Μια εύστοχη κριτική των απόψεων του Μίκη περί «ελληνοτουρκικής φιλίας» αναρτήθηκε στο ΡΕΣΑΛΤΟ
Για το μύθο της «ελληνοτουρκικής φιλίας» αναδημοσιεύουμε ένα παλιό μας κείμενο.
Γραμμένο το 2002
Η «ελληνοτουρκική φιλία» είναι ένας μύθος. Το «Ελλάδα-Τουρκία συμμαχία» είναι ένα παραισθησιογόνο για να υπνωτίζει τους λαούς και να προωθεί τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών ελίτ της εξουσίας.
Μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της Νέας Πλανητικής Τάξης, καμία φιλία των λαών δεν μπορεί να προωθηθεί από τα πολιτικά όργανα του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, από τους πολιτικούς διεκπεραιωτές της Νέας Τάξης.
Το αντίθετο: Μόνο μίση και αιματοχυσίες ανάμεσα στους λαούς καλλιεργούνται και προωθούνται με τα δόλια σοφίσματα περί «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «ειρήνης» και «φιλίες των λαών»…
Τέτοιο σόφισμα είναι και η «ελληνοτουρκική φιλίας» που προωθείται από τα καθεστώτα της Ελλάδας και της Τουρκίας και τα ποικίλα ιερατεία των υπηρετών τους.
Οι κήρυκες της «ελληνοτουρκικής φιλίας» εξωραΐζουν τον τουρκικό επεκτατισμό και το δωσιλογισμό του ελληνικού καθεστώτος, επικαλύπτουν και αποκρύπτουν τη φύση και τις λειτουργίες των καθεστώτων της Ελλάδας και της Τουρκίας.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ:
α). Οι πολιτικές ηγεσίες που προωθούν το «Ελλάς, Τουρκία, Συμμαχία» είναι ηγεσίες στην υπηρεσία των υπερεθνικών μονοπωλίων, μαριονέτες της Νέας Τάξης και πιο συγκεκριμένα των Αμερικανών.
Ο Γιωργάκης (υπέρμαχος αυτής της «φιλίας»), είναι παράρτημα του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Από πότε λοιπόν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και μάλιστα οι «αχυράνθρωποι» ξένων κέντρων εξουσίας προωθούν τα εργατικά, λαϊκά και εθνικά συμφέροντα;
Από πότε οι πατρόνες αυτών των πολιτικών δυνάμεων, οι ΗΠΑ στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενδιαφέρθηκαν για την ανάπτυξη και την ευημερία των λαών; Οι λαοί γι’ αυτούς αποτελούν τα περιττώματα των κερδών τους, κρέας για τα κανόνια τους.
Νοιάζονται σήμερα για τη φιλία του ελληνικού και τούρκικου λαού; ή γι τα κέρδη των πολυεθνικών; Σε αυτά τα ερωτήματα οι ποικίλοι υπερασπιστές της «ελληνοτουρκικής φιλίας» καταπίνουν τη γλώσσα τους.
β). Η διχοτόμηση της Κύπρου που προωθείται με τυμπανοκρουσίες νίκης από τους «εκσυγχρονιστές» δωσίλογους είναι υπέρ της ειρήνευσης των λαών; Δεν είναι μία εξωραϊσμένη ιμπεριαλιστική κατοχή της Κύπρου, εθνικός ενδοτισμός της Ελλάδας, μία μόνιμη εστία εντάσεων και τριβών;
γ). Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί για την εκμετάλλευση του Αιγαίου από τις πολυεθνικές, που θα μοιραστεί και αυτό όπως η Κύπρος, με διαιτητές τους Αμερικανούς, είναι υπέρ του ελληνικού λαού ή του τούρκικου;
Δεν αποτελεί αυτό απεμπόληση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων υπέρ των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων της Τουρκίας, συνακόλουθα υπέρ των πολυεθνικών;
Επιπροσθέτως δεν ανοίγει ο δρόμος όχι μόνο για την καταστροφή του Αιγαίου, αλλά τεμαχισμού της Ελλάδας σε «δουκάτα» της Νέας Τάξης, όπως στα Βαλκάνια;
Γύρω, συνεπώς από όλη αυτή την κατάσταση, μέσω της κάλπικης ελληνοτουρκικής φιλίας, ΠΡΟΩΘΟΥΝΤΑΙ οι στρατηγικές επιλογές της νέας ιμπεριαλιστικής αποικιοκρατίας.
Η θηριώδης αυτή βαρβαρότητα κατά των λαών, των εθνών και των πολιτισμών, που θα αιματοκυλίσει ξανά τους λαούς, «βαπτίζεται» από τις κυβερνητικές μαριονέτες και αντιεθνικιστές ιπποκόμους ως «ειρήνη», «ανάπτυξη», «πρόοδο» και ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ.
Και είναι δωσίλογοι ακριβώς γιατί επιχειρούν να εξωραΐσουν τον εφιάλτη που υλοποιείται…»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5246