Εκείνο που συναντά κανείς σήμερα μέσα στον κόσμο της πάλαι ποτέ αριστεράς είναι το αξιολύπητο γονάτισμά του μπροστά στις δυσκολίες και τους κινδύνους της ιστορίας: Ένα γονάτισμα το οποίο προέρχεται από την ενσωμάτωση αυτού του «αριστερού» κόσμου στον καπιταλιστικό κόσμο.
Αυτή την ενσωμάτωση πολλοί πρώην αριστεροί αγωνιστές δεν την έχουν συνειδητοποιήσει. Γι’ αυτό πιστεύουν ότι παραμένουν ακόμα αριστεροί.
Αυτή η τραγική τους κατάσταση τούς έχει οδηγήσει σε μια δραματική πτώση του ηθικού και σε θρηνωδίες.
ΟΧΙ μόνο δεν μπορούν να δράσουν, αλλά ούτε και να σκεφτούν μπορούνε πλέον όλοι αυτοί της πάλαι ποτέ αριστεράς.
Πολλοί διαπιστώνουν γενικά τη φρίκη αυτού του καπιταλιστικού κόσμου. Μόνο διαπιστώνουν γιατί οι πάντες τη βιώνουν, αλλά δεν μπορούν, πλέον, ούτε να σκεφτούν, ούτε να εξηγήσουν τη φρίκη.
Αναστενάζουν απλώς και χύνουν ποταμούς ηθικών δακρύων…
Ένα τέτοιοι κείμενο ηθικών δακρύων διαβάσαμε από τη συμπαθέστατη Ιωάννα Καρυστιάνη στο «Κλασσικοπερίπτωση»:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/11/blog-post_4378.html
Διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
«Δεν είναι μόνον... η Αριστερά στην Ελλάδα και παντού που έχει πρόβλημα. Εχουν και οι Απέναντι. Η κατάσταση μοιάζει εκτός ελέγχου και δεν υπάρχουν λύσεις στα τσεπάκια. Πειράματα γίνονται. Θα πιάσει το ροκάνισμα του κοινωνικού κράτους; Θα πιάσουν οι (δραματικές) αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις; Τώρα που ξηλώνουν θεμέλια, ο κατακερματισμός της Αριστεράς τούς πέφτει λουκούμι. Οι αριστερές δυνάμεις οφείλουν να στηρίξουν τον κόσμο με ενότητα στη δράση. Αυτό επείγει και στις παρούσες συνθήκες, μόνον αυτό παρέχει "ταυτότητα" σοβαρότητας. Θα πάρουν άλλες στροφές και τα μυαλά για περαιτέρω».
Συμπαθέστατη και τραγική Ιωάννα, ούτε την τραγωδία της «αριστεράς» ακόμα δεν έχεις καταλάβει.
Η «αριστερά» αυτή δεν είναι «Απέναντι», αλλά στην ίδια όχθη, μέσα στο σύστημα.
Γι αυτό και έχει πρόβλημα, γιατί δεν είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Αν ήταν Αριστερά θα ήταν «ΑΠΕΝΑΝΤΙ» και δεν θα είχε ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα.
Αντίθετα, θα αποτελούσε σήμερα την κεντρική και ακαταμάχητη πολιτική δύναμη ανατροπής των «απέναντι»…
Γι αυτό, αυτή η «αριστερά», επειδή δεν είναι «απέναντι», αλλά «δίπλα» και μέρος του καθεστώτος καταρρέει μαζί με τους «απέναντι» και το καθεστώς.
«Τώρα που ξηλώνουν θεμέλια», ξηλώνεται και αυτή η «αριστερά».
Ο «κατακερματισμός της Αριστεράς» δεν οφείλεται στις «κακές» προθέσεις» της ή στις «ιδιοτροπίες» της, αλλά στο γεγονός ότι δεν είναι Αριστερά, στο γεγονός ότι έχει μεταλλαχτεί σε γρανάζι ενός συστήματος που καταρρέει.
Όταν αυτή η «αριστερά» έχει βάλει πλάτες σε όλα τα στρατηγικά σχέδια του πλανητικού ιμπεριαλισμού, σχέδια που υπονομεύουν την εθνική και ταξική ύπαρξη και οργάνωση της κοινωνίας, ουσιαστικά έχει υπογράψει η ίδια την ληξιαρχική πράξη του θανάτου της.
Οι θρήνοι και τα ηθικά αναθέματα απλώς πιστοποιούν την ακατανοησία του δράματος.
Ας αφήσουμε τους θρήνους και ας προσπαθήσουμε να βάλουμε σε κίνηση το μυαλό μας και να καταλάβουμε…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5169