Το Πασοκικό παρακράτος είναι ριζωμένο, σαν ένας πελώριος ιστός της αράχνης, σε όλους τους κοινωνικούς και κρατικούς θεσμούς και δεν έχει αφήσει τίποτα άθικτο. Και αυτό το παρακράτος λειτουργεί με τους κανόνες του παρακράτους: Τρομοκρατία εναντίον των σκεπτόμενων, φίμωση των ενοχλητικών ιδεών και προβοκατόρικες συκοφαντίες…
Τα όπλα τους ανασύρονται από το οπλοστάσιο του φασισμού: λάσπες, λάσπες και πάλι λάσπες.
ΟΣΟΙ συκοφάντησαν το ΡΕΣΑΛΤΟ δεν εμφάνισαν ΠΟΤΕ, έστω και μια ένδειξη, για τις ακαθαρσίες τους που εκτόξευσαν, κατά καιρούς, εναντίον μας. Έστω και μια επαφή δική μας με κάποιον κυβερνητικό ή κρατικό ή πολιτικό παράγοντα, με κάποια επιχείρηση, μια οποιαδήποτε, τέλος πάντων, ΣΧΕΣΗ με οτιδήποτε και οποιονδήποτε…
Έστω μια βρώμικη συμπεριφορά εναντίον οποιουδήποτε!!!
Έχουμε διδαχτεί από την ιστορία ότι η καθαρή πολιτική στάση και η αυθεντικότητα των ιδεών δεν κηλιδώνονται από τους επαγγελματίες λασπολόγους…
Αξίζει, ωστόσο, να σκιαγραφήσουμε και το ψυχολογικό πορτρέτο όλων αυτών των λερωμένων τύπων, είτε είναι συνειδητοί προβοκάτορες, είτε λειτουργούν ως τέτοιοι, λόγω των ψυχώσεών τους και των διαστροφών τους.
Η ψυχολογική πλευρά είναι μια σημαντική συνιστώσα για να τους «κόβουμε» αμέσως και να μη μας εξαπατούν.
Ο μηχανισμός που κινεί αυτά τα άτομα είναι γεμάτος από σκοτεινές και απωθημένες επιθυμίες, ένας μηχανισμός που στηρίζεται στην ακόρεστη πλεονεξία και στην παθολογική απληστία. Αυτά τα άτομα είναι θλιβεροί ναυαγοί της δίψας για αναρρίχηση και επιβεβαίωση.
Όλοι αυτοί οι τύποι δεν έχουν πολιτικές αρχές και πεποιθήσεις. Αυτές καθορίζονται από τα άμεσα συμφέροντα της στιγμής και από τις βουλές των «νταβάδων» τους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι και «εγκάθετα» όργανα μηχανισμών και μυστικών υπηρεσιών.
Αυτές οι ψυχωτικές καταστάσεις, (γιατί περί αυτού πρόκειται) είναι πανομοιότυπες με τον «κύκλο της μανίας» των ναρκομανών. Οι τοξικομανείς πάσχουν από μια υπερτίμηση του εαυτού τους που σε ακραίες περιπτώσεις φτάνει στη μεγαλομανία. Κάτω από την επιρροή του φαρμάκου ο ένας νιώθει «μεγιστάνας», ο άλλος νιώθει «δυνατός» ο τρίτος «Αινστάιν» κλπ .
Αυτές οι μεγαλομανείς φαντασιώσεις καταρρέουν κατά περιόδους: Η φάση της υπερτίμησης ακολουθείται από τη φάση της βαθύτερης κατάθλιψης και αυτοπεριφρόνησης. Μόνο μία νέα ένεση μπορεί να τον βγάλει από τα βάθη του οίκτου και της αηδίας. Σχηματίζεται έτσι ένας φαύλος κύκλος δίχως τελειωμό: Ο «κύκλος της μανίας».
Μανιακή υπερτίμηση του ατόμου και καταθλιπτικός οίκτος: αυτές είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος, της ίδιας στάσης των «ψυχωτικών», στην προβοκάτσια, στις συκοφαντικές επιθέσεις, στις πολιτικές («αριστερές» ή «πατριωτικές» «μανίες», στα ιντερνετικά μανιακά παιχνίδια.
Η βασική κινητήρια δύναμη είναι η ΛΑΧΤΑΡΑ για ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ και ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ.
Και τώρα θα «συνδέσουμε» τις ψυχώσεις αυτές με το καπιταλιστικό θέατρο και τις «αξίες» του.
Όλη η μαγεία της «σκηνής» (οι διαφορετικοί ρόλοι που υποδύεται ένα πρόσωπο, οι «μεταμφιέσεις») βρίσκεται στην απλή αναστροφή της αστικής ιεραρχίας: μεγαλύτερος δεν είναι ο καλύτερος και ο «υγιέστατος», αλλά ο πιο διαλυμένος και «τρελός». Όχι αυτός που έχει μια οντότητα και αυθύπαρκτη αξία (αξίας χρήσης τη λέμε εμείς οι μαρξιστές), αλλά ο πιο άθλιος ο οποίος αποκτά μεγαλύτερη «αξία» στη χυδαιότητα της αγοράς.
Ο νοσηρός ναρκισσισμός και η μεγαλομανία (το αίσθημα κατωτερότητας αποτελεί πάντα τον πυρήνα της μεγαλομανίας) βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση με την πραγματικότητα και ο ψυχωτικός τρόπος επίλυσης αυτής της σύγκρουσης είναι η προσπάθεια να ξεπεραστεί η πραγματικότητα με τη φαντασία.
Το μυστικό λοιπόν της μανίας αυτών των ποικίλων αρουραίων που υποδύονται διάφορα προσωπεία, εμπεριέχει αναμφίβολα και το στοιχείο της πολιτικής σκοπιμότητας, αλλά σε ψυχολογικό επίπεδο εκφράζει την ψυχωτική προσπάθεια αυτοεπιβεβαίωσης, τις φαντασιώσεις και τη «μαστούρα» για αναγνώριση, τη «γοητεία» του μεγαλομανούς ναρκωτικού αυτοθαυμασμού.
Μιλάμε πάντα σε ψυχολογικό επίπεδο.
Γιατί σε πολιτικό, δημοσιογραφικό ή άλλο επίπεδο οι περισσότεροι εκτελούν, αυτοί η νοσηρά άρρωστοι τύποι, υπηρεσίες: Με μισθολόγιο ή με την υπόσχεση της «ένταξης» στις αυλές των «νονών»…
Πάνω τέτοιους παθολογικά νοσηρούς, ακρωτηριασμένους και διεστραμμένους χαρακτήρες οικοδομείται η στρατηγική των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών για τη στρατολόγηση χαφιέδων και προβοκατόρων…
Διαβάστε για να καταλάβετε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4551