Γράφω α’ αυτή τη χώρα, που μαντρώνουν
τους ανθρώπους. Μες στα σκουπίδια και τη
δίψα, τη σιωπή και την πείνα…
ΑΡΑΓΚΟΝ
Είμαστε «μαντρωμένοι» μέσα στις ορειχάλκινες πλάκες μιας ασύλληπτης βαρβαρότητας, σε ένα ΕΦΙΑΛΤΗ χωρίς ιστορικό προηγούμενο.
«Μαντρωμένοι» στη βαρβαρότητα της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής των εργατικών λαϊκών στρωμάτων.
«Μαντρωμένοι» στον εφιάλτη της πλέον αποτρόπαιης και μοχθηρής δικτατορίας της ιστορίας: Της πλανητικής Νέας Τάξης που σταθερά, μεθοδικά και άγρια προωθεί την ολοκληρωτική εξόντωση της κοινωνικής και εθνικής μας υπόστασης, την εξόντωση της ζωής μας, της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης…
«Μαντρωμένοι» μέσα σε γιγάντιους όγκους σκουπιδιών: Πολιτικών, δημοσιογραφικών, ακαδημαϊκών, όλων των διαστροφών της σήψης και της αποσύνθεσης…
«Μαντρωμένοι», επίσης, είμαστε μέσα στον ξύλινο «εξεγερμένο» λόγο των κομματικών και συνδικαλιστικών πληρεξούσιων, των εκλογικών μεταπρατών της δημαγωγίας.
Για ξεσηκωμούς μιλάνε αυτοί οι κίβδηλοι κομματικοί και συνδικαλιστικοί γραφειοκράτες, αλλά ΚΑΝΕΝΑ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΔΕΝ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ…
Μιλάνε για «εξεγέρσεις» λες και οι εξεγέρσεις είναι μια μηχανική διαδικασία και το μόνο που χρειάζεται είναι να πατήσεις το πλήκτρο…
Μιλάνε για «εξεγέρσεις» κομματικής και καθαρά εκλογικής εμπορίας.
Στην πράξη καμία ΕΞΕΓΕΡΣΗ δεν προωθούν και δεν οργανώνουν, ΜΟΝΟ ξύλινα επαναστατικά λόγια καταναλώνουν, ρίχνοντας, ΠΑΝΤΑ, τα «κακά» στους άλλους.
ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ μεταθέτουν τις ευθύνες στους άλλους…
Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιων ωραίων λόγων εκλογικής εμπορίας και μετάθεσης ευθυνών είναι η ηγεσία του ΚΚΕ…
ΕΞΑΠΑΤΑ …εξεγερτικά!!!
Το παρακάτω κείμενο από το σημερινό «Ριζοσπάστη» είναι χαρακτηριστικό: Κείμενο εξαιρετικό και εξεγερτικό (το προσυπογράφουμε), αλλά τόσο μακριά από την ΠΡΑΞΗ (πολιτική και οργανωτική) της ηγεσίας του ΚΚΕ.
ΠΟΤΕ, ΠΟΥ, ΠΩΣ η ηγεσία του ΚΚΕ προώθησε πρακτικά αυτά τα ωραία λόγια του ξεσηκωμού;
ΜΗΠΩΣ με τις εκτονωτικές εκλογικές παρελάσεις και τα κομματικά γυμνάσια που αναλώνεται καθημερινά…
ΜΗΠΩΣ με το να κλείνει πεισματικά τα μάτια και τα αυτιά στην οργή των συμφορών της ελληνικής κοινωνίας, ΣΥΜΦΟΡΕΣ που το ίδιο επέτρεψε και καθαγίασε;
Θα επανέλθουμε.
Τώρα διαβάστε το κείμενο:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5703739&publDate=17/6/2010
Να μην έχουν τόπο να σταθούν!
Οι αγύρτες!
Δεν πρέπει να έχουν τόπο να σταθούν. Κανένας τους!
Και η κυβέρνηση και οι δημοσιογράφοι της αστικής τάξης.
Κανένας από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. που εγκρίνουν το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά εκτρώματα.
Κανένας από όσους (εδώ και οι λερωμένοι του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και αυτοί της ΓΣΕΕ) αφού έκαναν ό,τι περνούσε απ' το χέρι τους για να παροπλιστεί η εργατική τάξη, εμφανίζονται σήμερα δήθεν να κλαίνε για το «ο γέγονε».
Τίποτα δεν είναι τετελεσμένο!
Μπορούμε να τους διαψεύσουμε. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι αυτό το σάπιο σύστημα είναι που θα ηττηθεί.
Είναι θέμα τιμής, είναι θέμα που αφορά τα παιδιά που μεγαλώνουμε. Είναι θέμα που αφορά καθέναν που με τον ιδρώτα του παράγει πλούτο και αρχίζει να κατανοεί ότι οι δήμιοι δεν μπορούν να είναι και τιμητές.
Δεν είναι αστεία αυτά που με μορφή χιονοστιβάδας έρχονται το ένα μετά το άλλο, δεν είναι «κάτι» κοντά σ' όσα έχουν ήδη προηγηθεί.
Πρόκειται για ανατροπές τεραστίου μεγέθους.
Τίποτα λιγότερο από γενικό ξεσηκωμό δεν αρμόζει.
Οι μέρες προσφέρονται για παρατήρηση - ανάλυση της αστικής προπαγάνδας που δίνει ρέστα υποκρισίας, αλλά αυτό πια δε φτάνει. Είναι τώρα ο καιρός για δράση.
Καμιά υποκρισία δεν μπορεί να γίνει ανεκτή:
Αυτοί που μειώνουν τους μισθούς και τινάζουν τις τιμές των προϊόντων στα ύψη, γράφουν στα έντυπά τους πως δεν καταλαβαίνουν γιατί υπάρχει ακρίβεια (λες - για παράδειγμα - και δεν είναι δικά τους όλα τα διόδια).
Αυτοί που προώθησαν τις - τρομακτικής έκτασης - εργασιακές και ασφαλιστικές ανατροπές, εμφανίζονται να μας καλούν να δούμε την ...ακρίβεια σαν πρόβλημα.
Αυτοί που επέβαλαν τις ελεύθερες απολύσεις, μιλάνε για «δίχτυ προστασίας» των απολυμένων.
Αυτοί που πρόβαλαν σαν στοιχείο προόδου την «ανταγωνιστικότητα», κλαίνε δήθεν για τις ανατροπές (μόνο μια υποδόρια χαρά διαβάζουμε στα κείμενά τους).
Είναι οι ίδιοι που τώρα, ενώ είναι γνωστό από καιρό, διαπιστώνουν πως η ελληνική περίπτωση είναι μοντέλο για όλη την ΕΕ.
Είναι όλοι αυτοί οι κροκόδειλοι που κλαίνε για την κατεδάφιση, ενώ είναι οι χειριστές της μηχανής που κατεδαφίζει.
Ολοι αυτοί, που τόσον καιρό σπρώχνουν τα πράγματα σ' αυτό που χτες εκφράστηκε και σαν κυβερνητική απόφαση.
Η αστική τάξη δεν έχει κανένα πρόβλημα να «κάψει» μερικούς πολιτικούς της όταν έχουν ήδη κάνει τη δουλειά. Μ' αυτήν την έννοια, καμιά λύπηση για τον Λοβέρδο που εμφανίστηκε χτες βαλλόμενος.
Αλλά και καμιά ανοχή στους «Τρεμο - Πρετεντέρηδες», που εμφανίστηκαν χτες ξάφνου να ανακαλύπτουν το εργατικό δίκιο, ενάντια στο οποίο τόσον καιρό ξιφουλκούν χαρακτηρίζοντάς το ως και αντικοινωνικό.
Τους πρόδιδε - χτες που βγήκαν για την καθιερωμένη παράσταση στα κανάλια - το τρεμάμενο χείλος, τους πρόδιδε ο ίδιος ο λόγος - σκέψη τους. Εμφανίστηκαν από τη μια καταγγέλλοντας κι αμέσως μετά ξεκαθάρισαν ότι δεν έχουν καμιά αντίρρηση, αρκεί όλα αυτά να περάσουν από τη Βουλή, όπου είναι δεδομένοι οι συσχετισμοί υπέρ της αστικής τάξης. Ετσι, που ο υπουργός που του κάνανε πάσα, ο Λοβέρδος, να δηλώσει - κι αυτός δήθεν αγανακτισμένος - ότι μα και βεβαίως έχουν ήδη εγκριθεί από τη Βουλή. Οπότε; Ούτε γάτα, ούτε ζημιά, «πάμε γι' άλλο θέμα».
Τι λέτε, που θα πάμε γι' άλλο θέμα...
Πασχίζετε να συγκρατήσετε τη λαϊκή οργή να μη γίνει χιονοστιβάδα.
Αυτό που φοβάστε, αυτό θα γίνει. Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό.
Ολοι αυτοί δε χρειάζεται να φύγουν νύχτα. Μέρα μεσημέρι πρέπει να 'ναι.
Πρέπει να φύγουν από ένα κίνημα που δε θα ζητάει απλά να φύγουν, αλλά και θα 'χει καθαρό με τι θα αντικαταστήσει τη σαπίλα.
Θα 'χει καθαρό ότι κάθε περιθώριο που αφήνεις στη διαχείριση, είναι βήμα για το νεκροταφείο.
Τα πράγματα είναι έτσι ακριβώς όπως τα σχολίασε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ:
Τα μέτρα αυτά συνιστούν κλιμάκωση του πολέμου σε βάρος της εργατικής τάξης και ειδικά των νέων εργαζομένων. Εργάτες, εργάτριες έχετε χρέος να ξεσηκωθείτε. Αυτή η επίθεση δεν πρέπει να περάσει.
Ασχετο: Πώς διαμορφώνεται η συνείδηση; Το χτεσινό ΒΗΜΑ μάς έδωσε ένα παράδειγμα: Στην πρώτη σελίδα, το σχόλιο εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν επεμβαίνει ενάντια στους ναυτεργάτες.
Στις μέσα σελίδες, στα ψιλά, το ρεπορτάζ αναφέρει πως η κυβέρνηση φέρεται να αποδέχεται το γεγονός ότι τα πλοία στην Κόρινθο, δεν είναι απλά οχηματαγωγά, όπως λέει η πλοιοκτήτρια, αλλά επιβατικά οχηματαγωγά, άρα πρέπει να 'χουν μεγαλύτερη σύνθεση πληρώματος.
Αυτό που μένει σαν εντύπωση - αλήθεια είναι το σχόλιο στην πρώτη σελίδα. Οτι οι ναυτεργάτες έχουν από την πρώτη στιγμή δίκιο είναι γνωστό. Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πια είναι πως διάφοροι επιδιώκουν το χτύπημα του εργατικού κινήματος, πότε με τους τουρίστες που δήθεν δεν έρχονται εξαιτίας των απεργιών, πότε με τα δύο πλοία στην Κόρινθο, την ώρα που οι ίδιοι είναι υποχρεωμένοι να καταγράψουν τα στοιχεία που βεβαιώνουν το μέγεθος της εγκληματικότητας του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που δε διστάζει να βγάλει στο πέλαγος πλοία που αργά ή γρήγορα για το καπιταλιστικό κέρδος θα πάρουν κόσμο και κοσμάκη στο βυθό.
Πηγή:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4666