«Και όταν παραενθουσιάζετο, δεν περιορίζετο να κτυπιέται αλλ’ αφού έδιδε μια στο στήθος του, έδινε και άλλη στο στήθος του διπλανού του κι εφώναζε: «Στήθος μάρμαρο!...» (Κονδυλάκης).
Για τους πολιτικούς επικήδειους, ασφαλώς, ο Κονδυλάκης θα «σκάρωνε» πολλές κωμωδίες…
Ο Κονδυλάκης και τα καμώματα των «υπερφυσικών» μπεμπέδων ενέπνευσαν και το παρακάτω εύστοχο κειμενάκι αναγνώστη μας:
Πολλά φαιδρά ακούσαμε και είδαμε στην Αργυρούπολη.
Τον κ. Κούνδουρο δεν τον είχαν ορμηνεύσει να ξεχάσει το «Ρωμηός» που είχε μάθει προφανώς από τη γιαγιά του. Αν και όπως ακούσαμε δεν είχε άδικο, υπήρχαν και «Ρωμηοί» στην αίθουσα. Οι υπόλοιποι θα ήσαν μάλλον αρχαιολάτρεις.
Ο κ. Αλευρομάγειρος εκεί που διάβαζε αφαιρέθηκε κι αναφέρθηκε στον Οτσαλάν! Δεν ξέρουμε αν ο Μίκης ευαισθητοποιήθηκε ή αν είπε: Οτσαλάν, Οτσαλάν κάτι μου λέει το όνομα αλλά είναι κι αυτό το Έμμενταλ, βλέπετε.
Για τον κ. Φίλια και τι να είπω, που έλεγε ο Κονδυλάκης στον «επικήδειο».
Τελικώς υπήρχαν και πολλά κοινά μ’ αυτήν τη σάτιρα:
Μια παρέα καθόντουσαν όλοι, νεκρός εν προκειμένω η χώρα μας. Κι οι επικήδειοι δίνανε και παίρνανε κατά το δοκούν. Κι ανάλογα με τις επιδόσεις του καθενός. Ήξερες Κύπρο, κότσαρες Κύπρο. Δίδασκες συνταγματικό, κότσαρες παραβιάσεις. Στο τέλος της ομιλίας του Φίλια σκέφτηκα μα γιατί ωρύεται έτσι ο ποιητής;
Άσε που λίγο να κρατούσε ακόμη ο λόγος του μπορεί και να πλακωνότανε με κανά διπλανό του. Ας μην προτρέχουμε, όμως κι ας ευχηθούμε να είναι «σιδηροκέφαλοι».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5378