Του Θύμιου ΠαπανικολάουΑυτή η πολεμική βαρβαρότητα προκάλεσε ένα ισχυρότατο σοκ στην «ομαλή σκέψη» και κατεδάφισε πολλά στερεότυπα. Αρχίσαμε από τότε να επανεξετάζουμε κάποιες «κεκτημένες αλήθειες», να ψηλαφίζουμε τα νέα προβλήματα και να τα μελετούμε βαθύτερα.
Με αφορμή το κείμενο του Κωνσταντίνου Χολέβα θα αναδημοσιεύουμε μερικά κείμενα που γράψαμε τότε για να θυμίσουμε, όχι μόνο το κλίμα της εποχής, αλλά και τις μεγάλες ρωγμές στη σκέψη που προκάλεσε εκείνη η εποχή…
Θεωρούμε, ότι για τις νεότερες γενιές αυτό είναι σημαντικό.
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε τον Απρίλιο του 1999, στην «Αθηναϊκή». Όλα περιέχονται στο βιβλίο: «Η Νέα Τάξη και οι χρήσιμοι ηλίθιοι».
Ο Κολόμβος και το αυγό
Η ΙΣΤΟΡΙΑ δείχνει ότι σε εποχές θριαμβεύουσας αντίδρασης οι κ. κ. δημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, αναρχικοί και άλλοι αντιπρόσωποι του “αριστερού” στρατοπέδου διπλασιάζουν τις συνηθισμένες τους ηθικές αναθυμιάσεις. Έργο αυτού του “Λαϊκού Μετώπου” των θεωρητικών ηθικολόγων είναι ο εξωραϊσμός της αντίδρασης, η παραγωγή και διάδοση της φιλοσοφίας της: Της σκλαβιάς και της υποταγής.
ΣΗΜΕΡΑ βλέπουμε να ευλογούν το φονιά του πολέμου, τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς και την ισοπέδωση της Γιουγκοσλαβίας μαζί με όλες τις δυνάμεις του διεθνούς ιμπεριαλισμού και όλοι οι παραδοσιακοί σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης. Σε αυτό το “Λαϊκό Μέτωπο” της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας συμμετέχουν και πρώην επαναστάτες, αναρχικοί, ριζοσπάστες οικολόγοι και φιλειρηνιστές τύπου Κον Μπεντίτ, Γιόσκα Φίσερ κ.λ.π.
Η ΘΥΕΛΛΑ των καταιγιστικών πυρών της θριαμβεύουσας πλανητικής προπαγάνδας οδηγεί και κάποιους μαρξιστές σε αμυντικές μεσοβέζικες θέσεις, σε λογικές τυπικών εξισώσεων και εξισορροπητικών συμψηφισμών. Στο απλουστευτικό σχήμα του Κολόμβου με το αυγό: Αν είμαστε εναντίον του Μιλόσεβιτς πρέπει να είμαστε και εναντίον της Σερβίας. Από την απόρριψη της πολιτικής του Μιλόσεβιτς ολισθαίνουν στο ντεφαιτιστικό σχήμα που ταυτίζει το Μιλόσεβιτς με τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πολέμου.
ΒΕΒΑΙΩΣ τέτοιοι γυμνοί ντεφαιτιστικοί συλλογισμοί δεν παρουσιάζονται ανοικτά. Εκφράζεται όμως η λογική τους. Η λογική που βάζει στον ίδιο παρανομαστή το Μιλόσεβιτς με την πλανητική κτηνωδία, λογική που συσκοτίζει το κυρίαρχο στοιχείο των ΝΑΤΟϊκών επιδρομών και εμμέσως εκτοπίζει την τομή σύγκρουσης. Εξασθενίζει δηλαδή το μέτωπο σύγκρουσης ανάμεσα στο διεθνή ιμπεριαλισμό και τη Σερβία (συνολικά και τα Βαλκάνια), μεταθέτοντάς το δειλά σε μέτωπο ανάμεσα σε Σέρβους και Κοσοβάρους...
Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ θέση πρέπει να είναι καθαρή και κρυστάλλινη. Δεν μπορεί να διαλύει το συγκεκριμένο και να το τεμαχίζει σε ειδικά συγκεκριμένα. Και συγκεκριμένο εδώ είναι η πολεμική επίθεση και ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα κατά της Σερβίας και των Βαλκανίων γενικότερα. Δεν μπορεί συνεπώς παρά να είμαστε κατηγορηματικά και άνευ όρων υπέρ των Σέρβων και του Μιλόσεβιτς.
Αυτό που προέχει είναι η καταδίκη και η ήττα της ΝΑΤΟϊκής τρομοκρατίας και όχι του Μιλόσεβιτς. Δεν μπορεί να μπλέκουμε τα δύο αυτά ζητήματα. Το επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε το καθεστώς Μιλόσεβιτς είναι ψευτοριζοσπαστισμός, δηλαδή η άλλη όψη του οπορτουνισμού...
ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ βεβαίως όλα αυτά ότι θα πρέπει να παρασιωπούμε τις σκοτεινές πτυχές του καθεστώτος Μιλόσεβιτς. Αντίθετα θα πρέπει να αποκαλύψουμε όλη την αντιδραστική γραφειοκρατική του φύση και τις ολέθριες συνέπειές της. Άλλο όμως αυτό και άλλο η ταύτιση ή εξίσωση του Μιλόσεβιτς με τον Κλίντον...
Απρίλιος 1999
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5286