Ζούμε ένα νοσηρό πολιτικό κλίμα χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Μια κόλαση πραγματική. Μια ασφυξία από τέτοιες πνιγηρές αναθυμιάσεις της πολιτικής σήψης και των οργίων των προβοκατόρικων μηχανισμών (διεθνών και εγχώριων) που χάνεις κυριολεκτικά το μπούσουλα, μέσα σε αυτό τον κολασμένο λαβύρινθο, αν δεν έχεις το μίτο της Αριάδνης: Την πολιτική πυξίδα.
Δύο είναι οι καθοριστικοί παράγοντες που γιγαντώνουν πολλαπλασιαστικά τα νοσηρά αυτά παθολογικά φαινόμενα:
α). Η βαθιά και αδιέξοδη κρίση του συστήματος, η καταιγιστική πολιτική του αποσύνθεση.
β). Η εκρηκτική λαϊκή οργή, η πολιτικά αδιέξοδη, οργισμένη απελπισία και αηδία του λαού.
Αυτά δημιουργούν μια κατάσταση χειμαρρώδους και νοσηρής πολιτικής ρευστότητας και κινητικότητας, καθώς και το γόνιμο έδαφος για ασύλληπτα και αδίστακτα παιχνίδια προβοκατσιών και πολιτικών «κατασκευών».
Οι «νταβάδες» (διεθνείς και εγχώριοι) και τα μίσθαρνα όργανά τους βιάζονται να αναπαλαιώσουν το πολιτικό σκηνικό και να κατασκευάσουν «ανανεωμένα» κανάλια εξαπάτησης του λαού, εκτόνωσης και χειραγώγησης της οργής
ΑΥΤΗ είναι η πλέον άμεση και πιεστική στρατηγική του συστήματος.
Στην υλοποίηση αυτής της στρατηγικής, δηλαδή στις τακτικές, υπάρχει πανσπερμία απόψεων και «διαφωνιών», πολυεδρικότητα διαπλοκών…
Υπάρχει ένας γόρδιος, διαπλεκόμενος δεσμός κέντρων και παράκεντρων της πλανητικής εξουσίας, κρατικών, παρακρατικών και διεθνών μυστικών υπηρεσιών.
Κάθε κέντρο εξουσίας έχει τους δικούς του πολιτικούς μεσίτες και κοινοβουλευτικούς πληρεξούσιους, δηλαδή τους δικούς του απατεώνες.
Με βάση αυτούς θέλει να ανακυκλώσει τα «υλικά» να προσθέσει και άλλα νέα «στοιχεία», να τα αναμείξει, να τα χρωματίσει ανάλογα και να κατασκευάσει ένα νέο πολιτικό κράμα.
Παράλληλα κατασκευάζει και τις πολύχρωμες εφεδρείες: «πατριωτικές», «αντιπατριωτικές», «επαναστατικές», «αντιεξουσιαστικές» και άλλων «οργισμένων ειδών»: Τα ζούμε καθημερινά.
Όλα τα κέντρα και τα διαπλεκόμενα παράκεντρα χρησιμοποιούν, ως το πλέον αποτελεσματικό όπλο αυτό της προβοκάτσιας: Ένα όπλο που σήμερα έχει πάρει τερατώδεις και εφιαλτικές διαστάσεις.
Ο κεντρικός μοχλός αυτού του «όπλου», σε επίπεδο κόμματος είναι ο ΛΑΟΣ και ο Καρατζαφέρης ειδικότερα: Εκτελεστές διατεταγμένων σεναρίων και σχεδίων…
Φυσικά υπάρχει πλήθος δορυφορικών «πυρήνων» προβοκάτσιας: Από τα τρομοκρατικά «τάγματα» των μυστικών υπηρεσιών, τους επιδοτούμενους «αντιρατσιστές», μέχρι το πλήθος των τυχοδιωκτών και των γραφικών που ξεπετάγονται, καθημερινά, σαν τα μανιτάρια, με «πατριωτικές» σφραγίδες και παραληρηματικές «εθνικές» υστερίες…
Ας συνθέσουμε το παζλ της άμεσης επικαιρότητας: Έχουν γίνει πλέον πολύ ευδιάκριτα τα παιχνίδια.
Ζήτημα 1ον
ΟΛΟΙ μιλούν για «αλλαγή» του πολιτικού συστήματος γοερώς και θρηνωδώς: Από τον επιχειρηματικό κόσμο, τα ΜΜΕ και τους ίδιους τους πολιτικούς: Καθεστωτική ομοφωνία χωρίς ιστορικό προηγούμενο…
Η λέξη «αλλαγή» έχει γίνει το καθολικό ρεφρέν…
Φυσικά για άλλη μια φορά χρησιμοποιείται αυτή η λεξούλα για να εξαπατήσει. «Αλλαγή του πολιτικού συστήματος» είναι μέγιστη απάτη.
ΚΑΝΕΝΑ πολιτικό σύστημα δεν αλλάζει, χωρίς ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ αλλαγή. Με την «αλλαγή» εννοούν να βγάλει ο Μανωλιός και να βάλει τα ρούχα του αλλιώς. Δηλαδή τα νέα «πολιτικά κράματα» που ετοιμάζουν με καινούριες επιμειξίες: το παλιό «αίμα», με μπουκάλια από νέο «αίμα»!!! (αυτό, όμως είναι άλλο θέμα συζήτησης).
Ζήτημα 2ον
Η μεγάλη πολιτική κινητικότητα και οι υπόγειες διεργασίες στον επιχειρηματικό χώρο και στο εσωτερικό των κομμάτων:
α). Ο Βγενόπουλος και άλλοι επιχειρηματίες έχουν καταστήσει σαφές τη δημιουργία νέου κόμματος.
β). Η Ντόρα αποστατεί από τη Ν.Δ. Οι εξελίξεις αποδόμησης και αναδόμησης της Ν.Δ, υπό Σαμαρά θα είναι ραγδαίες…
γ). Το ίδιο ραγδαίες θα είναι και οι κυοφορούμενες εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.
Ακόμα δεν μπορεί να αποκλείσομε και τριβές στο ΚΚΕ…
Παρατήρηση: Πολλοί διανοούμενοι σιωπηλοί μέχρι σήμερα, άρχισαν να «κελαηδούν» για «νέο πολιτικό σύστημα».
Επίσης και στη Βουλή η συντεχνία των επαγγελματιών πολιτικών (οι πληρεξούσιοι), όλοι από κοινού άρχισαν να κτυπάνε τα «ταμπούρλα» εναντίον των επιχειρηματιών που πάνε να τους πάρουν τη δουλειά…
Ζήτημα 3ον
Μεγάλος «οργασμός» παρατηρείται και εκτός των κοινοβουλευτικών τειχών:
α) Πυκνές «πατριωτικές» πρωτοβουλίες ποικίλων «παραγόντων» και «προσωπικοτήτων»: Καιροσκοπικές «συμμαχίες» πολιτικών ομάδων, «παραγόντων» και διανοουμένων σε εκδηλώσεις εκλογικών φιεστών.
Αγωνιώδεις αναζητήσεις για μια θέση στο ήλιο στο νέο πολιτικό στερέωμα που κατασκευάζεται…
Σπεύδουν οι πάντες να τσαλαβουτηθούν στη «χρυσή βροχή» της «αλλαγής του πολιτικού συστήματος» και να «καπαρώσουν» καμιά εκλογική καρέκλα…
β). Πλήθος προβοκατόρων και γραφικών έχουν αφηνιάσει και στήνουν «εθνοσωτήριες επιτροπές» ή «πατριωτικά μέτωπα» και ποικίλους ακτιβιστικούς τυχοδιωκτισμούς: Οσμίστηκαν και αυτοί τις αναθυμιάσεις του «πτώματος» (πολιτικό σύστημα) και αφήνιασαν για να αξιοποιήσουν τα συντρίμμια της κατεδάφισης και να πλασαριστούν στο νέο «πολιτικό στερέωμα».
Έσπευσαν, λοιπόν, κάποιοι να «χτίσουν», μέσω ιντερνέτ και ανακοινώσεων, ΚΑΙ το «ΠΑ-ΜΕ»: Τι γραφική αθλιότητα…
Έχουν προαναγγείλει και την «είσοδο» του Ζουράρι στο «ΠΑ-ΜΕ»: μάλλον απάτη, γιατί ο Ζουράρις μέχρι σήμερα δεν έχει δηλώσει κάτι τέτοιο.
Και μια απορία: Γιατί ο ιδρυτής δεν «έχτισε» τα «πατριωτικά μέτωπα» με τον Παπαθεμελή, και γιατί έφυγε από εκεί δίχως να εξηγήσει τίποτα;
Αυτά είναι λίγα αλλά πολύ ενδεικτικά για το τι συμβαίνει και το τι «στήνεται»…
Ζήτημα 4ον
Τέλος, έχουν πυκνώσει και περάσει σε ανώτερο επίπεδο οι προβοκάτσιες του κράτους, του παρακράτους και των μυστικών υπηρεσιών.
Η πολυδιάστατη προβοκάτσια εναντίον της οργισμένης λαϊκής κινητοποίησης, η οποία συνειδητά στόχευσε και έκαψε υπαλλήλους της Τράπεζας του Βγενόπουλου, λέει πολλά.
Καθώς και αυτή που στήθηκε, με «διμοιρίες» του ΛΑ.Ο.Σ , έξω από τη Βουλή
Τα έχουμε αναλύσει σε άλλα κείμενα…
Τα πράγματα μιλάνε μόνα τους αν τα συνθέσεις…
Τα χειρότερα θα ακολουθήσουν. …