Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Να γιατί δεν πρέπει να παραλάβουμε την κάρτα του πολίτη

Από Φώτιο Μιχαήλ



H παρακάτω τοποθέτηση αναρτήθηκε στην ανοιχτή διαβούλευση του Υπουργείου Εσωτερικών από τον δικαστικό Αθανάσιο Π. Μαρίνη (30 Νοεμβρίου 2010, 22:24) και πιστεύουμε ότι δίνει ολοκληρωμένες απαντήσεις σε πολλά ζητήματα περί της κάρτας του πολίτη.
Επίσης δίνει ΟΛΑ τα νομικά επιχειρήματα στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, που συνεδριάζει την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου, ώστε να ΜΗΝ αποδεχθεί την κάρτα. Ειδικά τώρα που αντιλαμβάνονται οι Άγιοι Πατέρες πως για άλλα τους διαβεβαίωναν οι κυβερνητικοί και άλλα προκύπτουν στην κάρτα του πολίτη.
Και τώρα η τοποθέτηση του κ. Μαρίνη (είναι εκτενής, αλλά διαβάστε την οπωσδήποτε!):

Αξιότιμοι κύριοι,

Α) Πριν από μερικές ημέρες Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός μας ενημέρωσε ότι η Κάρτα του Πολίτη θα περιέχει τα εξής στοιχεία : A) τον Α.Φ.Μ, B) τον Α.Μ.Κ.Α και Γ) chip. Θα ήθελα να τοποθετηθώ επί των υπο αριθμ. Β ΄και Γ΄ στοιχείων, αφού αποτελούν τα δομικά υλικά γιά την έκδοση της σχεδιαζόμενης Κάρτας του Πολίτη.

Β) Σύμφωνα με τον Ν.3655/2008 από 01/6/2009 ο Α.Μ.Κ.Α. αποτελεί έναν αριθμό με διπλή ιδιότητα αφού καθιερώνεται υποχρεωτικά ως αριθμός εργασιακής και ασφαλιστικής ταυτοποίησης όλων των πολιτών της χώρας, (αρθρ. 153 §2). Χωρίς τον Α.Μ.Κ.Α. κανείς δεν θα μπορεί να εργαστεί ή να έχει ασφάλεια. Εδώ αξίζει να δούμε τι αναφέρεται στο άρθρο § 2 του ίδιου νόμου σε αντιπαραβολή με το αντίστοιχο χωρίο της Ιεράς Αποκάλυψης: Ν. 3655/08 αρθ. 153 §2 (κεφ. ΙΓ’ Αποκάλυψης):
Ουδείς δύναται (μη τις δύναται) να απασχοληθεί, να ασφαλιστεί ή να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές, να εκδώσει ή να ανανεώσει βιβλιάριο ασθενείας, και να εισπράξει συντάξεις και γενικότερα πάσης φύσεως παροχές, επιδόματα και βοηθήματα, και να εργαστεί (αγοράσαι ή πωλήσαι), μισθωτός ή αυτοαπασχολούμενος (μικρός ή μεγάλος, πλούσιος ή φτωχός, ελεύθερος ή δούλος) εάν δεν διαθέτει Α.Μ.Κ.Α ο οποίος στην μηχανογράφηση (μέσω σαρωτή ή πληκτρολόγηση), και στα μικροτσίπ (ανιχνεύσιμα ή μη από τις ανθρώπινες αισθήσεις, εμφυτευμένα σε ηλεκτρονικές κάρτες και στον άνθρωπο) κωδικοποιείται με την μορφή bar code — 666 (ει μη ο έχων το χάραγμα, τον αριθμό του ονόματος ή το όνομα αυτού).
Εκ του ανωτέρω απειλητικού νόμου και κατ’ επέκταση κατά μείζονα λόγο και του νυν διαβουλευομένου θέματος περί Κάρτας του Πολίτη προκύπτει ότι:

α) Παραβιάζεται η ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως ( άρθρ. 13 παρ. 1 Συντάγματος), η οποία είναι απαραβίαστη, ενώ περαιτέρω και το άρθρο 3 παρ. 1 Σ. που ορίζει ότι «η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Αγία του Χριστού Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία (που) τηρεί απαρασάλευτα τους Αποστολικούς και Συνοδικούς κανόνες και Ιερές Παραδόσεις…»,

β) σύμφωνα με αξιόπιστες επιστημονικές εργασίες στους πλέον διαδεδομένους τύπους bar code όπως το UPC, EAN 13 ενυπάρχει εμφανέστατα ο δυσώνυμος αριθμός 666, ενώ σε άλλους τύπους όπως το CODE 39 δεν είναι εμφανής αλλά κρυφός,

γ) ακυρώνεται το πρόσωπο όπως δημιουργείται και εκφράζεται μέσω του Μυστηρίου του Αγίου Βαπτίσματος, αφού η ταυτοποίησή του γίνεται μέσω του αριθμού της κάρτας του Α.Μ.Κ.Α και αναβαθμισμένη σε έξυπνη κάρτα μέσω εκείνης επί της οποίας διαβουλευόμαστε, δηλ. της Κάρτας του Πολίτη και με τον τρόπο αυτό γινόμαστε μία απρόσωπη μηδενιστική οντότητα, ενώ απαγορεύεται, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Διδασκαλία, η αριθμοποίηση του υποκειμένου, σε αντίθεση με το αντικείμενο,

δ) παραβιάζεται το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντ., αφού η μη παραλαβή της Κάρτας απαγορεύει « το δικαίωμα κάθε προσώπου να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων…», καθώς και τα άρθρα 1,15,29,16,25,34, και 35 του νόμου ( c 364/18-02-2000) των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι

δα) προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, 


δβ) υποβιβάζει και εμποδίζει την έκφραση και πράξη του Ορθόδοξου Χριστιανού σύμφωνα με την θρησκευτική του συνείδηση,

δγ) καταλύει την ελευθερία παραβιάζοντας το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων (Ν. 2472/1997), προσβάλλεται δε επιπλέον το δημοκρατικό πολίτευμα της Πατρίδας μας, εφόσον Θεμελιώδεις Αρχές και Θεσμοί του Πολιτεύματος, καταλύονται και αλλοιώνονται όπως ι) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα και ιι) η γενική ισχύς και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προβλέπει το Σύνταγμα.
Τέλος ο Ν. 3655/2008, και κατ’ επέκταση ως αποτέλεσμα εφαρμογής της Συνθήκης Σέγκεν είναι άκυρος διότι 1) αυτή ψηφίστηκε α) όχι από την ολομέλεια της Βουλής όπως θα έπρεπε (80 απόντες βουλευτές), β) μη τηρουμένης της απαιτούμενης πλειοψηφίας και γ) δόθηκαν αρμοδιότητες σε όργανα Διεθνών Οργανισμών που δεν προβλέπονται από το Σύνταγμα, κατά παράβαση του άρθρου 28 §2 του Συντάγματος.

Γ) Αντιλαμβανόμεθα ότι η τεχνολογία των chip είναι σαφώς ανώτερη και πιο ασφαλής από την απλή μαγνητική ταινία που είχε η προηγούμενη έκδοση απλών καρτών όσον αφορά την «αντιγραφή» τους από ειδικά πρόσθετα μηχανήματα που τοποθετούσαν επίδοξοι hackers. Από την άλλη πλευρά όμως η χρήση αυτής της τεχνολογίας, εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους και δημιουργεί, αν όχι άμεσα, οπωσδήποτε όμως στο μέλλον, περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει. Οι εξελιγμένες μορφές αυτών των chip λειτουργούν με την τεχνολογία RFID (Radio Frequency Identification). Όπως γνωρίζετε αυτή η τεχνολογία στηρίζεται στην εκπομπή ραδιοσυχνοτήτων.
Επίσης δεν γνωρίζουμε, σε περίπτωση που η Κάρτα αυτή λειτουργεί με την ως άνω τεχνολογία, πώς διασφαλίζονται τα προσωπικά μου δεδομένα από έτερους κατόχους αναγνωστών RFID καθώς και εάν έχετε λάβει τη σχετική προηγούμενη έγκριση από την Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ( Ν. 2472/1997).
Για την πληρέστερη και σαφέστερη παρουσίαση του προβληματισμού μου σχετικά με τα ηλεκτρονικά chips, σας παρουσιάζομε – αντιγράφοντας αποσπάσματα από το βιβλίο «Η ευθύνη της επιλογής μας»,Ιούνιος 2010, εκδόσεις «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» – τα προβλήματα και τους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση αυτής της τεχνολογίας:

Α) Από την εφαρμογή της ίδιας τεχνολογίας RFID στα βιομετρικά διαβατήρια:

 
«…σελ 97-99: Όσον αφορά την εφαρμογή στην περίπτωση των βιομετρικών διαβατηρίων, το σύστημα RFID προσφέρει στους χρήστες του αρκετά πλεονεκτήματα έναντι του παλαιού συστήματος γραμμωτού κώδικα (bar code) που ήλθε να αντικαταστήσει, καθώς επιτρέπει την αναγνώριση των στοιχείων του διαβατηρίου, τη δυνατότητα εγγραφής ενός πλήθους δεδομένων που δεν είναι απαραιτήτως ορατά από το ανθρώπινο μάτι, καθώς και τη δυνατότητα προγραμματισμού εξ αποστάσεως…
…Γνωρίζουμε επίσης πως είναι δυνατόν να υποκλέψει κάποιος τα προσωπικά στοιχεία από το νέο διαβατήριο, αλλά και να τα αλλοιώσει κακόβουλα, παραχαράσσοντας την ταυτότητα του θύματος για να εκτελέσει παράνομες συναλλαγές στο όνομά του. Ο Lukas Grunwald, ερευνητής της γερμανικής εταιρείας DN – Systems, κατάφερε να αντιγράψει τις πληροφορίες από το βιομετρικό διαβατήριο σ’ ένα νέο chip, το οποίο συμπεριφέρεται σαν διαβατήριο…» 


Β) Σύνοψη των κινδύνων της τεχνολογίας RFID:

 
«… σελ 99, σημείωση 32: Επειδή το περιεχόμενο της ταινίας (tag) RFID μπορεί να είναι προσβάσιμο από τρίτους αναγνώστες (readers) χωρίς ο φορέας της ταινίας να το γνωρίζει, δημιουργούνται σημαντικά προβλήματα που αφορούν την προστασία της ιδιωτικότητας του φορέα της ταινίας. Επί πλέον υπάρχει η δυνατότητα αλλοίωσης του περιεχομένου των ταινιών RFID και η χρήση πλαστών ταινιών. Ορισμένες από τις τεχνικές επιθέσεων, που μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί, κατά συστημάτων RFID και οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία προβλημάτων ασφαλείας και ιδιωτικότητας είναι:
Η κρυφή σάρωση του περιεχομένου των ταινιών RFID,
Η κρυφή παρακολούθηση των κινήσεων του φορέα της ταινίας από μη εξουσιοδοτημένα μέρη,
Η κρυφή απογραφή των καταναλωτικών προτιμήσεων και συνηθειών μέσω συνδυαστικής ταυτοποιήσεως αγαθού (με ενσωματωμένη ταινία RFID) και κατόχου, με αποτέλεσμα να μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα που αφορούν όχι μόνον την «ανώδυνη» καταναλωτική δραστηριότητα συγκεκριμένου ατόμου, αλλά ακόμη και ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα, όπως την κατάσταση της υγείας του,
Η αντιγραφή, η μεταβολή και η αναπαραγωγή του περιεχομένου των ταινιών από ειδικές συσκευές…»

Γ) Μελλοντικές μορφές ταινιών RFID (σήμερα βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο):

 
«….σελ 105: Το πιο τρομακτικό όμως είναι ότι η συζήτηση ξεπέρασε το απλό chip. Έρευνες γίνονται ώστε τα βιομετρικά δεδομένα να αποθηκεύονται στο ίδιο το ανθρώπινο δέρμα του χεριού ή του προσώπου. Ακριβέστερα θα αποτυπώνεται από απόσταση και θα διαμορφώνεται από την αλατότητα του δέρματος (δηλ. ένας συνδυασμός νανοτεχνολογίας και βιοτεχνολογίας) μια μόνιμη ρύθμιση-σχέδιο, ένα αόρατο τατουάζ, κατασκευασμένο με τα ίδια τα κύτταρα του οργανισμού που θα λειτουργεί πλέον ως microchip.
Ήδη η IBM εργάζεται στον τομέα δικτυακής τεχνολογίας προσωπικών δεδομένων (Personal area network technology ή PAN) και μελετά τη δημιουργία ενός αναγνωρίσιμου ηλεκτρικού πεδίου στο ανθρώπινο σώμα, που θα αποθηκεύει προσωπικά δεδομένα με βάση την αλατότητά του, ώστε οι πληροφορίες να ανταλλάσσονται απευθείας μεταξύ των ανθρώπων ή να πιστοποιούνται και να «χρησιμοποιούνται» κατάλληλα από ειδικά μηχανήματα. Αυτό βεβαίως δεν θα είναι εμφύτευμα, αλλά ένα χάραγμα!
Ποιος περίμενε ότι ο υψηλός πολιτισμός μας θα μας προσέφερε ως ένα ανεκτίμητο δώρο την επιστημονική αυτή υλοποίηση του χαράγματος της Αποκαλύψεως…! «Αυτό άλλωστε είχε προταθεί στο Λουξεμβούργο κατά την αρχική συζήτηση για τη συμφωνία Σέγκεν, να σφραγίζονται ή στο χέρι ή στο μέτωπο για τη διευκόλυνση…» Υπάρχουν προοπτικές, η σήμανση αυτή να γίνεται με τις τεχνικές F(F=Forehead=μέτωπο) ή Η(H=Hand=χέρι) για να λυθούν τα προβλήματα τυχόν κλοπής της κάρτας».

Με βάση τα ανωτέρω στοιχεία -τα οποία σημειωτέον είναι πλήρως τεκμηριωμένα με επιστημονικές παραπομπές σε δεκάδες εργασίες επιστημόνων της πληροφορικής – αντιλαμβανόμεθα ότι τίθεται σημαντικό θέμα. Όσο εξελίσσεται η τεχνολογία, πέρα από την ικανοποίηση, την εξυπηρέτηση και την διευκόλυνση που μας προσφέρει πρέπει να μας δημιουργήσει και την καλή ανησυχία για το που οδεύουμε.

Για λόγους λοιπόν συνειδήσεως, θρησκευτικών πεποιθήσεών μου αλλά και για την προστασία των προσωπικών ατομικών δικαιωμάτων και δημοκρατικών μου ελευθεριών, και επειδή η Κάρτα του Πολίτη θα περιέχει chip (είτε με RFID είτε χωρίς RFID), προτίθεμαι να μη την παραλάβω. 


Από την στιγμή όμως που εγείρεται θέμα πνευματικής συνειδήσεως, πιστεύω πως είστε υποχρεωμένοι στο πλαίσιο της ίσης μεταχείρισης των πολιτών, να διατηρήσετε τον ήδη υπάρχοντα, ως εναλλακτικό, τρόπο ταυτοποίησης μου, μέσω του δελτίου ταυτότητός μου, ο οποίος και πρόσφορος είναι, αφού με ταυτοποιεί πλήρως, ώστε να εξυπηρετούμαι σε όλες τις συναλλαγές μου και ταυτόχρονα συμβατός με τις πεποιθήσεις μου.

Με εκτίμηση

Αθανάσιος Π. Μαρίνης - Δικαστικός