Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Μίκης: ο ήρωας της ασυναρτησίας, των αντιφάσεων και του καισαρισμού


Ο Μίκης σε κάθε ομιλία του παίρνει τον μπαλτά της Σκριπούς και πελεκά αλύπητα τα πάντα. Ο φουσκωμένος στόμφος με τον οποίο παρουσιάζει σε όλα τα θέματα, πολιτικά και οργανωτικά, τις φλύαρες και αλλοπρόσαλλες ασυναρτησίες του και πληκτικές επαναλήψεις του, σού αφαιρεί και αυτήν την όρεξη του γέλιου.
Φαίνεται ότι υπάρχει κάποια νέα, επεξεργασμένη «επιστημονικά», μέθοδος ειδωλολατρικής ύπνωσης των απελπισμένων: Ο βομβαρδισμός με τενεκεδένια λόγια κατά ριπάς επαναλήψεων, η ασυνάρτητη φλυαρία, τα κατεβατά των «ομιλιών», έτσι ώστε ο ακροατής ή ο αναγνώστης να χάνει τη συνοχή των νοημάτων, να «υπνωτίζεται» και να ακούει μόνο τον ήχο των τενεκεδένιων φράσεων…

Το να καθίσει κανείς να ξεδιαλύνει όλο αυτό το ασυνάρτητο, αντιφατικό κουβάρι των ομιλιών του Μίκη, επιτηδευμένα τενεκεδένιο και φλύαρο, αλλά και πρωτοφανούς δικτατορικής αυθάδειας, δεν είναι απλώς χάσιμο χρόνου, αλλά και νοσηρός μαζοχισμός.

Κάθε νηφάλιος άνθρωπος, με στοιχειώδη πολιτική γνώση και εμπειρία, είναι σε θέσει να αντιληφτεί τα πάντα. Να αντιληφτεί πριν από όλα ότι οι ομιλίες του Μίκη είναι κοπανιστός αέρας, δεν λένε τίποτα το συγκεκριμένο, πέρα από κοινότοπες διαπιστώσεις και κυρίως τίποτα πολιτικά και επιστημονικά τεκμηριωμένο…

Εμείς θα περιοριστούμε μόνο σε ελάχιστες, αλλά πολύ εύγλωττες παρατηρήσεις:

Παρατήρηση πρώτη

Μιλάει για κίνημα ανατροπής του σάπιου κατεστημένου ο Μίκης και δεν θέτει, εκτός από γενικούς, αόριστους και απροσδιόριστους στόχους, ΚΑΝΕΝΑ, απολύτως κανένα, ζήτημα πολιτικής αιχμής: αντικαθεστωτικής και αντικυβερνητικής αιχμής.

Σημεία και τέρατα γίνονται καθημερινά και το «κίνημα Μίκη» όχι μόνο δεν καλεί σε ένα μέτωπο δυνάμεων εναντίον των ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ αυτών εφιαλτικών ζητημάτων, αλλά ούτε καν τα θίγει και λεκτικά.

Προωθείται, π.χ., ο οργουελικός εφιάλτης της Κάρτας του Πολίτη, που εξαφανίζει και την υπόσταση «άνθρωπος» μετατρέποντάς τον σε ψηφίο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και ο Μίκης μιλάει περί ανέμων και υδάτων…

Πρόσφατα, η κυβέρνηση προωθεί το νέο τρομοσχέδιο εναντίον του «ρατσισμού και της ξενοφοβίας», με το οποίο θα καλουπώσει με γύψο την ελληνική κοινωνία και θα φιμώσει τους πάντες και τα πάντα και ο Μίκης ούτε καν ψελλίζει κάτι εναντίον αυτού του νέου τρομοκρατικού εφιάλτη.

Και μόνο αυτά τα δύο παραδείγματα είναι αρκετά για να δείξουν την καθεστωτική φιλοσοφία και πρακτική της κίνησης Μίκη.

Το να καταγγέλλουμε γενικά και αφηρημένα το καθεστώς και τη κυβέρνηση είναι το πιο εύκολο πράγμα. Το να θέτουμε συγκεκριμένα ζητήματα αιχμής, συσπείρωσης και πρακτικού αγώνα εναντίον του καθεστώτος και της κυβέρνησης είναι το ζητούμενο και αυτό που αποκαλύπτει την πολιτική μας φυσιογνωμία και φιλοσοφία.

Παρατήρηση δεύτερη

Πριν πάμε στα μεγάλα και κραυγαλέα, και σε όλους κατανοητά, ζητήματα της ΑΠΑΤΗΣ, αυτά της «αυτό-οργάνωσης» και του σταλινο- καισαρισμού, θα υπογραμμίσουμε μία ακόμα, σημαντική, αντίφαση του Μίκη.

Ο Μίκης κλείνει σε όλους τους τόνους ότι «η Κίνησή μας δεν αναγνωρίζει το παρόν πολιτικό Σύστημα» και ότι βασικός στόχος είναι η «κατάρρευση αυτού του καθεστώτος».

Αλλά αν γίνουν εκλογές τα πράγματα θα εξαρτηθούν «από το συσχετισμό των δυνάμεων», και θα ρίξουμε λευκό»!!!!

Από τη μία μας λέει ο Μίκης ότι δεν αναγνωρίζει αυτό το σάπιο καθεστώς το οποίο πρέπει να καταρρεύσει, αλλά θα συμμετάσχει στις εκλογικές διαδικασίες αυτού του «σάπιου» με το λευκό.

Μόνον η ΑΠΟΧΗ αμφισβητεί και απορρίπτει έμπρακτα το σάπιο καθεστώς και τις εκλογικές του λειτουργίες και όχι το λευκό του Μίκη.

Το «λευκό» είναι συμμετοχή στις σάπιες λειτουργίες του καθεστώτος.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ που νομιμοποιεί το καθεστώς, τα κόμματα τα «σάπια» και την κυβέρνηση που θα προκύψει.

Ολοκάθαρη λοιπόν η θέση και η πράξη του Μίκη:
Νομιμοποίηση της κυβέρνησης του σάπιου καθεστώτος το οποίο στα λόγια το καταγγέλλουμε σαν σάπιο και στην πράξη συμμετέχουμε στη νομιμοποίησή του!!!!

Παρατήρηση τρίτη

Η πελώρια και σύνθετη αντίφαση και απάτη: Ο λαός, μας λέει ο Μίκης, πρέπει να γίνει «ικανός να αυτοκυβερνηθεί» και να μη χρειάζεται «Σωτήρες-Ηγέτες-Κόμματα-Μηχανισμούς για να σωθεί».

Για να αποκτήσει, βεβαίως αυτήν την «ικανότητα» πρέπει να περάσει από το «Σωτήρα-ηγέτη-Κόμμα-Μηχανισμό: Μίκη!!!!

Αυτό-αναγορεύεται ο ίδιος σε Μεσσία, «Σωτήρα», οργάνωση με δοτούς οι οποίοι επανδρώνουν την εξουσιαστική του ιεραρχία, με καθεστωτικά απόβλητα, καιροσκόπους της κακιάς ώρας και «Δημητροκάληδες» της καθεστωτικής αναλγησίας και ΑΝΕΝΔΟΙΑΣΤΑ, ο Μίκης μιλάει για «αυτό-κυβέρνηση» του ελληνικού, λαού, για «αυτό-οργάνωση» και «άμεση δημοκρατία»!!!

Αυτή η αυθάδης σοφιστεία του Μίκη λέει απλά: Θα κατασκευάσω εγώ το τερέν, θα το θωρακίσω με τις ανάλογες σιδεριές («χαλύβδινους δεσμούς», μας λέει ο ίδιος) και μετά σας επιτρέπω να παίζεται το παιχνιδάκι της «άμεσης δημοκρατίας»!!!!

Αυτό ξεπερνάει σε εξουσιαστική αυθάδεια και μοχθηρία και την αχρειότητα της σταλινικής δικτατορίας!!!!

Παρατήρηση τέταρτη

Ο Μίκης δημοκοπεί για «αυτό-οργάνωση» και «άμεση δημοκρατία» και αφορίζει κάθε τέτοια λειτουργία η οποία βρίσκεται έξω από τα καισαρικά πλαίσια και αυτά των δοτών «συμβουλατόρων» που επέβαλε χωρίς καμία δημοκρατική λειτουργία, καθαρά δικτατορικά:

Διαβάστε τον αφορισμό των «Σπιθών» που συμμετείχαν στην κατάληψη της Πλατείας του Συντάγματος:

«Κάποιες Σπίθες λοιπόν μας είπαν ότι θα πάνε, γιατί θεωρούν ότι οι αποφάσεις που πήραν στην Γενική τους Συνέλευση είναι ανώτερες από τις οδηγίες της Συμβουλευτικής».

Θαυμάστε δημοκρατική φιλοσοφία και ηθική: Η δοτή «Συμβουλευτική» (αυτά τα καθεστωτικά ρετάλια και ο Δημητροκάλλης για την οργάνωση) είναι ΑΝΩΤΕΡΑ όργανα από τις Γενικές Συνελεύσεις της βάσης!!!

Η «Άμεση Δημοκρατία» λοιπόν του Μίκη είναι οι αποφάσεις των δοτών καθεστωτικών ρεταλιών και οι πλάκες του Μωϋσή: Του Μίκη.

Σημείωση: Φυσικά η Κατάληψη του Συντάγματος θορύβησε πάρα πολύ το καθεστώς καθώς και τις «ανατρεπτικές» του κατασκευές: το «κίνημα Μίκη»…

Παρατήρηση πέμπτη:

Ακόμα μια άλλη μεγάλη πολιτική απάτη του Μίκη, την οποίαν έχουμε αναλύσει και σε προηγούμενα κείμενά μας.

Διατυμπάνιζε σε όλους του τόνους ότι δεν πάει να δημιουργήσει κόμμα, αλλά «κίνημα προβληματισμού»!!!

Από την πρώτη στιγμή έβαλε τις σκαλωσιές του κόμματος. Το Πολιτικό Κίνημα είναι πολιτική οργάνωση, ανεξάρτητα το πώς πασάρεται…

ΟΤΑΝ ιδρύεις «πολιτικό κίνημα» με «μανιφέστα» και ιδεολογικά περιγράμματα και με οργανωτική κορυφή το πρόσωπό σου, έχεις ιδρύσει κόμμα προς στελέχωση.

Η στελέχωση με τη ΔΟΤΗ «Συμβουλευτική» καθοδήγηση και με οργανωτικό το Δημητροκάλλη(!!!) είναι δεύτερη φάση της κομματικής επάνδρωσης.

Η Τρίτη φάση είναι: «Η πρότασή μου είναι να σχηματιστεί κατ’ αρχήν ένα είδος Προσωρινής Κεντρικής Επιτροπής…», «θα ακολουθήσουν κι άλλα, που θα αφορούν την λειτουργικότητά της, τις ευθύνες και τα δικαιώματά της".

Ο Μίκης το επεκτείνει παραπέρα:

«Όσο για το Πρόγραμμα, αποφασίσαμε το κάθε μέλος του Συμβουλίου μας να αναλάβει ένα τομέα σχηματίζοντας γύρω του μια πλατειά επιτροπή ειδικών, που θα επεξεργαστεί με τρόπο επιστημονικό την κατάρτιση νέων θέσεων για το σύνολο ενός χάρτη Εθνικής Αναγέννησης που θα μας βοηθήσει να πάμε μπροστά».


Καθεστωτικά σκύβαλα και τεχνοκράτες θα «επεξεργαστούν» το «πρόγραμμα»!!!!

Αλήθεια ο αυτό-οργανωμένος λαός και οι λειτουργίες της «άμεσης δημοκρατίας» στην επεξεργασία και στις αποφάσεις πού υπάρχουν;

Τέτοια κουτοπόνηρη πολιτική μπαμπεσιά, απάτη και ταχυδακτυλουργία!!!

Κατασκευάζουμε το κόμμα, κατασκευάζουμε τα δοτά του όργανα, κατασκευάζουμε το «πρόγραμμα», κατασκευάζουμε τις ορειχάλκινες πλάκες της «δημοκρατικής λειτουργίας» και μετά τα δίνουμε για «έγκριση», έτσι για τα μάτια (γιατί ούτε αυτό θα γίνει) στην …αυτό-οργάνωση του λαού.

Ξέρετε ποιοι ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ κατασκευάζουν τέτοιες «κατασκευές»;

Βρείτε το μόνοι σας…

Τελευταία παρατήρηση

Θα κλείσουμε με μια θεωρητική παρατήρηση που έπρεπε να είναι πρώτη, αλλά επειδή κατανοείται δύσκολα την τοποθετούμε τελευταία.

Έχουμε αναλύσει πολλές φορές ότι ο Μίκης «πάσχει» τραγικά σε θεωρητικό επίπεδο. Γνωρίζει από πολιτική οικονομία όσο ένας τυφλός από χρώματα. Γι αυτό πετάει γενικές αρλούμπες και αοριστίες δίχως ποτέ να προσδιορίζει συγκεκριμένα τίποτα.

Μας ενώνει λέει «…η κοινή μας θέση απέναντι στην ξένη εξάρτηση», γιατί η Ελλάδα, συμπληρώνει, βρίσκεται «στο στρατόπεδο του διεθνούς ιμπεριαλισμού (σαν απλός υπηρέτης)»!

Πρέπει συνεπώς κατά τον Μίκη να φύγουμε από αυτήν την ιμπεριαλιστική εξάρτηση στηριζόμενοι στον «εθνικό μας πλούτο» και «να έχουμε ισόρροπες σχέσεις με τον Δυτικό και τον υπόλοιπο κόσμο…»!!!

Τέτοια θλιβερά σοφίσματα δύσκολα συναντάς. Σοφίσματα που αποκαλύπτουν τη δραματική θεωρητική και πολιτική ανέχεια του Μίκη. Δεν γνωρίζει ούτε το αλφάβητο: Τι είναι καπιταλισμός, ιμπεριαλιστικό κύκλωμα, παγκοσμιοποίηση.

Για τον Μίκη
κάποιοι «κακοί» συνωμότες μας κάνανε υπηρέτες του ιμπεριαλισμού και όχι το παγκόσμιο πλέγμα των καπιταλιστικών σχέσεων, μέσα στο οποίο η καπιταλιστική Ελλάδα είναι αναπόσπαστος κρίκος, αδύνατος κρίκος.

Με δεδομένο, λοιπόν, αυτό το αλληλοεξαρτημένο ιμπεριαλιστικό πλέγμα (πουθενά ο Μίκης δεν αμφισβητεί, ούτε αναιρεί το ελληνικό καπιταλιστικό καθεστώς) η Ελλάδα θα σωθεί στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις και με ισόρροπες σχέσεις με το διεθνή ιμπεριαλισμό!!!!

Η Ελλάδα θα σωθεί κατά τον Μίκη αν παραμείνει καπιταλιστική και αν δια μαγείας ένας «σωτήρας», προφανώς ο Μίκης, την «αποσύρει» τεχνητά από τους ΟΛΙΚΟΥΣ και ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΥΣ νόμους του καπιταλισμού!!!!

Για το πώς θα επιτευχθεί αυτή η ταχυδακτυλουργία της «ανεξαρτησίας», ο Μίκης δεν μας λέει ΤΙΠΟΤΑ. Μόνο γενικόλογες φλυαρίες σχετικά με τη μαζική ανάπτυξη της «Σπίθας».

Τέτοιες αλχημείες δημαγωγών «σωτήρων» έχουμε ζήσει πολλές και μάλιστα σε εκρηκτικά μαζικές και ζωντανές καταστάσεις: το ιστορικό ΠΑΣΟΚ.

Τώρα τα γεροντικά υποπροϊόντα αυτής της καθεστωτικής σήψης έχουν βρει το ταχυδακτυλουργικό τρικ που θα αποσπάσει τον ελληνικό καπιταλισμό από το καπιταλιστικό ΟΛΟ και θα τον καταστήσει «ανεξάρτητο»!!!!

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον Μίκη …

Σημείωση: Για όσους αντέχουν, ολόκληρη η ομιλία του Μίκη ΕΔΩ:
http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/info/?nid=481


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5423