Τεύχος 4 του Ρεσάλτο. Αφιέρωμα στους βανδαλισμούς στο Κόσοβο. Παραθέτουμε αποσπάσματα:
ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΚΡΕΣ
Μετάφραση-Επιμέλεια: Κλεοπάτρα Κατακάλου
« Είναι δυνατό να θέσεις ένα λαό στο περιθώριο των εθνών. Να τον χαρακτηρίσεις σαν ένα συρφετό βιαστών και εξτρεμιστών που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτε τους ναζί. Είναι δυνατό να στρέψεις ενάντια σ’ ένα λαό το σύνολο του πλανήτη, να στήσεις απέναντί του ένα δικαστήριο όμοιο μ’ αυτό της Νυρεμβέργης, να καταρτίσεις σχέδια στρατιωτικής επέμβασης και στρατηγικές βομβαρδισμών. Είναι δυνατό να διώξεις αυτόν το λαό από τον ΟΗΕ, να θέσεις τους Σέρβους σ’ ένα πλήρες οικονομικό εμπάργκο. Όλα αυτά είναι δυνατό να συμβούν, γιατί είναι ακριβώς αυτά που συνέβησαν.
Είναι όμως επίσης δυνατό να σκεφτείς πως αυτή η εμμονή πάσχει από έλλειψη διορατικότητας. Πως ένας λαός δεν μπορεί ποτέ να είναι ένοχος στο σύνολό του. Πως ένα έθνος έχει την ιστορία και τις μνήμες του. Πως η χειραγώγηση των ΜΜΕ είναι υπαρκτή. Και πως ο συναισθηματισμός, υπερισχύοντας της λογικής, είναι σίγουρα ένας κακός σύμβουλος. Όλα αυτά είναι δυνατό να συμβούν κι είναι και το αντικείμενο αυτού του κειμένου. Εναντιώνεται σε ό,τι δίνει τροφή στη διεθνή κοινή γνώμη. Εκτίθεται στις κριτικές των αμεταπίστων.
Εμφανίζει τις συνήθεις αδυναμίες της εμπάθειας και του παραλόγου έναντι ενός νηφάλιου κι ελεύθερου διαβήματος.
Το να σκέφτεσαι όμως κόντρα στον άνεμο είναι μια παράδοση στη γαλλική σκέψη, ένα δώρο του Βολταίρου. Η πρώτη προϋπόθεση της ελευθερίας δεν είναι άλλωστε η αμφιβολία;
Αλλά η αμφιβολία δεν έχει καμία αξία αν παραμείνει ένα μίγμα καχυποψίας και σύνεσης. Οφείλει να κάνει την υπέρβαση. Κι αυτό θα συμβεί μόνο με μία εκτροπή των ετοίμων απόψεων και μία διερευνητική εργασία βασισμένη στα γεγονότα και στα ίδια τα ντοκουμέντα.
Το έργο είναι ευρύ κι επίπονο. Είναι όμως απαραίτητο κι επείγον όταν υπάρχει η πεποίθηση ότι τα σημερινά έκτροπα μπορούν να προκαλέσουν τον κατακλυσμό που θα ξεπεράσει κατά πολύ τα έρημα τα Βαλκάνια».
Πρόλογος από το βιβλίο του δημοσιογράφου Jacques Merlino “Les vérités yougoslaves ne sont pas toutes bonnes à dire”, Albin Michel.
Ανάμεσα στα ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας για τα γεγονότα της Γιουγκοσλαβίας συγκαταλέγεται και το έντυπο
«Crucified Kosovo»(Σταυρωμένο Κόσοβο).
http://www.kosovo.net/ckos/page_01.htm Το έντυπο αυτό δημοσιεύει μεταξύ άλλων τις καταστροφές και λεηλασίες στις ορθόδοξες σερβικές εκκλησίες στο Κόσοβο και τα Μετόχια που έλαβαν χώρα μεταξύ Ιουνίου 1999 και Μαΐου 2001. Σύμφωνα και με το διαδίκτυο ο αριθμός των ιερών αυτών τόπων ανέρχεται στους 107. Η ειρωνεία είναι ότι οι εν λόγω καταστροφές συντελέστηκαν με την παρουσία και τις ευλογίες των «ειρηνευτικών» δυνάμεων (32 ενώπιον των ιταλικών, 30 ενώπιον γερμανικών, 25 ενώπιον αμερικανικών, 12 ενώπιον βρετανικών και 8 ενώπιον γαλλικών) σε περίοδο υποτιθέμενης ειρήνης. Οι περισσότεροι από τους βεβηλωμένους αυτούς χώρους εκτός από τον ιερό συμβολισμό τους αποτελούσαν διατηρητέα μνημεία του σερβικού πολιτισμού, πολλά εκ των οποίων χρονολογούνται από τον 13oν αιώνα μ.Χ.
Παραθέτουμε ορισμένες συγκλονιστικές φωτογραφίες:
Η Ι. Μονή Αγ. Τριάδος του 140υ αιώνα. Μεταξύ των κειμηλίων που κατεστράφησαν συγκαταλέγεται χειρόγραφο Ευαγγέλιο του 14ου αιώνα και τα Δίπτυχα του 1465.
Ο Ναός της Παναγιάς της Οδηγήτριας, κτισμένος το 1315. Τα ονομαστά φρέσκα του Ναού που κατεστράφησαν είχαν φιλοτεχνηθεί μεταξύ των ετών 1316 και 1320.
Βανδαλισμοί σε εικόνα της Παναγίας. Τρύπες από σφαίρες και χαραγμένη με μαχαίρι η υπογραφή των UCK.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον υποδέχθηκε η «Ενωμένη Ευρώπη» τον 21ον αιώνα Χριστιανισμού. Ευλόγως αναρωτιέται κανείς εάν οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ εσκεμμένα δεν απέτρεψαν τις καταστροφές και τους βανδαλισμούς των 107 αυτών ναών ή μήπως η αγριότητα των καταστροφέων ήταν τόσο αχαλίνωτη;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5368