Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ
Αυτός ο... τέταρτος δρόμος, που ανακαλύφθηκε εσχάτως, μου έχει καθίσει στο λαιμό. Βλέπει ο ηγέτης την ανεργία να φουντώνει, τα λουκέτα στα μαγαζιά να πολλαπλασιάζονται, τα νοσοκομεία να πάσχουν χρονίως και την παιδεία να τρεκλίζει και δηλώνει ότι βρήκε το φάρμακο διά πάσα νόσο και πάσα μαλακία. Τέταρτος δρόμος! Δηλαδή νέο «καθρεφτάκι» για τους ιθαγενείς.
ΠΡΕΠΕΙ να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εκείνος ο άλλος δρόμος, ο... τρίτος, πού χάθηκε; Ποιος μας τον πήρε και δεν επέτρεψε στην Ελλάδα της Ευρώπης να ακολουθήσει το πεπρωμένο της;
ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ όλα όσα μας υποσχέθηκαν οι κατά καιρούς ηγέτες; Για περισσότερη δημοκρατία δεν μίλαγαν; Και υπογράφονται μνημόνια και το κυβερνητικό κόμμα δεν κάνει ούτε ένα Εθνικό Συμβούλιο να τα συζητήσει, έτσι, για τα μάτια του κόσμου. Για κατοχύρωση της Εθνικής Ανεξαρτησίας δεν έλεγαν; Και εκχωρούνται σχεδόν τα πάντα στην τρόικα και οι συνταγματολόγοι της πολιτικής το βρίσκουν θεμιτό.
ΚΑΝΩ την αυτοκριτική μου. Δεν είχα προβλέψει ότι η κατηφόρα θα είχε και τέταρτο δρόμο. Αλλά τώρα που έκανα αυτοκριτική μπορώ να συνεχίσω να κάνω λάθη. Ετσι δεν κάνουν και αυτοί που μας κυβερνούν; Από τον μονίμως κουρασμένο μέχρι τον μονίμως ξεκούραστο, έτσι πορεύονται.
ΛΑΘΟΣ μου ότι έτεινα τότε, παλιά, ευήκοον ους στις Κασσάνδρες που έλεγαν ότι θα γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης. Οπως αποδεικνύεται, υπάρχουν και φτηνότεροι τουριστικοί προορισμοί.
Λάθος μου ότι πίστεψα πως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. Οπως αποδεικνύεται, ανήκει σε όποιον μπαίνει με τα πολεμικά σκάφη στα όρια δικαιοδοσίας τού άλλου, αμφισβητώντας τα.
ΤΑ ΛΑΘΗ μου, βέβαια, δεν με εμποδίζουν να κάνω διακοπές. Με μπόλικο ήλιο, φραπέδες και ούζα, τρώγοντας από τα έτοιμα ή εκ νέου δανειοδοτούμενος, ξορκίζω το φθινόπωρο που φοβάμαι, ελπίζοντας ότι ο θεός της Ελλάδας θα κάνει -επιτέλους- κάποιο θαύμα.
Ο ΗΓΕΤΗΣ όμως και οι... συναρμόδιοι υπουργοί δεν δικαιούνται να ελπίζουν σε θαύματα. Αρα ο τέταρτος δρόμος έχει πολλή κατηφόρα. Αλλά, τότε, πώς μπορούν να κάνουν διακοπές χωρίς τύψεις;
ΤΑ ΜΕΤΡΗΣΑ έτσι, τα μέτρησα αλλιώς και ένα μόνο συμπέρασμα προκύπτει: ηγέτες και παρατρεχάμενοι θεωρούν ότι τα media μπορούν να μετατοπίσουν την ώρα της κρίσης.
Μερικές φιλικές συζητήσεις που θα αποκληθούν συνεντεύξεις, μερικά τηλεπαράθυρα που θα αποκληθούν διαξιφισμοί, μερικές ανοησίες που θα ονομαστούν ρεπορτάζ και, άντε, αυτό το τρίμηνο -με τις εκλογές στην Αυτοδιοίκηση- τη σκαπουλάραμε.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ κάρβουνο, λοιπόν! Οχι άλλα... κανό, όχι άλλα ποδήλατα, όχι άλλο τζόγκινγκ, όχι άλλη προκατασκευασμένη συγκίνηση για προκατασκευασμένους πολιτικούς. Ακόμη κι αν το «καζάνι» των media τα αντέχει, δεν τα αντέχει ο κόσμος.
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ τον κόσμο ούτε τα media ούτε οι πολιτικοί μπορούν να υπάρξουν.
Πηγή:
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=194721