Μην τους αφήνεις να σε γελάσουν,
δεν έχει ο δρόμος σου επιστροφή.
Η μέρα νά ΄τη μπροστά στην πύλη
και νιώθεις κιόλας νυχτερινή
ψύχρα. Δεν έχει άλλο πρωί.
Κλείσε τ’ αυτιά σου στην απάτη,
μια στάλα πράμα είν’ η ζωή.
Πιες το νεράκι όσο προφταίνεις,
κρίμα, δεν ήπια, διψώ πολύ,
σαν έρθει η ώρα πικρά θα πεις.
Κλείσε τ’αυτιά σου στις παρηγόριες,
καιρό δεν έχεις περιττό,
Άσε στου τάφου τα σκουλήκια
τη βασιλεία των ουρανών.
Η ζωή φεύγει, πα’στον ανθό.
Μην τους αφήσεις να σε γελάσουν
και μην τσακίζεσαι στη δουλειά.
Μα τι φοβάσαι; Θνητός σαν όλα
του κόσμου είσαι τα ζωντανά και δεν υπάρχει επέκεινα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4971