891.html
Ο Τσολάκογλου και η κυβέρνηση του συνεχίζουν ακάθεκτη το έργο τους...
Όπως αναφέρθηκε στα ΜΜΕ, ο Ερντογάν αποκάλυψε κατά τη συνάντησή του με τον Γ. Παπανδρέου, ότι το 2004, στις συνομιλίες στην Ελβετία για το σχέδιο Ανάν, ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής και ο κύπριος πρόεδρος, Τάσος Παπαδόπουλος, είχαν ζητήσει από τον Ανάν να μην προβεί καν σε δημοψήφισμα.
Είναι φυσικό βέβαια, η τουρκική πλευρά να προβάλλει αυτό το γεγονός ως αρνητικό. Είναι όμως, φυσικό να το δέχεται ως τέτοιο η ελληνική;
Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να επιτρέπει στον πρωθυπουργό της Τουρκίας επί ελληνικού εδάφους να του κάνει τέτοια δωράκια, είτε κατηγορώντας τους αντιπάλους του, είτε … προτρέποντάς τους να στηρίξουν την κυβέρνηση ; (παρέμβαση Ερντογάν στα εσωτερικά της Ελλάδας);
Για να το πούμε απλά ο κ. Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου άφησε τον πρωθυπουργό της Τουρκίας να κτυπήσει κάτω από την ζώνη πολιτικούς αντιπάλους του.
Αν πήγαινε ο Γιώργος στην Άγκυρα και έλεγε τα ίδια για την τουρκική αντιπολίτευση πόσα τουρκικά F16 θα πετούσαν τώρα στο Αιγαίο;
Και άραγε η “αποκάλυψη” κάνει κακό ή καλό στον Καραμανλή, δεδομένου ότι ο Γ. Παπανδρέου ήταν αναφανδόν υπέρ του σχεδίου Ανάν και συνεπώς ταυτίζεται με τις τουρκικές θέσεις; Μήπως Καραμανλής και Παπαδόπουλος, οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά τα αισθήματα του κυπριακού και ελληνικού λαού, δεν ήθελαν να κάψουν μια πρωτοβουλία, όπως αυτή του σχεδίου Ανάν, που εμφανώς αποδοκιμάστηκε;
Υπάρχει προπαγάνδα και ωμή, ρεαλιστική πολιτική σκέψη. Και η κυβέρνηση επέλεξε το πρώτο.
Είναι όμως, απαράδεκτο σε εθνικά θέματα, οπότε η Ελλάδα πρέπει να εμφανίζει ένα ενιαίο και αρραγές μέτωπο, να δέχεται ο πρωθυπουργός δωράκια υπονόμευσης σε βάρος του Έλληνα πρώην πρωθυπουργού.
Αυτό δείχνει ότι στον βωμό των μικροκομματικών συμφερόντων, το ΠΑΣΟΚ είναι πρόθυμο να θυσιάσει και την εθνική ομοψυχία, για την οποία δήθεν κόπτεται, και τα ίδια τα εθνικά ζητήματα. Κρίμα.
Τουλάχιστον ας διδαχθεί -ευκαιρίας δοθείσης με την επίσκεψη Ερντογάν- από τους Τούρκους, πως αυτοί, ενιαία, και ανεξάρτητα από τις εσωτερικές διαφορές τους, αντιμετωπίζουν όλους τους άλλους όταν πρόκειται για τα εθνικά τους θέματα και συμφέροντα.