Πολλοί -ειδικά οι τηλεοπτικοί καθεστωτικοί αστέρες- μιλούν πολύ για να μαθαίνουμε λίγα. Παρά ταύτα, οι απλοί άνθρωποι έχουν καταλάβει -από ένστικτο- ότι οι πασόκοι εκπρόσωποι του διεθνούς καπιταλισμού δεν λένε αλήθεια ούτε όταν λένε το... όνομά τους.
Ένα σημείο κλειδί στην προσπάθεια να περάσουν τα μέτρα που θέλουν οι καπιταλιστές είναι η συστηματική αποσιώπηση της σημασίας που έχουν απλές διατυπώσεις της συμφωνίας, όπως η διαρκής παρακολούθηση από τους ελεγκτές του ΔΝΤ της εφαρμογής των μέτρων.
Η παρακολούθηση είναι ουσιαστικά η μέθοδος για να περάσουν σε επόμενες φάσεις όλα όσα δεν μπορούν να περάσουν σήμερα.
Έτσι, σε πρώτη φάση καταργούν 13ο - 14ο μισθό από τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Σε επόμενη φάση οι ελεγκτές θα διαπιστώσουν ότι «εμφανίζεται υστέρηση στην επίτευξη των στόχων» και θα αναζητηθούν «άλλες λύσεις».
Τότε, και με δεδομένο για τους σχεδιαστές του «πακέτου» ότι τμήμα των μέτρων θα έχει γίνει δεκτό και θα υλοποιείται, θα εμφανιστεί κάποιος Λομβέρδος (που ως εκείνη τη στιγμή «αντιστεκόταν») και θα αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα κατάργησης 13ου - 14ου μισθού και για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
Στη συμφωνία ΔΝΤ- ΕΕ - ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει μόνο αυτό το ζήτημα προς (καπιταλιστική) «επίλυση».
Ουσιαστικά, όλα όσα οι καπιταλιστές θεωρούν φιλεργατικά, στο Εργατικό Δίκαιο, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας αλλά ακόμη και στο Σύνταγμα, είναι πλέον υπό αίρεση.
Μικρό δείγμα όσων έρχονται εάν τους επιτρέψουμε το προσοδοφόρο για αυτούς παιχνίδι με τις ζωές μας ένα ρεπορτάζ που δημοσίευσε η «Ελευθεροτυπία» στις 5/5/2010.
Το Παράρτημα «4» βάζει φωτιές στις δεσμεύσεις Λοβέρδου
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
Με λιγότερα από 40 χρόνια ασφάλισης δεν θεμελιώνεται συνταξιοδοτικό δικαίωμα και κάτω των 60 ετών δεν θα βγαίνει κανείς στη σύνταξη.
Τη δέσμευση για τις δρακόντειες αυτές διατάξεις ανέλαβε, στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την τρόικα των επιτηρητών (ΔΝΤ, Κομισιόν και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), να νομοθετήσει η κυβέρνηση. Οι εν λόγω διατάξεις είναι λεπτομερείς και αναφέρονται σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης, αν και έρχονται σε αντίθεση με τις εξαγγελίες των κ.κ. Λοβέρδου και Κουτρουμάνη για το νέο ασφαλιστικό και τις ρυθμίσεις που αναμένεται να συζητηθούν αύριο στο υπουργικό συμβούλιο.
Συγκεκριμένα, στο Παράρτημα 4 του Μνημονίου προβλέπεται:
**Αυξάνεται το όριο συνταξιοδότησης των 37 ετών και γίνεται 40 έτη ασφάλισης, ενώ συνδυάζεται και με την ηλικία (60ό έτος).
**Κανείς εργαζόμενος, ούτε οι εργαζόμενοι στα Βαρέα και Ανθυγιεινά (ΒΑΕ), δεν θα μπορεί να συνταξιοδοτηθεί πριν από το 60ό έτος.
* Οσοι βγαίνουν στη σύνταξη πριν το 65ο έτος της ηλικίας θα πληρώνουν πέναλτι πρόωρης εξόδου ίσο με 6% το χρόνο (μείον 30% για συνταξιοδότηση στο 60ό έτος).
* Νέο πλαφόν στις συντάξεις (σήμερα ανέρχεται στις 2.800 ευρώ)
* Περικόπτονται 500 εκατ. από τα επιδόματα ανεργίας του ΟΑΕΔ (2012)
* Μείωση της αμοιβής των υπερωριών και * Εξίσωση της αποζημίωσης απόλυσης για τους εργατοτεχνίτες και τους υπαλλήλους.
* Τριετές «πάγωμα» των αμοιβών του ιδιωτικού τομέα.
Ομως, καμία από τις ανωτέρω δεσμεύσεις δεν φαίνεται να περιλαμβάνεται στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Εργασίας, ενώ σε άλλα σημεία η εισήγηση Λοβέρδου κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση (βλέπε σελίδα 3, για την πρόταση του υπουργού Εργασίας σχετικά με τη διατήρηση των αποζημιώσεων απόλυσης).
Σε άλλα σημεία, όπως το ασφαλιστικό, δεν προβλέπεται αύξηση των ορίων ηλικίας για τα ΒΑΕ ούτε πέναλτι πρόωρης εξόδου για όσους συνταξιοδοτούνται πριν από το 65ο έτος.
Αυτή η απόκλιση σημαίνει είτε ότι η κυβέρνηση, συν τω χρόνω θα φέρει, συμπληρωματικές διατάξεις για την αύξηση των συνταξιοδοτικών ορίων και τη μείωση των αποδοχών, είτε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωσταντινου, ο οποίος σήκωσε το βάρος των διαπραγματεύσεων με την τρόικα των επιτηρητών, με μεγάλη ευκολία (απο)δέχτηκε τις υποδείξεις του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Ετσι ώστε τώρα να είναι «θέμα τιμής» για τους επιτηρητές η υλοποίηση των προβλέψεων του Μνημονίου (σ.σ. συνεχείς πιέσεις κατά τους τριμηνιαίους ελέγχους των επιτηρητών), ακόμη και όταν αυτό δεν είναι αναγκαίο.
Ουσιαστικά θα είναι αυτοεκπληρούμενη δυστυχία, καθώς οι διαπραγματευτές της ελληνικής πλευράς υποδουλώθηκαν στα αιτήματα των δανειστών χωρίς αντίσταση για τα ελάχιστα κοινωνικά δικαιώματα.
//www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=05/05/2010&id=158784