Του Ηλία Σιαμέλα
«Ο δεσπότης όσον πλέον αδικεί, τόσον πλειότερον μισεί τον αδικούμενον»
Αδ. Κοραής
Ποσειδεώνας ή αλλιώς Ιανουάριος, και είπα να μιλήσω πάλι με τις λέξεις. Είναι βαριά η συνήθεια. Είναι η εκτονωτική βρισιά στο πρόσωπο της κατοχής μας. Είναι κάτι σαν τα άσφαιρα πυρά. Μαχητική αρθρογραφία και στέρφες πινελιές. Δε βαριέσαι! Κανείς δεν πείθεται πια. Κανενός το αυτί δεν ιδρώνει.
Οι «αριστεροί» και οι «κομμουνιστές» καταναλώνουν την παρασιτική ψευτοζωούλα τους μέσα στην αγκαλιά του συστήματος, πουλώντας με το ζύγι νεκρό σοσιαλισμό, μα και πολύ αντιρατσισμό, οσάκις τ’ αφεντικά τούς το ζητήσουν.
Οι πράσινες «αλκυόνες», με την ευκαιρία τούτης της χειμωνιάτικης λιακάδας, είν’ έτοιμες να γεννήσουν τα γονιμοποιημένα απ’ τον Τροσκάν, χρυσά αυγά τους.
Οι δεξιοί «μεταξοσκώληκες», υφαίνουν αργά και σταθερά το κουκούλι του ευνουχισμένου μελλοντικού διαχειριστή, την ώρα που η παντός καιρού κουκομάνα της ακροδεξιάς ψάχνει για την έτοιμη φωλιά, για ν’ αποθέσει το δικό της μπάσταρδο αυγό.
Μα πέρα απ’ όλα αυτά τα ευτράπελα και χωρατά, εκεί στα μαρμαρένια αλώνια της κυβέρνησης, το παπανδρεϊκό πάρτι συνεχίζεται με αμερικάνικα κροντήρια, γεμάτα ιεχωβάδικη χολέρα και ψευτιά.
Κανείς από τους παραπάνω δεν υποχωρεί. Κανείς δε σκέφτεται. Κανείς δεν ντρέπεται.
Τυραννίας χέρια και καθεστωτικές διασταυρώσεις. Όλα μια απάτη, όλα μια συναλλαγή. Ειδικά αυτή την εποχή, όπου ευτραφείς οψιμαθείς λακέδες, προκλητικοί όσο ποτέ, προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Δ.Ν.Τ είναι η υπέρτατη ευτυχία για τους έλληνες!
Πως λοιπόν θα μιλήσουμε σε τούτες τις σκιές; Τι να πούμε στις ψείρες του συστήματος; Τι να διαμηνύσουμε στην ασπόνδυλη Προεδρία της «Δημοκρατίας», στα κήτη της δοσίλογης κυβέρνησης και στον λειψό πρωθυπουργίσκο;
Δείτε πέρα προς την τυφλή ομίχλη, όπου συντελείται ο βαθύς ακρωτηριασμός της κοινωνίας.
Δείτε πέρα προς το αρχιπέλαγο της ακατανίκητης διαβολής και της απάτης.
Δείτε τους υπουργούντες το Μεγάλο Αδελφό και την «Κάρτα του Πολίτη».
Δείτε τα «ηλεκτρονικά δόκανα», τις εφορίες, τα φακελώματα, τα αυτόφωρα, τις φυλακές και την τρομοκρατία.
Δείτε την «Αποκάλυψη του Ιωάννη και κλάψτε, κλάψτε σαν ανήμπορα παιδιά μέσα σε ανισόρροπα χαλάσματα : «…Και υποχρέωσε το θεριό όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους, να έχουν ένα σημάδι χαραγμένο στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους, ώστε να μη μπορεί κανείς να αγοράσει ή να πουλήσει, παρά εκείνος που έχει το χαραγμένο σημάδι, δηλαδή το όνομα του θεριού ή τον αριθμό του ονόματός του…»*
Συγγνώμη για το λαχανιασμένο ύφος μου. «Έχω στο μηνίγγι μια ραγισματιά / κ’ η ματιά μου προχωράει / από πουλί σε φύλλο σαπισμένο / σαν τεθλασμένη πυρετού…».**
Τζουτζέδες, καταραμένοι, μπάσταρδοι, δοσίλογοι, ρουφιάνοι και βαθυλαρυγγάτοι, που γίνανε τώρα και «υπερπατριώτες». Που θα υψώσουν τείχη στον Έβρο, ενώ μόλις χθες άπλωναν τους ανθισμένους τάπητες για να πατήσουν οι μεταναστευτικές ορδές.
Κι ο άλλος, ο “νταής” πρωθυπουργίσκος της Ελλάδας, ο επονομαζόμενος Jeffrey, με παππού τον Douglas Chant, στέλεχος των Ιεχωβάδων στις ΗΠΑ. Ο Jeffrey λοιπόν ή GAP, που συνθλίβει συστηματικά με τις αμερικάνικες σιαγώνες του οτιδήποτε κινείται κι έχει χρώμα ελληνικό. Ο Giorgakis, που το έπαιξε άντρας και «νταής» στο Ερζερούμ, όχι για να φοβίσει τους τουρκαλάδες, μα για να εμφανιστεί υπερπατριώτης στο εσωτερικό της χώρας μας και να εξασφαλίσει πόντους, προκειμένου να περάσει κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα, να υπερχρεώσει κι άλλο τη χώρα, να βαθύνει κι άλλο το μνημόνιο και την εξάρτηση, να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία, να ενισχύσει κι άλλο τους διεθνείς τοκογλύφους, να μας ξεγυμνώσει τελείως και να μας παραδώσει ανήμπορους και υποσιτισμένους στα σερπετά της Νέας Τάξης.
"We need a global economic government and needed fast”. «Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια οικονομική κυβέρνηση και την χρειαζόμαστε γρήγορα»! Αυτά δεν είναι λόγια κάποιου γλιστερού και ευμάλακτου κήτους στις όχθες της Νέας Αταξίας. Είναι λόγια του «νταή» και από τη φύση αδικημένου σατραπίσκου της Ελλάδας, του Νέου Τσολάκογλου.
Ω, αλί! «Η γη, μια σιδερένια σφαίρα κατάδικου / βροντοχτυπάει / στο πόδι μου αλυσοδεμένη».***
Ωχ! Ψυχές, ψυχές, ψυχές! Όλα στο εμπόριο, σε τιμή ευκαιρίας. Ψηλά στο τσιγκέλι τα παγκοσμιοποιημένα κορμιά. Ντόπια και ξένα. Άσπρα, μαυρόασπρα, τενεκεδένια. Μαύρα, κατάμαυρα, με της σκουριάς το σχήμα.
Δεν έχουμε πλέον μάτια για να δούμε το φως. Δεν υπάρχει καρδιά για ν’ ανθίσει μέσα της το χαμόγελο. Με τσιμέντο μας έχουν στοκάρει. Η σκέψη δολοφονημένη. Χθες μας ήθελαν κλέφτες, σπάταλους και πλεονέχτες. Σήμερα μας θέλουν πατσαβούρες, γλείφτες, σκλάβους πεινασμένους και κότες ξεπουπουλιασμένες.
Με ακονισμένο το τηλεαυτί μας στον τροχό του συστήματος. Εκεί στη ζεστασιά του καναπέ να κάνουμε την επανάσταση, παρέα με τον Πρετεντέρη, την Τρέμη και το mega channel.
Όποιος απεργεί, «σηκώνει τη γροθιά του κατά του πολίτη»! Αυτό λένε τώρα οι ανθρωποφάγοι του εξωνημένου καθεστώτος. Ναι, είναι αξίωμα! Όσο πιο πολύ οι τύραννοι μας αδικούν, τόσο μας μισούν και μας βρίζουν. Εμείς πότε θα τους μισήσουμε αδέρφια; Πόσο ακόμη θα τους ανεχτούμε;
Η νεκροψία θα δείξει!
* Η «Αποκάλυψη» του Ιωάννη ( Η όραση των θηρίων)
** Άρης Αλεξάνδρου (Παράνομο σημείωμα)
*** Μαγιακόβσκη (Ο άνθρωπος)
Πέμπτη, 13 Ιανουαρίου 2011.
Λιμποβίσι Αρκαδίας, (Συνειδησιακά Ελεύθερη Ζώνη, σε μια άναντρα υποδουλωμένη χώρα).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5294