Οι Ανασχηματισμοί πάντα αποτελούσαν ένα τέχνασμα απάτης: «Έβαζε ο Μανολιός τα ρούχα του αλλιώς».
ΣΗΜΕΡΑ, με την άμεση δικτατορία των διεθνών μηχανισμών του χρήματος (τρόικα) χάσανε και αυτό το φύλλο συκής.
Ωστόσο, ο ανασχηματισμός του ΓΑΠ έχει μια ιδιαίτερη σημειολογική αξία: Αποτυπώνει ανάγλυφα τον πανικό της κυβέρνησης πριν από την κατάρρευσή της.
Οι ανεξέλγκτες σπασμωδικές κινήσεις και οι πλέον γελοίες επιλογές γίνονται πάντα κάτω από το κράτος πανικού της κατάρρευσης: Την ώρα που έρχεσαι αντιμέτωπος με την πτώση σου.
Σε τέτοιες στιγμές που νιώθεις έντονα την πνοή του θανάτου βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα παθολογικά στοιχεία της ανεπάρκειάς σου: η πολιτική ασημαντότητα, η φτώχεια των εσωτερικών σου δυνάμεων, η αδυναμία των νευρικών σου εκτονώσεων, η ανέχεια των πνευματικών σου πόρων, η δραματική γελοιότητα, και κυρίως η καταθλιπτική ΑΒΟΥΛΙΑ.
Σε αυτό τον ανασχηματισμό καταγράφονται όλα αυτά εντονότατα. Καταγράφεται η ανήμπορη προσπάθεια των κυβερνητικών παρασίτων να κρατηθούν, έστω για λίγες ακόμα ημέρες στην εξουσία.
Καταγράφεται με χρώματα ζοφερά η πολιτική ασημαντότητα του πρωθυπουργού και κυρίως η τραγική βουλητική του ανεπάρκεια. Λειτουργεί πλέον με τις ανακλαστικές κινήσεις ενός παγιδευμένου ζώου: Οι τελευταίοι σπασμοί της πτώσης…
Και μόνο το γεγονός του οργιώδους αλισβερισιού μέχρι τη μία και μισή μετά τα μεσάνυχτα είναι αποκαλυπτικό.
Αποκαλυπτική είναι και η αλλοπρόσαλλη σύνθεση της νέας κυβέρνησης: Θαμώνες της πλατείας Κολωνακίου εισήλθαν σε εργατικές και αγροτικές «υπευθυνότητες»(!) και πολλά άλλα τέτοια ευτράπελα…
Αποκαλυπτική και η τερατώδης «ευρύτητα» του νέου κυβερνητικού σχήματος: Πενήντα υπουργεία περίπου και άπειρος αριθμός «αναπληρωτών» και υφυπουργών!!!
Μια νεροποντή «συνωστισμού»: ΟΛΟΙ τρέχανε να συνωστιστούν στη νέα κυβέρνηση για να προλάβουν αρπάξουν ό,τι μπορούν ή να καταγραφούν στην ιστορική κυβερνητική λίστα, κάτω από το κράτος του φόβου μήπως και σταματήσει η χρυσή βροχή, η τόσο ευλογημένη…
ΟΛΗ η παρασιτική «αλητεία» των βαλτονεριών του ΠΑΣΟΚ πίεζε για μια κυβερνητική θεσούλα, αισθανόμενη την πτώση και τον τελεσίδικο αφανισμό τους…
Και ο πρωθυπουργός μοιραίος και δραματικά άβουλος πελαγοδρομούσε…
Αλλά και τι μπορούσε να «θέλει» αυτός ο πρωθυπουργός ΚΑΙ ποιο δυναμισμό θα μπορούσε να έχει, όταν ο ίδιος είναι μια υπόθεση ξοφλημένη ανέκκλητα…