Εύστοχο το κείμενο του Ριζοσπάστη.
Δεν υπογραμμίζει, βεβαίως με σαφήνεια τον ιδεολογικό στόχο της πλανητικής χούντας, του «αποφασίζουμε και διατάζουμε»: Να μας γίνει συνήθεια η δουλική υποταγή σε κάθε δικτατορική εντολή…
Επίσης, και την «εκτέλεση» των μικροαστών…
Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού και του φαρισαϊσμού
Το τσιγάρο, το κάπνισμα, είναι μια συνήθεια κακή, ένα πάθος επιβλαβές, ένας εθισμός που μπορεί να οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα, μια εξάρτηση ανθυγιεινή. Ισως και αντιαισθητική.
Μ' αυτήν την έννοια, το μέλημα της πολιτείας, του κράτους και της κυβέρνησης να προφυλάξει την υγεία μας από το κάπνισμα (θα μπορούσε να) είναι συγκινητικό.
Αδυνατούμε, ωστόσο, να αντιληφθούμε το διχασμό προσωπικότητας που διέπει τους «άγγελους - φύλακές μας».
Πώς γίνεται, δηλαδή, οι ίδιοι άνθρωποι, που τρέμουν μην και πάθει τίποτα η υγεία μας από το κάπνισμα, να μη σκέφτονται τις συνέπειες που έχει για την υγεία μας να μας κόβουν τους μισθούς;
Πώς και δεν σκέφτονται την υγεία των ανθρώπων, όταν τους κόβουν τις συντάξεις, αλλά βάζουν χαράτσι μέχρι και στα εξωτερικά ιατρεία;
Αφού νοιάζονται για την υγεία του λαού, γιατί αφήνουν κενές 25.000 οργανικές θέσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία;
Γιατί, τόσο υπέρμαχοι της δημόσιας υγείας που είναι, να παρακολουθούν με τόση στωικότητα το φαινόμενο οι βιομήχανοι να προκαλούν πολλαπλασιασμούς των καρκίνων στις περιοχές που ρυπαίνουν με τα απόβλητά τους;
Αφού επιθυμούν τον απεγκλωβισμό των ανθρώπων από τις - κατά το μονόπρακτο του Τσέχοφ - «βλαβερές συνέπειες του καπνού», γιατί απαγορεύουν στα ασφαλιστικά ταμεία να καλύπτουν την αναγκαία φαρμακευτική αρωγή για τη διακοπή του καπνίσματος;
Γιατί αδιαφορούν παντελώς με ό,τι έχει σχέση με αυτό που λέγεται «Αγωγή Υγείας»;
*
Επειδή, δε, δεν ξεχνάμε από πού έλκει την καταγωγή της όλη αυτή η πολυδιαφημιζόμενη (και ζωγραφισμένη με τα χρώματα της φιλανθρωπίας) αντικαπνιστική «σταυροφορία», δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε ότι ο «θατσερισμός», με τις δικές του απαγορεύσεις κατά του καπνίσματος, ουδέποτε κατεγράφη ως φιλάνθρωπος πολιτική...
Ομοίως, δυσπιστούμε τα μάλα απέναντι στις αντικαπνιστικές εκστρατείες που έχουν για θεωρητικό υπόβαθρο της υστερικές αμερικανιές του «Θείου Σαμ».
Οχι μόνο γιατί ο «Θείος Σαμ», αμείλικτος ων απέναντι στο τσιγάρο, δε φαίνεται να πολυβασανίζεται με το ερώτημα τι θα συμβεί στην υγεία των ανθρώπων (όσων δηλαδή ανθρώπων επιβιώνουν των «παράπλευρων απωλειών»), ούτε όταν ρίχνει βόμβες με απεμπλουτισμένο ουράνιο στα Βαλκάνια, ούτε όταν βομβαρδίζει με βόμβες φωσφόρου τη Φαλούτζα, ούτε όταν ελέγχει το 95% της παγκόσμιας παραγωγής οπίου, μέσω του Αφγανιστάν...
*
Το τσιγάρο, το κάπνισμα είναι μια τραγική εξάρτηση. Που απειλεί, που σκοτώνει.
Αυτός ο θανάσιμος εχθρός, όμως, πέρα από μια «απενοχοποιημένη» φόρμουλα για ένα νέο εισπρακτικό κυνηγητό εναντίον των «παρανομούντων», γίνεται δυο φορές πιο επικίνδυνος στα χέρια των επιτελείων του «σωφρονισμού» μας.
Τα «σωφρονιστήρια», με πρόσχημα ακόμα και το κάπνισμα εθίζουν την κοινωνία στο χαφιεδισμό. Εφτασαν να διαφημίζουν στα ΜΜΕ τετραψήφιους αριθμούς για να καταδίδουν οι «νομοταγείς» τους «λάθρα καπνίζοντες»...
*
Ο εθισμός στο κάπνισμα σκοτώνει. Το τσιγάρο βλάπτει την υγεία.
Ο αγώνας και η απόφαση για την απαλλαγή από αυτόν τον βραχνά, όμως, δεν μπορεί παρά να είναι (και πρέπει να είναι) μια συλλογική και ατομική επιλογή, που αντανακλά τη συνειδητή χειραφέτηση από επιβλαβή πάθη και εξαρτήσεις και όπου η οργανωμένη πολιτεία θα στέκεται αρωγός - με όλα τα μέσα - της απεξάρτησης. Οχι «δεσμοφύλακας».
Αντιθέτως, αυτοί που είτε στην Ελλάδα, είτε διεθνώς, ηγούνται του «αντικαπνιστικού ιππικού», χρησιμοποιούν το τσιγάρο ως προπέτασμα καπνού για να ξεδιπλώσουν όχι πολιτικές Υγείας, αλλά πολιτικές που, όπως η νικοτίνη επεμβαίνει στο νευρικό σύστημα, έτσι κι αυτές στοχεύουν να εθίσουν στο «στρατωνισμό», στην «άνωθεν επιβαλλόμενη πειθαρχία», στον καταναγκασμό της «αποστειρωμένης ορθότητας».
*
Οι καπνιστές - όσοι έχουν σώας τα φρένας - αισθάνονται (αισθανόμαστε) ως μέγιστη υποχρέωση να απαλλάξουν τους εαυτούς τους και τους διπλανούς τους από αυτή την άχρηστη συνήθεια.
Στην προσπάθειά τους αυτή δε θα σταματήσουν να θεωρούν και να υπενθυμίζουν ότι επιβλαβές για την υγεία, εκτός του τσιγάρου, είναι το να υφίστανται οι άνθρωποι και την υποκρισία.
Επιβλαβές για την υγεία των ανθρώπων είναι το να «φουμάρουν» και το φαρισαϊσμό εκείνων που κόπτονται για την υγεία του λαού. Του λαού που - οι ίδιοι οι οποίοι ενδιαφέρονται για την υγεία του - τον έχουν ρίξει στη «γόπα», στην «τράκα» και που τον γύρισαν στην εποχή που τα περίπτερα, λόγω της φτώχειας, πούλαγαν τα τσιγάρα χύμα...
ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5813380&publDate=1/9/2010
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4875