Δεν είμαστε από τους ανθρώπους που γεννήθηκαν με την αλήθεια στην κούνια τους, που δεν ξεγελάστηκαν ποτέ τους, που δεν κάνανε μεγάλα και μικρά λάθη.
Η αλήθεια δεν μας αποκαλύφτηκε στα βαφτίσια μας. Ό,τι έχουμε μάθει μας κόστισε ακριβά, το αποκτήσαμε με δικές μας δαπάνες. Δεν έχουμε ούτε μια βεβαιότητα που να μην τη σχηματίσαμε μέσω της αμφιβολίας, του άγχους, του ιδρώτα, της οδυνηρής εμπειρίας.
Νιώθουμε, λοιπόν, σεβασμό γι’ αυτούς που ψάχνουν, που ψηλαφούν, που προβληματίζονται, που σκοντάφτουν.
Αντίθετα νιώθουμε αηδία γι’ αυτούς που έχουν εύκολη την αλήθεια στο τσεπάκι τους, για τους ποικίλους εγκάθετους που παπαγαλίζουν την «αλήθεια» των αφεντικών τους, για τους πολύχρωμους πωλητές των ηχηρών φράσεων, για τους μεγαλόστομους πολιτικούς αρουραίους και σαλτιμπάγκους που υποκαθιστούν τη σκέψη με επιφωνήματα και λεονταρισμούς…
Οι δικοί μας δρόμοι δεν είναι γυαλιστεροί, ούτε ασφαλτοστρωμένοι.
Τα δικά μας φτωχικά μονοπάτια βρίσκονται μόνο με επίμονη έρευνα, με ψάξιμο γερό, με κόπο και πόνο, γι’ αυτό συχνά γίνονται και λάθη.
Αυτό μας καθιστά ταπεινούς απέναντι και σε κάθε παραστράτημα. Αυτό μας κάνει και κουραστικούς πολλές φορές όταν φωνάζουμε: «ΠΡΟΣΟΧΗ στα κενά δοχεία, αλλά και στα ωραία δοχεία».
Τα κενά δοχεία απλώς θορυβούν. Δηλαδή εξαπατούν, εκτελώντας κατά κανόνα, η ιστορική πείρα και γνώση το επιβεβαιώνουν, διατεταγμένες υπηρεσίες…
Οι άδειοι άνθρωποι, αυτοί που εμπορεύονται υστερικά τα λαϊκά αισθήματα και την απελπισία πάντα έχουν ένα «νταβά».
Οι μεγαλύτεροι προβοκάτορες στην ιστορία ήταν αυτοί που ούρλιαζαν πιο δυνατά εναντίον του καθεστώτος και των «νταβάδων» τους…
Τα κενά δοχεία εύκολα τα διακρίνει κανείς όταν έχει μια σχετική πολιτική γνώση και εμπειρία.
Δεν ήταν δύσκολο να διακρίνει κανείς από την αρχή τι καπνό φούμαρε ο Καρατζαφέρης, το μέγεθος της πατριδοκάπηλης κακογουστιάς του και τα τυχοδιωκτικά μασκαρέματά του.
Αν παρέσυρε κάποιους αυτό το «όνειδος» του καιροσκοπισμού και του τυχοδιωκτισμού, αυτό οφείλεται σε δύο λόγους:
α). Στη μεγάλη ιδεολογική σύγχυση και στη δραματική έλλειψη πολιτικών γνώσεων και εμπειριών που υπήρχε σε μερίδες απελπισμένων ανθρώπων που αναζητούσαν μια διέξοδο.
β). Στα υπολείμματα των ιδεολογημάτων της «άκρας δεξιάς» που υπήρχαν μέσα στην ελληνική κοινωνία και βρήκαν τις συνθήκες να αναζωπυρωθούν…
ΣΗΜΕΡΑ η ίδια η ιστορική διαδρομή και πρακτική του καρατζαφερισμού έχει αποκαλυφτεί πλήρως και σε αυτούς που τον ακολουθούσαν και έσκουζαν «πατριωτικά»…
Είναι και αυτός ο λόγος που τελευταίως δεν ασχολούμαστε με αυτό το γρανάζι του καθεστώτος…
Ωστόσο, το κενό από την κατάρρευση του ΛΑ.Ο.Σ επιχειρούν να το καλύψουν άλλοι τυχοδιώκτες. Αυτοί, όμως αποτελούν γελοιογραφικές απομιμήσεις του καρατζαφερισμού και εύκολα διακρίνονται.
Οι καρικατούρες της καρικατούρας δεν έχουν μέλλον, ιδιαίτερα σήμερα, όσα παπούτσια και αν πετάξουν ή σε όσα «σωτήρια» γαυγίσματα και αν επιδοθούν…
ΣΗΜΕΡΑ η μεγάλη απειλή είναι τα «ωραία δοχεία»: Αυτά μπορούν να εξαπατήσουν σε μεγάλο βαθμό και να μαντρώσουν ξανά τον ελληνικό λαό.
Το νεοταξικό καθεστώς έχει την ικανότητα να κατασκευάζει «ωραία δοχεία» που θα τα γεμίζει με μαραμένα λουλούδια.
Αυτές οι «θεωρίες» περί «αρίστων», «εντίμων» και «σοφών» που πλασάρονται από κάθε γωνιά είναι «ωραία δοχεία».
Δοχεία που θα γεμίσουν με τα ίδια μαραμένα λουλούδια και παρακμιακά υλικά…
Θα ανακυκλώσουν το βούρκο και θα τον τοποθετήσουν σε νέα δοχεία κεντημένα με ωραία χρώματα και όλων των αποχρώσεων της ίριδας. Θα γεμίζουν τα «ωραία δοχεία» με νεκρές ψυχές, με τη μούχλα του καθεστώτος που θα τη βαπτίσουν με τε νέα ψευδώνυμα: «Άριστοι», «σοφοί», «ικανοί», «έντιμοι» κ.λπ…
Θα αντικαταστήσουν τη σημερινή κομματική μορφίνη με το πολιτικό όπιο της «ανανέωσης» και των «αρίστων», με κούφια μεταφυσικά ιδεολογήματα…
Θα ξαναφωνάξουμε, λοιπόν, για άλλη μια φορά: «ΠΡΟΣΟΧΗ στις μεταμφιέσεις»!!!
Από τα «κενά δοχεία» περνάμε στα «ωραία δοχεία»…