Γράφει: Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Διαβάσαμε τη συνέντευξη-ποταμό, σήμερα στο ΒΗΜΑ, του φίλου μας του Αντώνη του Καφετζόπουλου και μελαγχολήσαμε. Και θέλουμε να του πούμε δυό λόγια μόνο, έτσι απλά και ειλικρινά.
Δεν νομίζουμε ότι πρέπει να φοβάται μήπως τον δολοφονήσουν κάποιοι. Ούτε νομίζουμε ότι τον απείλησαν ποτέ κάποιοι.
Μερικές φράσεις που βρέθηκαν σε μια προκήρυξη μιας γνωστής-άγνωστης σέχτας και μια δήλωση μιας γνωστότατης κωμικής-φασιστικής παρέας, δεν είταν βέβαια απειλές. Πικρόχολα σχόλια είταν. Ειρωνεία ήταν. Για έναν καλό ηθοποιό που παριστάνει όμως, ξαφνικά, τον πολύ σκληρό επαναστάτη. Και νομίζει ότι ο κόσμος έχει ξεχάσει τη διαδρομή του:
Στέλεχος του ΕΚΚΕ κάποτε, μέτοχος της εταιρείας ΓΕΡΜΑΝΟΣ ύστερα, κινηματογραφικός επιχειρηματίας εσχάτως, λάτρης του Γ.Α.Π. χθες, στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων του παντοδύναμου Σόρος σήμερα και ένας πολύ-πολυαγαπημένος του ΜΕGΑΛΟΥ Συγκροτήματος, πάντοτε..
Δεν νομίζουμε λοιπόν ότι κινδυνεύουν Έλληνες πολίτες με μια τόσο «συνεπή» διαδρομή και με τόσο ισχυρούς προστάτες.
Όπως ακριβώς δεν κινδύνεψαν ποτέ ούτε πρόκειται, νομίζουμε, να κινδυνέψουν ποτέ και κάποιοι άλλοι εκλεκτοί συναγωνιστές του, στο πάλαι ποτέ «αιρετικό» ΕΚΚΕ, με την ίδια, σχεδόν, διαδρομή..
Τσουκάτος, Τατούλης, Κύρτσος, Μικρούτσικοι, Πανταγιας κλπ., κλπ..
Τέτοιοι εκσυγχρονισμένοι «αγωνιστές», είναι εντελώς ακίνδυνοι..