Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Ακόμα μιά μέρα απεργίας έφτασε στο τέλος της.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJYbRJz_Pjt6xo7OoIGiRU1GOTc1lm4jbAWJ1xzRua7Gqnnod2zzSRGQGknSAKRTL0Op-X3jmlNw8mJrsIfB4Syrwd70Tf1oSmeqgCXVgac5x1Tik5Z7RR_qI86WGa9hK0Q6EOKwaFmJI/s1600/%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1+24.2.10

Πηγή:
http://citypress-gr.blogspot.com/2010/07/blog-post_1219.html



Ακόμα μιά μέρα απεργίας έφτασε στο τέλος της.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ και άλλων ΔΕΚΟ έκαναν βόλτα στο Σύνταγμα, τρόμαξαν τα περιστέρια και φώναξαν αγωνιστικά συνθήματα. Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ έβγαλε τον αγωνιστικό του λόγο.

Άκουσαν δυό-τρεις φορές το "πάγωσε η τσιμινιέρα" και μετά ξεχύθηκαν στα μαγαζιά των πολυεθνικών όπου δουλεύουν κάποιοι τύποι κατώτερης φυλής και που δεν απεργούν γιατί αφενός δεν θα συμπληρώσουν ποτέ τα σαράντα χρόνια ένσημα που χρειάζονται πια για να συνταξιοδοτηθούν και αφετέρου θα απολυθούν αμέσως και τότε τέρμα κι ο πενιχρός μισθός.

Στην συνέχεια πηγαίνουν με τους συνδικαλιστές τους για ουζάκι. Εκεί κάθονται ήδη οι δημοσιογράφοι που απεργούν κι αυτοί.

Στο τέλος κουρασμένοι γυρνάνε στο σπίτι με την κρυφή αλλά ένοχη σκέψη ότι ήτανε καλύτερα παλιά που οι απεργίες γινόταν Παρασκευή.

Ακόμα μιά μέρα απεργίας έφτασε στο τέλος της. Ακόμα ένα προδοτικό νομοσχέδιο ψηφίστηκε "επί της αρχής".


Ακόμα μια κατάκτηση του εργαζόμενου Έλληνα θάφτηκε στα σκουπίδια της διαδήλωσης.


Ακόμη ένα κομμάτι της αξιοπρέπειας μας διαλύθηκε.


Ευτυχία