Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα έχει πεθάνει προ πολλού. Γραφειοκρατικές αλητείες του κρατικού και κομματικού συνδικαλισμού υπάρχουν. Το μεγάλο, όμως, πρόβλημα δεν είναι ότι αυτές οι συνδικαλιστικές καμαρίλες είναι πτώματα: Πτώματα γιατί και ο ρεφορμισμός αποτελεί πτώμα.
ΚΑΝΕΝΑ περιθώριο ρεφορμιστικών διεκδικήσεων δεν υπάρχει πλέον σε καθεστώς Νέας Τάξης, σήψης και αποσύνθεσης του καπιταλιστικού συστήματος. Οι εποχές των ρεφορμιστικών «περιθωρίων» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί…
Το μεγάλο, όμως πρόβλημα δεν είναι ο θάνατος του ρεφορμισμού και των συνδικαλιστικών του παρασίτων.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτά τα παράσιτα της συνδικαλιστικής αλητείας δολοφονούν ανελέητα τις αγωνιστικές διαθέσεις των λαϊκών μαζών, μπλοκάρουν και εκτονώνουν τη λαϊκή οργή, σκορπούν την απογοήτευση και στέλνουν τους εργαζόμενους στο σπίτι τους.
ΣΗΜΕΡΑ αποτελούν, αυτές οι συνδικαλιστικές και κομματικές καμαρίλες, τους μεγαλύτερους προδότες των εργαζομένων και τους πλέον μοχθηρούς και ύπουλους συμμάχους της κατοχικής κυβέρνησης.
ΔΕΝ υπάρχει πιο ελεεινή προδοτική πολιτική και πιο ύπουλη αβάντα στην κυβέρνηση να παίζεις με τους εργαζόμενους και να τους περιπαίζεις με επαναλαμβανόμενες 24ώρες απεργίες: Απεργίες χωρίς ΚΑΜΙΑ αγωνιστική προοπτική, αγωνιστική και οργανωτική κλιμάκωση, απεργίες χωρίς καμία ουσιαστική πολιτική και οργανωτική συνέχεια, απεργίες χωρίς ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ: πολιτικό, αγωνιστικό και οργανωτικό.
Άσφαιρες τουφεκιές ρίχνουν τα παράσιτα της γραφειοκρατικής λέπρας και της καθεστωτικής «αριστεράς»: μακάβριας διασπαστικής και προδοτικής…
Σε ένα τέτοιο «είδος» απεργιακού παιχνιδιού συνεχίζουν να πορεύονται οι κυβερνητικές ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, καθώς και το «κόκκινο συνδικάτο» του ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ.
Σε νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία προχωρούν οι «εγκάθετοι» του καθεστώτος (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ), καθώς και το «κομμουνιστικό» γρανάζι του καθεστώτος με την ξύλινη «ταξική» γλώσσα: ΚΚΕ- ΠΑΜΕ
Πρόκειται για τη δεύτερη, μέσα σε δέκα ημέρες, και τέταρτη το τελευταίο δίμηνο 24ωρη απεργία.
Το πολιτικό αποτέλεσμα αυτών των «μαφιόζικων» συνδικαλιστικών και κομματικών παιχνιδιών είναι: δραματικά φθίνουσα πορεία των πανεργατικών κινητοποιήσεων, διαρκής απομαζικοποίηση και διασπαστικές παρελάσεις.
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση καταλύει με αφηνιασμένη βαναυσότητα και κακουργία, αλλά και με απανωτές πράξεις βιαστικής μοχθηρίας, ΤΑ ΠΑΝΤΑ, σε μια εποχή βρασμού της λαϊκής οργής, οι κινητοποιήσεις φθίνουν και ο κόσμος δεν ακολουθεί τα καλέσματα των «εργατικών» κομμάτων και των συνδικάτων.
Υπάρχει μεγαλύτερη αβάντα στην κυβέρνηση από αυτό;
Υπάρχει πιο καταλυτικό γεγονός από αυτό που δείχνει την προδοσία και τον καθεστωτικό ρόλο των συνδικάτων και του ΚΚΕ;
Το θλιβερό και άκρως προκλητικό είναι ότι όλα αυτά τα παράσιτα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, καθώς και τα κομματικά παράσιτα του ΚΚΕ, επαγγελματίες απατεώνες και προδότες, ρίχνουν το φταίξιμο στις πλάτες των εργαζομένων!!!
Φταίνε οι εργαζόμενοι που δεν παίζουν στα παιχνίδια τους και δεν βλέπουν ΚΑΜΙΑ προοπτική αγώνα, ΚΑΜΙΑ διάθεση εκ μέρους των κομματικών και συνδικαλιστικών ιερατείων να αγωνιστούν πραγματικά, με συνέχεια και προοπτική εναντίον τη κυβέρνησης και του καθεστώτος συνολικά!!!
Οι σημερινοί αγώνες είναι αγώνες ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί, λοιπόν, οι εργαζόμενοι και ο λαός να παίζουν ή να συμμετέχουν στα παιχνίδια των προδοτών του αγώνα τους, των μεταμφιεσμένων πολιτικών κομπάρσων του καθεστώτος.
Με τέτοιου είδους «απεργίες» (παρελάσεις και φιέστες εκλογικές) ο λαός κουράζεται και πάει στο σπίτι του, απογοητεύεται, ζει μια αδιέξοδη απελπισμένη τραγωδία…
Με τέτοιου είδους «απεργίες» ισχυροποιείται η κυβέρνηση, νομιμοποιούνται πολιτικά τα «συμβόλαια θανάτου» που εκτελεί, θεμελιώνεται η μοιρολατρία και η παθητικότητα.
ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΠΡΑΤΤΟΥΝ οι κρατικοί συνδικαλιστές και οι γραφειοκράτες του ΚΚΕ, ανεξάρτητα από τα παχιά και κούφια λόγια που λένε, τις δόλιες «ταξικές» ρητορείες απάτης, και τις …κόντρες: Οι κόντρες των αγοραίων δικηγόρων…
Αυτές οι πτωματικές και προδοτικές «καμαρίλες» έχουν πεθάνει και βρίσκονται ΚΑΘΑΡΑ στο πλευρό των δημίων της εργατικής τάξης και του λαού…
ΓΡΗΓΟΡΑ θα τους στείλει η εργατική τάξη και ο ελληνικός λαός στον σκουπιδοτενεκέ…
Το είπαμε: Σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για ρεφορμιστικά ψίχουλα…
Ήδη αυτούς τους Ρασπούτιν ο λαός τους έχει καταλάβει και δεν τους ακολουθεί.
Οι συνεχείς 24ωρες απεργίες-φιέστες διασπαστικές που κηρύσσουν αποτελούν τον επιθανάτιο σπασμό τους. Τις τελευταίες πράξεις στήριξης της κυβέρνησης και του νεοταξικού εφιάλτη…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4706