Το μυθικό ιδεολογικό σύμπαν της Νέας Τάξης βρικολακιάζει τις «αριστοκρατικές» Θεωρίες του Νίτσε: τη δικτατορία των «εκλεκτών», των «αρίστων»!!!
Πάνω στα μοναρχικά λέπια των "εκλεκτών", των "πεφωτισμένων" και των «αρίστων» αντιφεγγίζουν τα ιδεαλιστικά χρώματα του ολοκληρωτισμού, ο φιλοσοφικός «ρεαλιστικός» δαρβινισμός κάθε φασισμού.
Η θεωρία των «αρίστων» είναι τα μοναρχικά λέπια της Νέας Τάξης με ωραιοποιημένους ηθικισμούς. Είναι το «υπέροχο ξανθό κτήνος» του Νίτσε…
Αυτή τη «θεωρία» των «αρίστων», των «ειδώλων» (τα ειδωλολατρικά μοναρχικά λέπια της Νέας Τάξης) ασπάζεται ενθέρμως ο Μίκης (το είδωλο)….
Θα συνεχίσουμε επ’ αυτού.
Διαβάστε το παρακάτω εξαιρετικό κείμενο από το «Κλασσικοπερίπτωση».
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/05/blog-post_24.html
"ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΟΥΡΑΕΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΤΟ ΑΛΑΤΙ"
Την παραπάνω ελληνική παροιμία σκεφτήκαμε όταν διαβάζαμε στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας "Το παρόν" ότι ο Μίκης Θεοδωράκης θεωρεί πως το:
"μέγιστο λάθος μας είναι ότι περιφρονούμε τους αρίστους και επιλέγουμε μετριότητες και συχνά ανίκανους".
Πρόκειται για ένα ρεπορτάζ αναφερόμενο στις τελευταίες δηλώσεις που έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης με αφορμή την παρουσίαση δύο βιβλίων του νέου φίλου του Β. Μαρκεζίνη.
Ο Μίκης θεωρώντας τον Β. Μαρκεζίνη "υπόδειγμα σύγχρονου Έλληνα που αποδεικνύει έμπρακτα τους πνευματικούς θησαυρούς που διαθέτει σήμερα η χώρα μας και που δυστυχώς το εθνικό μας κόμπλεξ τους υποχρεώνει να χαρίζουν τα δώρα τους στους ξένους" και αφού διάβασε όπως αναφέρει "με ψυχική αγωνία " τα δύο νέα βιβλία του ( "Επικοινωνιακή διπλωματία και διπλωματία βάθους" "και " Σκιές απο την Αμερική") ανακάλυψε ότι η "διαίσθησή" του "για τις "εθνικές τραγωδίες που είναι μπροστά μας" μεταβλήθηκε σε βεβαιότητα:
"επειτα απο τις επιστημονικές αναλύσεις ενός σοφού Έλληνα , που στο βάθος μας καλεί να αλλάξουμε νοοτροπία και να γυρίσουμε την πλάτη στην μετριότητα και την ανικανότητα που μας διαφεντεύουν και να αναζητήσουμε τη σωτηρία της πατρίδας μας στους δεκάδες αρίστους ,ξεπερνώντας τις καταστροφικές αναστολές που τους τοποθέτησαν στη ναφθαλίνη ,αυτούς που ζουν παραμερισμένοι ανάμεσά μας, που συμβαίνει να διαθέτουν την πολυτιμότερη για μένα ιδιότητα : είναι βαθύτατα Έλληνες και ασυμβίβαστοι πατριώτες. Διότι τελικά περί αυτού πρόκειται : πρέπει να σώσουμε την πατρίδα μας και απο την οικονομική κρίση αλλά και απο τα προδοτικά σχέδια που εξυφαίνονται στο σκότος απο δυνάμεις και πρόσωπα που χρησιμοποιούν αυτήν ακριβώς την κρίση εις βάρος των πιο ιερών εθνικών μας συμφερόντων."
Δεν είναι ότι διαφωνούμε με τις αυταπόδεικτες γενικές διαπιστώσεις του Μίκη ή πιο σωστά του προσφάτως επαναπατρισθέντος Έλληνα σοφού, είναι ότι λίγες ημέρες μετά τα σφιχταγκαλιάσματα με τον Ερντογάν και τον Παπανδρέου στο σπίτι του, τον ακούμε να μας "μαλώνει" που τόσα χρόνια αν και ευφυείς και πολιτικά ευαισθητοποιημένοι -όπως αναφέρει μεταξύ των άλλων- εν τούτοις επιλέγουμε τους ξεγάνωτους τενεκέδες και εξ αυτών των συνειδητά λαθεμένων "κομπλεξικών" επιλογών μας κινδυνεύουμε.
Το πρώτο "μάγγωμα" ήρθε όταν είδαμε να χρησιμοποιεί την ίδια ακριβώς ορολογία που χρησιμοποίησε τις πρώτες μετεκλογικές ημέρες ο κατοχικός μας πρωθυπουργός όταν προσπαθούσε να μας πείσει ότι αυτός δεν είναι σαν τους άλλους αφού μέσω των περίφημων "βιογραφικών" τα υπουργεία θα στελεχωθούν επιτέλους με τους "αρίστους και όχι με τους αρεστούς".
Φυσικά η πραγματικότητα κατέστησε σκουπίδια όλα εκείνα τα προεκλογικά και μετεκλογικά επικοινωνιακά μπιχλιμπίδια που με "αμερικλάνικο" σερβίτσιο μας σερβίριζε απο τις τηλεοράσεις.
Μέσα σε λίγους μόνο μήνες ο διάδοχος του Καραμανλή στον λουστραρισμένο θρόνο, άρχισε να τινάζει απο το σακάκι πότε με διακριτικό τρόπο και πότε με αιφνίδιες αμερικανο-πατριωτικές χοντροκοπιές την σοσιαλιστική και "Ανδρεϊκή" πρασινόσκονη που τον είχαν πασπαλίσει οι νεοταξίτες χορηγοί του.
Οι προθέσεις φάνηκαν και το χυδαίο ξεπούλημα των "πιο ιερών εθνικών μας συμφερόντων" δεν ήταν πια "διαίσθηση" αλλά "βεβαίότητα" του τι συμβαίνει.Η Ελλάδα των κακών λαϊκών επιλογών βάδιζε πλέον προς τον Μαλθουσιανό "παράδεισο" των "αρίστων" και των "σοφών".
Αν λοιπόν αξιότιμε κύριε Θεοδωράκη εμείς στείλαμε στην εξουσία ανίκανους και μετριότητες, εσείς γιατί τους δέχεστε στο σπίτι σας και συντρώγετε μαζί τους με φιλοξενούμενο μάλιστα συνδαιτημόνα τον θρασύτατο σουλτάνο-εκπρόσωπο του νεο-οθωμανισμού;
Αν η αποτυπωμένη χαρά σας στην αναμνηστική φωτογραφία ήταν ειλικρινής, τότε μάλλον η καινούργια αναθεωρημένη πολιτική σας εκτίμηση εκτιμά ότι η σημερινή κατοχική κυβέρνηση ως κυβέρνηση αρίστων και ικανών θα είναι αυτή που θα σώσει την πατρίδα μας και που θα μας απελευθερώσει απο τα παλιά κόπλεξ και τις καταστροφικές αναστολές ώστε να βαδίσουμε με επιτυχή πορεία στο δρόμο που χάραξε η "Νέα Τάξη Πραγμάτων".
Ούτε εσείς κύριε Θεοδωράκη, ούτε κανείς άλλος μπορεί in vitro και εκ του ασφαλούς να μας πεί με ποιά κριτήρια θα βαθμονομήσουμε την κλίμακα της ικανότητας και της "πατριωτικής επάρκειας", ώστε να μην ...παραμερίζονται οι άριστοι που ζουν και υπάρχουν ανάμεσά μας.
Το λέμε αυτό με την πεποίθηση ότι όντως τα πολιτικο-κοινωνικά κριτήρια μεγάλης μερίδας του λαού δεν βασίζονταν στις πραγματικές αξίες που με το αίμα τους διαφύλαξαν οι πρόγονοί μας και μας παρέδωσαν ως παρακαταθήκη, αλλά σε εκείνες τις κίβδηλες αξίες με τις οποίες μας εκπαιδευαν τόσα χρόνια τα σχολεία και οι τηλεοράσεις.
Τόσα χρόνια λοιπόν που βλέπατε αυτή την υπόγεια λειτουργία των "δυνάμεων του σκότους" ,τι πράξατε εσείς οι διορατικοί και λεπτοί στα αισθήματα άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης ώστε να μας διασώσετε με αποτελεσματικό τρόπο απο τα νύχια των κακών παιδαγωγών;
Η παρακμή αυτού του λαού δεν πραγματοποιήθηκε μέσα σε λίγα χρόνια ούτε και οι ηθικές του αντιστάσεις αμβλύνθηκαν ξαφνικά ώστε να "γυρίσει την πλάτη στους αρίστους".
Οι άριστοι κύριε Θεοδωράκη δεν είναι αυτοί που υπαινίσεσθε και σίγουρα δεν βρίσκονται σε ελιτίστικες παρέες "αδικημένων" και "παραγνωρισμένων" ούτε είναι μόνο λίγες "δεκάδες" όπως λέτε αλλά πολύ περισσότεροι.
Οι άριστοι θα φανούν αργά η γρήγορα και θα είναι αυτοί που θα προέλθουν όχι απο το ανακάτεμα των υφισταμένων πολιτικών ιζημάτων αλλά απο τον λαό και το καμίνι της εθνικής δοκιμασίας το οποίο θα ξεχωρίσει το χρυσάφι απο το χώμα των Βρυξελλών ή της Αμερικής.