Το άρθρο είναι γραμμένο παραμονές δημοτικών εκλογών του 2006!!!
Υπάρχει στο Ρεσάλτο- τεύχος 10
Η σημερινή πολιτική κατάσταση είναι ακόμα πιο άθλια από τότε.
ΤΩΡΑ ΖΟΥΜΕ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ…
«ΔΗΜΟΠΙΘΗΚΟΙ»!
Του Ηλία Σιαμέλα
«Η πόλις ημών υπογραμματέων
ανεμεστώθη
και βομολόχων δημοπιθήκων
εξαπατώντων τον δήμον αεί»!
Αριστοφάνης
Στην Ελλάδα είμαστε. Στον σκουπιδοντενεκέ της Ευρώπης. Στη χώρα που παχαίνουν οι μύγες. Η ζούγκλα μας είναι εδώ! Κάθε μέρα που περνάει οι δημοπίθηκοι πληθαίνουν. Αν καμιά φορά αποφασίσουν να διαδηλώσουν, μπορούν να γεμίσουν ολόκληρες πλατείες. Αργότερα ίσως κυριεύσουν κι ολόκληρη την Ελλάδα!
Είναι όλοι αυτοί οι παλιάτσοι, οι γαλίφηδες, οι οργιαστικοί ψευτολόγοι, οι πολιτικάντηδες, οι γραικύλοι , οι προδότες, οι χυδαίοι, όπου το χρήμα της ευτέλειας σέρνεται πίσω τους σα μια ουρά χωρίς τέλος…
Πολύ κόπο, μα πολύ κόπο και προσπάθεια έκανα να τους φέρω όλους αυτούς στο μυαλό μου και να εξετάσω λίγο τη βιοποικιλότητά τους. Μια και οι γνώσεις μου είναι ελάχιστες γύρω από τη μεταφυσική της εξέλιξης των ειδών, προσπάθησα να βρω κάποια εξήγηση στις θεωρίες του Μάλθους και του Δαρβίνου!
Σύμφωνα λοιπόν με τον πρώτο, οι ζώντες οργανισμοί παρουσιάζουν γενικά μια έμφυτη τάση στο να ποικίλουν. Κατά τη διάρκεια της ζωής γίνεται μια «φυσική επιλογή», που έχει σαν αποτέλεσμα την επιβίωση του ικανότερου. Απ’ αυτή την οικονομολογική αντίληψη του Μάλθους, ο Δαρβίνος στήριξε την περίφημη αρχή του για τον «αγώνα περί υπάρξεως», σύμφωνα με την οποία θα επιζήσουν οι οργανισμοί οι οποίοι κατέχουν ορισμένα πλεονεκτήματα, όπως αυτοί οι πονηροί που έχουν την ικανότητα να κλέβουν την τροφή των άλλων, να μιμούνται τους ισχυρούς, να παρασιτούν, να διασταυρώνονται με ευκολία με άλλες φυλές κλπ.
Πραγματικά όλοι αυτοί οι τύποι εντάσσονται σ’ αυτή τη φυσική ροπή των όντων, που με κάθε τρόπο πρέπει να επικρατήσουν, να υπάρξουν, να διακριθούν, να επιπλεύσουν.
Πουλάνε την ψυχή τους για την προβολή, για το χρήμα. Εξαγοράζονται, γλείφουν, έρπουν, γίνονται δούλοι, ρουφιάνοι, πράκτορες, προδίνουν την πατρίδα τους, εξαπατούν τους συνανθρώπους τους, λένε ψέματα, κλέβουν, αρπάζουν. Κι όλα αυτά για το στομάχι και δι αυτού τη διαιώνιση του είδους τους!
Είναι αυτή η φυσική επιλογή του αρπαχτικού, η έμφυτη ροπή του ζώου να φάει, να κυριαρχήσει, να πατήσει επί πτωμάτων, αρκεί να επιζήσει αυτό και όλοι οι άλλοι ας πεθάνουν. Είναι ο κανίβαλος στην εξελιγμένη του μορφή. Είναι ο δημοπίθηκος της σύγχρονης εποχής, όπου μια κι έχασε την ουρά του για να στηριχτεί και ν’ ανέβει ψηλά, στηρίζεται στις στοίβες της περιουσίας που οικοδομεί.
Είναι ο τζάμπα μάγκας «εκσυγχρονιστής», αυτός που λεηλατεί ταμεία και συνειδήσεις.
Είναι ο χαϊδεμένος βουτυρομπεμπές της δεξιάς, που αρμέγει με πάθος τα στήθια της παχιάς αγελάδας των Καραμανλήδων.
Είναι ο χτεσινός αριστερός, που για μια θέση παραδουλεύτρας στο σύστημα εκχωρεί τη ιδεολογία του στο χρηματιστήριο αξιών της Νέας Τάξης.
Είναι ο αντιρατσισταράς εφημεριδάς, ο θεριακλής αργυρώνητος της ψευτοαριστεράς, ο Ιούδας της εργατικής τάξης, ο σκυταλοδρόμος των πολυεθνικών, που παρέλαβε τη σημαία του «Αντιρατσισμού» από τη Θάτσερ για να τη στήσει στο βράχο της Ακρόπολης.
Σε λίγες μέρες κάποιοι απ’ αυτούς θα βγούνε στα μπαλκόνια, με το χρίσμα των κομμάτων «χαραγμένο» στο κούτελο. Ήδη αραδιάζουν «προγράμματα», χαιρετάνε τα πλήθη, τάζουν, καυτηριάζουν τον αντίπαλο, και πάνω απ’ όλα «θα πατσίζουν, και με μαγειρικές γλυκοκουβέντες, την εύνοια του λαού θα προσελκύουν. Εξ άλλου όλα τα ηγετικά προσόντα έχουν: πρόστυχο σόι, μαγκιά, φωνή κοπρίτη, όλα ακριβώς που χρειάζονται οι ηγέτες»*!
Όλοι αυτοί, θα διαιωνίσουν το είδος, για μια Ελλάδα «ισχυρή», εμπλουτισμένη με τη ρώμη και την εξυπνάδα του χιμπατζή. Του εξελιγμένου και διασταυρωμένου χιμπατζή, που αν και δεν έχει ουρά ανεβαίνει ψηλά στην κατάφορτη φοινικιά, όλος δύναμη, ευτυχία και χαρά, στηριγμένος στων κομματικών προστατών του, τη χρυσή σκαλωσιά!
* Αριστοφάνη : «Ιππείς». Μετ. Θρ. Σταύρου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5094