ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ
Θραξ Αναρμόδιος
Από ΛΙΣΤΟΝ
Ας το ξαναπώ (μήπως κι αρχίσει να το λαμβάνει επιτέλους κανένας υπόψη): Η Ελλάδα ΔΕΝ είναι η ίδια χώρα, όπως ήταν πριν από 8 μήνες. Οι έλληνες ΔΕΝ είναι οι ίδιοι έλληνες, όπως ήταν πριν από 8 μήνες.
Είναι άλλη Ελλάδα και είναι άλλοι έλληνες.
Δυστυχώς, αυτό ΔΕΝ φαίνεται να το λαμβάνουν υπόψη, ούτε ο πολιτικός λόγος των κομμάτων, ούτε οι δημοσκοπικές αναλύσεις. Και τελικά οδηγούνται, κόμματα και αναλυτές, να ΜΗΝ λαμβάνουν υπόψη το τι ζητάει και θέλει ένας ολόκληρος λαός.
Πώς φαίνεται αυτό; Από το ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ να πουν για την “τερατώδη” ποσότητα ψηφοφόρων που αρνούνται να τοποθετηθούν. Κανείς τους.
Κόμματα και ηγεσίες εννοούν ως τοποθέτηση μόνο το να πάρεις είτε το δικό τους μέρος είτε του αντιπάλου κόμματος. Ακου τώρα σοφία πολιτική! Ετσι. Αν δεν πας με το ένα ή με το άλλο κόμμα, σημαίνει για όλους αυτούς ότι ΔΕΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕΣ. Υπάρχεις ακόμη (ευτυχώς δηλαδή) αλλά είσαι κάτι σαν σκιά. Χωρίς υπόσταση.
Και προχωρούν και πέρα από αυτό. Εφόσον ΔΕΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕΣ, αγνοούν από τις περαιτέρω αναλύσεις τους, οτιδήποτε αφορά αυτή την μη-τοποθέτησή σου.
Και προβαίνουν μόνο σε επίμονες προτροπές να πας να ψηφίσεις (οτιδήποτε, ακόμη και το “αντίπαλο” κόμμα), ώστε να σου κάνουν την τιμή, να σε συμπεριλαμβάνουν στις αναλύσεις τους.
Δεν ασχολούνται καν με τους λόγους που δίνουν τέτοια ΥΨΗΛΑ ποσοστά στην “μη-τοποθέτηση”, στην αποχή δηλαδή. Ελάχιστη ως καμμία ανάλυση επ’ αυτού. Ενώ η “μη-τοποθέτηση” κοντεύει να αγγίξει το 35%. Λες και είναι κάνα αμελητέο ποσοστό δηλαδή. Δεν έχουν να πουν τίποτε. Να δώσουν μια εξήγηση, την εξήγησή τους βρε αδερφέ, γιατί αυτό το φαινόμενο με τόσο υψηλά ποσοστά. Τίποτε. Αυτό κιαν είναι “τερατώδες”.
Εγώ ΞΕΡΩ γιατί το κάνουν: Γιατί το φοβούνται το φαινόμενο αποχή. Γιατί τους είναι άγνωστο το φαινόμενο αποχή. Γιατί δεν μπορούν να το διαχειριστούν το φαινόμενο αποχή. Γιατί δεν τους ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ το φαινόμενο αποχή. Γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να υπάρχει το φαινόμενο αποχή. Γι’ αυτό επιμένουν να ΜΗΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ. Και να μην το αναλύουν.
ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Και νομίζουν ότι κάνουν κακό στην πραγματικότητα. Την πολεμούν. Γιατί αν την δεχτούν, θα φύγει το ΕΔΑΦΟΣ κάτω από τα πόδια τους.
Και έτσι, πιάνονται από το μόνο πράμα που τους είναι καταληπτό και οικείο: το πολιτικό σύστημα, τις κόντρες του, τις τακτικές του, τα πρόσωπά του, τα μελοδράματά του και τις πριμαντόνες του.
Ενώ είναι αυτό το ίδιο το πολιτικό σύστημα που μας έφερε την καταστροφή που ζούμε, και φούντωσε τα ποσοστά της “μη-τοποθέτησης” εκεί που τα βλέπετε.
ΥΓ. Ελεατισμός: αφού δεν μπορούμε να βρούμε εξήγηση για την αλλαγή και την κίνηση, αρνούμαστε την ύπαρξή της. Καθήστε λοιπόν στη μέση του δρόμου και μην ανησυχείτε: αυτό που έρχεται από απέναντι δεν είναι η άμαξα.