Από το Βαγγέλη Δεληπέτρο
Αν όλοι αυτοί οι σύμβουλοι -ων ουκ έστι αριθμός- που συνωστίζονται στο μέγαρο Μαξίμου έκαναν και κάποια σοβαρή μελέτη, αντί να ασχολούνται διαρκώς με επικοινωνιακά κόλπα, αρκετά πράγματα μπορεί να ήταν και καλύτερα. ΓΙΑΤΙ, όπως φαίνεται, το μόνο με το οποίο συστηματικά καταπιάνονται είναι το να βρίσκουν κάθε τόσο νέα καθρεφτάκια για να τα μοιράσουν στους ιθαγενείς. Γιατί ιθαγενείς, που δεν τους κόβει και πολύ, μας θεωρούν και με τις αποφάσεις τους το αποκαλύπτουν.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ πατέντα τους είναι η εκστρατεία συλλογής υπογραφών υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων, που θα δώσει, λένε, νέες δυνατότητες διεθνών παρεμβάσεων στον ηγέτη τους και θα λύσει, λένε, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση και θα ανοίξει το δρόμο για το ξεπέρασμα, λένε, της κρίσης.
ΚΑΙ επειδή τα καθρεφτάκια -όπως έχουν δει στις ταινίες- τα κουνάνε πρώτα στους φύλαρχους για να τσιμπήσουν αυτοί και να ακολουθήσει το πόπολο, ανακοίνωσαν ότι θα ζητήσουν τη συμμετοχή των συνδικάτων στη μεγάλη εκστρατεία, η οποία, σε δουλειά να βρισκόμαστε, μιας και οι δουλειές λόγω της πολιτικής τους είναι στον αέρα, θα ξεδιπλωθεί όλο το 2011.
ΑΝΤΕ να το δούμε και αυτό. Να τρέχουν τα συνδικάτα, και μάλιστα αυτά που δεν πολυτρέχουν για να υπερασπίσουν τα ζωτικά δικαιώματα των εργαζομένων, αυτά που βγάζουν λάβρες ανακοινώσεις για να κρύψουν τις παρασκηνιακές επαφές και κάνουν πότε πότε μια απεργία για τα μάτια του κόσμου, με τα κατάστιχα των μελών τους στα χέρια, να μαζέψουν υπογραφές για τη νέα μεγάλη ιδέα που κατέβασε, λένε, ο ηγέτης.
ΚΑΙ άντε, τις μάζεψαν τις υπογραφές, τι θα τις κάνουν;
ΘΑ τις πάνε, λέει, πακέτο στην Κομισιόν για να υποχρεωθεί να συζητήσει την έκδοση ευρωομολόγου. Και άντε οι κομισάριοι λένε ότι το συζήτησαν και κάνοντάς μας και πλάκα από πάνω λένε ότι συμφωνούν. Μετά τι γίνεται;
ΠΑΙΡΝΟΥΝ, λέει, το πακέτο και το πάνε στο Συμβούλιο, γιατί και αυτό πρέπει να πει «ναι» και μάλιστα ομόφωνα, δηλαδή πρέπει να συμφωνήσουν και αυτοί που δεν θέλουν το ευρωομόλογο και για αυτό μαζεύονται υπογραφές!
ΚΑΙΡΟΣ να σοβαρευτούμε. Αν τα προβλήματα λύνονταν με υπογραφές, τα συνδικάτα, ακόμη και οι δικές μας οι περιπτωσάρες, θα τις είχαν ήδη μαζέψει για να μην περάσουν όλα αυτά που ξεθεμελιώνουν τη ζωή μας. Αλλά υπογραφή για σαχλαμάρες και για να κάνουν το κομμάτι τους οι πολιτικοί, οι συμβουλάτορες και οι παρατρεχάμενοι, κανείς δεν βάζει.
ΓΙΑΤΙ οι απλοί άνθρωποι, που δεν είναι πολιτικοί, συμβουλάτορες και παρατρεχάμενοι, γνωρίζουν καλά ότι μόνο μια «υπογραφή» έχει αξία στις μέρες μας. Αυτή που βάζουμε όταν λέμε τα καθημερινά «όχι» στα μέτρα που μας κάνουν να πεθαίνουμε σαν χώρα και τα -λίγα ακόμη, είναι αλήθεια- «ναι» της αλληλεγγύης στο διπλανό μας.
ΤΙΣ άλλες «υπογραφές» τις αφήνουμε σε αυτούς που χορεύουν ζεϊμπέκικο σαν να κάνουν άσκηση στο γυμναστήριο.