Του Στέφανου Ληναίου
Χθες, Παρασκευή, 10 Δεκέμβρη, γιορτάστηκε σε όλο τον κόσμο η Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.Δεν ξέρουμε αν και πώς γιορτάστηκε παγκοσμίως αυτή η μέρα.Στην πατρίδα μας, πάντως, δεν είδαμε τίποτα.
Μακάρι κάποιοι σοφοί του κόσμου,να ασχοληθούν όχι μόνο με τη «βιτρίνα» αυτής της γιορτής αλλά και με τη «σκόνη» της, μέσα κι έξω από το παχύ κρύσταλλο.
Να δούνε και να καταγγείλουν την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σ'ανατολή και δύση. Να μάθει ο κόσμος, τουλάχιστον, κάποια ελάχιστα στοιχεία από την αποκαλυπτική,επίσημη, έκθεση του Ο.Η.Ε.
Να κάνουν τον κόπο τα ΜΜΕ, να αναφέρουν μερικά, ανατριχιαστικά, νούμερα αυτής της έκθεσης που αποκαλύπτει τα τρισεκατομμύρια δολλάρια,συνολικά έσοδα των 200 πλουσιοτέρων ανθρώπων του κόσμου και τα συνολικά έσοδα των 582 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στις 43 λιγότερο αναπτυσσόμενες χώρες.
Και μακάρι κάποιοι άλλοι σοφοί της πατρίδας μας, να ενημερώσουν τους Έλληνες ότι το διαβόητο Μνημόνιο και το ανθρωποφάγο Δ.Ν.Τ., δεν καταπατούν μόνο τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά μας αλλά υποθηκεύουν και την εθνική μας κυριαρχία..
Κάποια ΜΜΕ, όταν τους μείνει λίγος χρόνος από τους μικροκομματικούς καυγάδες τους, παρακαλούμε να αναλύσουν, όσο είναι δυνατόν απλούστερα, για να το μάθει και ο «κοσμάκης», τι λέει και τι εννοεί το άρθρο 14 (5) του κατοχικού Μνημονίου με την κύρια, ιλαροτραγική, παράγραφό του:
«Το Ελληνικό Κράτος παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από κάθε ασυλία, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για κάθε άλλο λόγο, που απολαύουν το ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία.»
Και μια δική μας, ασήμαντη ίσως για τους πολλούς, επισήμανση καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τα παιδιά ενός κατώτερου Θεάτρου.
Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων μερικών παντοδύναμων τηλεκαναλιών,εδώ και πολλά χρόνια, βλέπουμε να παρελαύνουν, μονίμως, τα ίδια και τα ίδια « καλόπαιδα » ενός ανώτερου θεάτρου και να αγνοούνται τα «παλιόπαιδα» ενός κατώτερου θεάτρου.
Όπως ακριβώς παρελαύνουν οι ίδιες και οι ίδιες χαιδεμένες «προσωπικότητες» ενός ανώτερου θεού, παντός είδους, σ’όλες τις τηλεοπτικές συζητήσεις και αγνοούνται , συστηματικά, κάποιες «μετριότητες» ενός κατώτερου θεού.Με αποτέλεσμα να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα και ταυτόχρονα να νιώθουμε ότι ζούμε σε δυό διαφορετικές χώρες. Δυό χώρες, δυό κόσμοι, δυό θεοί.. Μαγαζί τους είναι βέβαια και κάνουν ό,τι θέλουν..
Δεν σκέφτονται όμως τι έχει να γίνει αν ξεσπάσει ένας εμφύλιος σπαραγμός, επί δικαίων και αδίκων, ανάμεσα σ’αυτούς τους δυό κόσμους;
11.12.10