Οι δυνάμεις που μιλάνε στο όνομα του λαού και της Αριστεράς, θα έπρεπε αν δεν είχαν μεταλλαχτεί σε αριστερό ψάλτη, να είχαν κηρύξει ένα ανηλεή και καθημερινό πόλεμο σε όλους όσους μας κήρυξαν τον πόλεμο!
Να οργανώνουν, ΟΧΙ παρελάσεις, αλλά κινηματικές καταστάσεις και πραγματικές Γενικές Πολιτικές Απεργίες με ενιαιομετωπικά εργατικά και λαϊκά όργανα τα οποία θα ήταν ικανά να αμφισβητήσουν στην πράξη τους «μηχανισμούς στήριξης», την κυβέρνηση των δωσίλογων και των μεσιτών τους…
ΟΡΓΑΝΑ ΑΓΩΝΑ έτοιμα να αντιμετωπίσουν έγκαιρα κάθε πιθανότητα συνταγματικής εκτροπής!
Μια τέτοια αγωνιστική Αριστερά θα μπορούσε, στη βάση των ευρωπαϊκών και διεθνών στρατηγικών που αναφέραμε, να κινηθεί στις ακόλουθες κεντρικές κατευθύνσεις:
ΠΡΩΤΟΝ:
Να προωθήσει μέσα στις συνειδήσεις του κόσμου την αναγκαιότητα της μη προσαρμογής: Δηλαδή της απόλυτης ανυπακοής στα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας και τους εγχώριους υπαλλήλους τους.
Σε επίπεδο ιδεολογικής ζύμωσης, πολιτικής πρακτικής και εναιομετωπικών οργάνων δράσης.
Να οργανώσει, δηλαδή, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό και σε κάθε γειτονιά Επιτροπές Αγώνα κατά της Νέας Οικονομικής και Πολιτικής Κατοχής – και σε βάθος χρόνου να προωθήσουν νέες μορφές συλλογικής αντίστασης – κάτι σαν «νέα ΕΑΜ».
ΔΕΥΤΕΡΟ:
Να καταγγείλει όλους όσους επιχειρούν να διασπάσουν τον μετωπικό χαρακτήρα της σύγκρουσης μεταξύ των λαϊκών δυνάμεων και της εγχώριας ή διεθνούς οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας.
Απαιτείται η δραστική πολιτική και οργανωτική καταγγελία της συμπόρευσης όλων των πολιτικών φορέων που εμφανίζουν τη συναίνεση στα σκληρά μέτρα για το «καλό μας» ως μονόδρομο και ως φυσική συνέπεια των προηγούμενων «αμαρτιών μας».
Χρειάζεται να απομονωθούν πολιτικά και ιδεολογικά όλες οι συνιστώσες του νεοαποικιοκρατικού λόγου και πράξης, με όποιο «εκσυγχρονιστικό», «αριστερό» ή και «πατριωτικό» ένδυμα εμφανίζονται στο προσκήνιο.
Το κεντρικό ερώτημα οφείλει να αναδεικνύεται διαρκώς: γιατί άραγε και στο όνομα ποιας «σωτηρίας της πατρίδας», η σημερινή κατάσταση της χρεοκοπίας των πολιτών και της σταδιακής αποδόμησης όλων των δημοκρατικών και πολιτικών κεκτημένων, θα ήταν καλύτερη από τη χρεοκοπία και το στρατηγικό αναπροσανατολισμό της χώρας;
ΤΡΙΤΟΝ:
Προώθηση πρωτοβουλιών για τη σύνδεση με τα διεθνή και ευρωπαϊκά κινήματα που δημιουργούνται.
Συντονισμός των κινημάτων ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό και τη δημιουργία ενός νέου λαϊκού φιλελληνισμού.
ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ.
Οι δυνάμεις που μιλάνε στο όνομα των εργαζομένων και του λαού πρέπει να βρούνε ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα κοινά σημεία που ενώνουν τον ελληνικό λαό και να προωθήσουν ΑΜΕΣΑ και ΔΡΑΣΤΙΚΑ την οργάνωση του λαού στη βάση του και όχι στην απάτη της εκλογικής εμπορίας, της μικροπολιτικής και των κομματικών περιχαρακώσεων…
ΕΔΩ το τριαντάφυλλο, εδώ χορέψτε κύριοι του ΚΚΕ και των λοιπών φωνακλάδων κατά της δικτατορίας της αγοράς και των ολιγαρχών…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4521