ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ κατέχει κεντρική θέση στη ζωή μας, και θα ήταν πολύ δύσκολο να φανταστούμε ανθρώπους που δεν αισθάνονται. Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι πώς να αποφύγουμε να χρησιμοποιούμε μια γλώσσα συναισθηματικά φορτισμένη (αυτό ούτε δυνατό, αλλά ούτε και επιθυμητό είναι), αλλά πώς δεν θα καταστρέφουμε την επικοινωνία και τη γνωστική διαδικασία.
ΒΕΒΑΙΩΣ, κατά κανόνα, η συναισθηματική χρήση της γλώσσας γίνεται για να εξαπατά, να παγιδεύει και να υποβαθμίζει τον άνθρωπο στην κατάσταση του οπαδού.
Ένας τέτοιος συναισθηματικά φορτισμένος λόγος αποκόβει εντελώς το συναισθηματικό κόσμο από το γνωστικό σαν να επρόκειτο για δύο ξεχωριστά διαμερίσματα του ψυχικού κόσμου. Δηλαδή όχι μόνο δεν καλλιεργεί το συναίσθημα, αλλά καταστρέφει και την υπάρχουσα γνωστική του διάσταση.
ΚΥΡΙΟ χαρακτηριστικό της συναισθηματικής φόρτισης και υπερβολής του λόγου είναι η εξαφάνιση, ή επικάλυψη της ουσίας των προβλημάτων. Οι συναισθηματικά φορτισμένες λέξεις είναι οι ετικέτες απλούστευσης του περιεχομένου ενός πολυσύνθετου κοινωνικού προβλήματος. Με αυτή τη συναισθηματικά διεγερτική απλούστευση η πραγματικότητα «βιάζεται» και προσαρμόζεται στη λογική του κατεστημένου ή στις κομματικές σκοπιμότητες.
Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ πολιτικός και δημοσιογραφικός λόγος (ξύλινος από τη φύση του) χρησιμοποιεί στην υπερβολή του τέτοιου είδους συναισθηματικά τεχνάσματα.
Για παράδειγμα, ας δούμε πώς αντιμετωπίζει μια απεργία. Κυρίαρχο στοιχείο παρουσίασης: «Καταταλαιπωρήθηκαν οι Αθηναίοι όχι μόνο από τη ζέστη και το νέφος, αλλά και από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων που δημιούργησαν μέγα κυκλοφοριακό πρόβλημα».
Γίνεται σαφές ότι το πολυσύνθετο πρόβλημα της απεργίας απλοποιείται και συναισθηματικά στρέφεται κατά των απεργών.
Ο πασοκικός λόγος αποτελεί την ακραία «φόρμα» του ξύλινου λόγο, μια «φόρμα» αχαλίνωτου λαϊκισμού. Ο λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ συνθέτει την απάτη με τη χρήση των πιο φορτισμένων συναισθηματικά και αξιακά λέξεων. Γι’ αυτό είναι από τους πλέον ύπουλους και δόλιους λαϊκισμούς.
Ο λόγος αυτός πήρε φρενοβλαβείς διαστάσεις επί «εκσυγχρονισμού»: Φρενοβλάβεια που επικυρώθηκε από το καθεστώς ως «σοβαρότητα», «πρόοδος», «ρεαλισμός», «νηφαλιότητα» και με άλλες «ενάρετες» ιδιότητες.
Θυμάστε το πορτρέτο που είχαν φιλοτεχνήσει για το Σημίτη (αυτή την πολιτική μηδαμινότητα) και το διατηρούν ακόμα άτρωτο, σαν κόρη οφθαλμού.
Ο «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟΣ» λόγος, ως ακραίος και κυνικός λόγος της κατεστημένης ψευτιάς, βρίθει από όλα τα είδη των συναισθηματικών απλουστεύσεων που πολτοποιούν τη γνωστική διαδικασία και καταστρέφουν την επικοινωνία.
Ουσιαστικά είναι, όπως κάθε ξύλινος και κάλπικος λόγος, παγερός και συναισθηματικά αφυδατωμένος. Χρησιμοποιεί απλώς συναισθηματικά τεχνάσματα απάτης ή κάλπικα δάνεια συναισθηματικών μορφών.
Ιδιαίτερα ο κ. Σημίτης ήταν ρέκτης τέτοιων συναισθηματικών τσιτάτων και «αισθητικών» δολωμάτων. Έκανε συλλογή συναισθηματικών τσιτάτων και «αισθητικών» δολωμάτων για να καλύπτει τη δραματική όχι μόνο πολιτική, αλλά και συναισθηματική, ανεπάρκειά του.
Για την ιστορία: Ο συλλέκτης ήταν ο Πανταγιάς…
Θα ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό να συλλέξει κανείς τους ογκόλιθους βλακείας του Σημίτη.
Πρόχειρα έχουμε το τσιτάτο του για τη Γυάρο:
«Η Γυάρος μας θυμίζει ότι η αντίσταση είναι η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ύπαρξης».
Ο υμνητή της δουλοπρέπειας και της υποταγής, ο αυθάδης χλευαστής και διώκτης κάθε κοινωνικής και λαϊκής αντίστασης, ο αχυράνθρωπος των «νταβάδων» που έσπαγε τα κεφάλια των συνταξιούχων, μιλάει με τόσο κομπασμό για την «αξιοπρέπεια της αντίστασης»!!!
ΟΙ «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΕΣ» δεν είχαν κανένα πρόβλημα από τη μια να γλείφουν τις μπότες των αφεντικών τους, να υμνολογούν και από τα έδρανα της Βουλής του Αμερικανούς, να παραδίδουν τον Οτσαλάν στους δημίους του, να τσακίζουν με τα ΜΑΤ τους εξεγερμένους μαθητές, να σπάνε τα κεφάλια των διαδηλωτών και όσων αντιστέκονται, να ψηφίζουν τρομονόμους και να προωθούν την κατάργηση και των διαδηλώσεων και από την άλλη να μας σερβίρουν τσιτάτα για την αντίσταση που είναι η «αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ύπαρξης»…
Τα σημερινά ανδρείκελα της κατοχικής κυβέρνησης έχουν ξεπεράσει και την φρενοβλάβεια του σημιτισμού: Οι «γόνοι» των ανδρεικέλων ξεπερνούν πάντα τους δωσίλογους γονείς…
Τα σημερινά κυβερνητικά ανδρείκελα δεν ξεπέρασαν απλώς τη σημιτική φρενοβλάβεια. Την «εμπλούτισαν» και με μια άλλη φρενοβλάβεια: την αχαλίνωτη και θηριώδη μανία καρατόμησης και ισοπέδωσης των ίδιων των λέξεων και εννοιών.
Ο ΓΑΠ και το «συνδικάτο» του δεν εκτελούν μόνο τα «συμβόλαια θανάτου» της Ελληνικής Κοινωνίας και Ιστορίας, αλλά και τα «συμβόλαια θανάτου» των λέξεων, των εννοιών και των κανόνων της λογικής.
Υστερικά και καθημερινά δολοφονούν τη σκέψη και τους μηχανισμούς της λογικής, τις έννοιες και τις λέξεις.
ΔΕΝ μεταβάλλουν μόνο την Ελλάδα σε γαλέρα των διεθνών δημίων και μαφιόζων, αλλά αλλάζουν και τη σημασία των λέξεων και των εννοιών.
ΔΕΝ αντικαθιστούν μόνο το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ της Ελλάδας και το λαό της με τυχοδιώκτες και μαφιόζους, αλλά ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΝ και το περιεχόμενο των λέξεων με τους κώδικες της αγοράς και τα «ηλεκτρονικά νούμερα» των μαφιόζικων μηχανισμών.
ΤΙΠΟΤΑ δεν έχουν αφήσει όρθιο:
Τη λέξη «σοσιαλισμός» την αντικατέστησαν με τη βαρβαρότητα και το δωσιλογισμό.
Τις έννοιες της «υποτέλειας» και του «δωσιλογισμού» τις αντικατέστησαν με την «υπευθυνότητα», τη «διαφάνεια» και την «προκοπή» της χώρας, με τη «νέα Ελλάδα»
Την έννοια της «λιτότητας», την αντικατέστησαν με την «υπευθυνότητα».
Την εκτέλεση του λαού την βαπτίζουν «αλληλεγγύη»…
Το να αποδεχτούμε το θάνατό μας, για τα πασοκικά ανδρείκελα, σημαίνει «ΖΩΗ», «υπεύθυνη πράξη», «αλληλεγγύη», «προσφορά» κ.λπ…
Και όλη αυτή τη ΦΡΙΚΗ, τα γλοιώδη παράσιτα των ΜΜΕ, όχι μόνο την παρασιωπούν, αλλά και την εξωραΐζουν, την προβάλλουν σαν πολιτικό «ρεαλισμό», «υπευθυνότητα» και «μονόδρομο προόδου»!!!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Υποπροϊόντα και γελοιογραφίες αυτής της πολυσύνθετης φρενοβλάβειας των ανδρεικέλων είναι και οι διάφορες ποικιλίες που βγαίνουν από τα «σπλάχνα» του πασοκικού παρακράτους και σκούζουν υστερικά κατά του Μνημονίου, κατά της Νέας Τάξης, «υπέρ πατρίδος και πίστεως»: Δημαράδες, Μητρόπουλοι, Χατζάρηδες και λοιποί υστερικοί «πατριώτες» και «σωτήρες» που ζητούν την ψήφο του ελληνικού λαού για να τον … σώσουν!!!
Από την ίδια κοιλιά των ακαθαρσιών έχουν βγει, ως κατακάθια των ακαθαρσιών…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ και το άρθρο:
«Νέα Ελλάδα»: Η γαλέρα των μαφιών του χρήματος»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4970