Η υποχρέωση της πολιτικής τιμιότητας, αν θάπρεπε να ισχύει για τους πολιτικούς μία φορά (λέμε τώρα!), θάπρεπε να ισχύει εκατό για εκείνους που έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώνουν τη γνώμη των «μαζών».
Κατά τούτο, απαιτώ από τον Μίκη και τον κάθε Μίκη που αρέσκεται να κατέχει τη θέση πνευματικού ηγήτορα, να είναι τίμιος απέναντι σε εκείνους που παίρνουν τη γνώμη του τοις μετρητοίς, λογίζοντάς την ως μπούσουλα για τις πράξεις τους.
Οφείλει ο κάθε Μίκης, να εξηγεί επαρκώς και με απλά λόγια τις μεταπηδήσεις του τις μεταμορφώσεις του, τις μεταλλαγές του. Αυτό απαιτεί η τιμιότητα του πνευματικού ανδρός.
Θα τον κρίνω λοιπόν τον Μίκη, κατά το μέτρο των πολιτικών του πράξεων και μόνο, όπως κρίνω όλους-μα όλους- τους πολιτικούς.
Όσοι του δίνουν συγχωροχάρτι, επειδή είναι ένας γίγαντας της τέχνης, κατασκευάζουν συνειδητά ένα απρόσβλητο είδωλο, χαντακώνοντας τη τέχνη του την οποία οριοθετούν έτσι στο επίπεδο ενός οχήματος για το «κουβάλημα» πολιτικών δοσοληψιών.
Η κατασκευή ειδώλων όμως, είναι τελείως έξω από το πνεύμα αυτού που θεωρείται ότι υπηρέτησε μέχρι ένα σημείο της ζωής του ο Μίκης : Της γνήσιας αριστεράς.
Αυτά και μένω...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5173