Νιώθει κανείς πραγματικά γελοίος όταν ασχολείται σοβαρά με πολιτικά κείμενα γελοιωδέστατα. Η νέα «ανοικτή επιστολή» του Μίκη είναι ένα τέτοιο κείμενο. Μόνο που τη διαβάζεις σου προκαλεί ένα αίσθημα ναυτίας. Η αερολογία και η ασυναρτησία συνδυάζεται με τέτοια θεωρητική ανεπάρκεια και καταθλιπτική πολιτική κενότητα που σου προκαλεί φρίκη: Φρίκη στη σκέψη ότι μπορεί τέτοιες πολιτικές αρλούμπες και «φλύαρες» γουρουνότριχες να έχουν κάποια απήχηση και να υπάρχουν κάποιοι να τις διαβάζουν…
Είναι δυνατόν π.χ. να δημοκοπεί από τη μια περί «άμεσης δημοκρατίας» και από την άλλη να καταγγέλλει σαν «ψευτο-σπιθιστές», «υπονομευτές» και «υποκινούμενους, εκείνους που «Ζητούν να εφαρμοσθεί εδώ και τώρα η άμεση δημοκρατία»;
Τι είναι η «άμεση δημοκρατία»; Ελαστικές τιράντες που τις τεντώνει ανάλογα με τα συμφέροντά του και τα γούστα του ο κάθε αυτό-προβαλλόμενος Μεσσίας ή ιδρυτικός σταβλάρχης πολιτικών κατασκευών;
Ο Μίκης από την αρχή ιδρύει ένα «κίνημα» - κατασκευή (διαφορετικά γεννιούνται τα Κινήματα) στο οποίο απόλυτος μονάρχης είναι ο ίδιος (αυτοδιορίζεται ο ίδιος) και αντιμετωπίζει τους υπηκόους του (τα μέλη του «κινήματος») ως αντικείμενο, ως «κτήμα»!!!
Μόνο αυτή η πολιτική και οργανωτική αντίληψη αποκαλύπτει περίτρανα ότι ο Μίκης γυρίζει πίσω, πολύ πίσω, στη δουλοκτητική εποχή: Θέλει ένα «κίνημα» κτήμα του δουλοκτήτη, ένα «κίνημα» που μόνον όταν ο ίδιος το επιτρέψει (όταν θα έχει κατασκευάσει το πλαίσιο) θα λειτουργήσει η «άμεση δημοκρατία»!!!!
Και αυτό το μακάβριο «κίνημά» του (ο σταλινισμός ωχριά μπροστά του), το αποκαλεί ο Μίκης «νέο κίνημα», κίνημα το οποίο δεν έχει υπάρξει ποτέ!!!!!
Πράγματι ποτέ δεν έχει υπάρξει, ούτε ΠΟΤΕ μπορεί να υπάρξει τέτοιο «κίνημα» στην ιστορία, για τον απλό λόγο ότι δεν είναι Κίνημα.
Ο Μίκης αγνοεί ακόμα και το αλφάβητο: Ότι τα Λαϊκά Κινήματα είναι το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ των εξελίξεων και όχι το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ κάποιων «μάγων» του καθεστώτος…
Μπορεί, λοιπόν, να μη νιώθεις γελοίος όταν ασχολείσαι στα σοβαρά με τις δικτατορικές γελοιότητες του Μίκη ο οποίος αγνοεί ακόμα και το αλφάβητο των κινημάτων;
Μπορεί να μην νιώθεις γελοίος όταν πρέπει να απαντήσεις σε αρλούμπες του είδους:
«Όσο θα είμαι ζωντανός, θα είμαι κοντά σας βράχος ακλόνητος. Γι' αυτό να μη σας επηρεάζουν τα σκαμπανεβάσματα των τελευταίων ημερών που θα τα χαρακτήριζα σαν μια κρίση... ανάπτυξης»!!!
Την κρίση αποσύνθεσης της ακραίας καθεστωτικής (δικτατορικής) κατασκευής της «κίνησής» του (συνονθύλευμα διορισμένων καιροσκόπων) την ονομάζει «κρίση ανάπτυξης»!!!!
Είναι δυνατόν να αναλύσεις τέτοιες αστειότητες;
Και αναρωτιέσαι: Είναι δυνατόν τα επιτελεία του καθεστώτος να επενδύουν σε ένα τέτοιο πολιτικό παρλαπίπα και φαιδρό «εθνοσωτήρα»;
Βεβαίως όλοι οι «εθνοσωτήρες» ήταν γελοίοι, αλλά όχι τόσο εκτός ορίων.
Φαίνεται ότι το καθεστώς βρίσκεται σε τέτοιο ΠΑΝΙΚΟ κατάρρευσης («κρίση ανάπτυξης»!!!) που και ο Μίκης τούς κάνει, δεν μπορεί να βρει άλλον καλύτερο.
Εξάλλου είναι τέτοια η οργισμένη απελπισία που έχει προκαλέσει αυτό το καθεστώς και τέτοια η κατάπτωση (ιδεολογική, πολιτική, πνευματική και ηθική) που υπάρχουν κάποια στρώματα του πληθυσμού (υλική βάση) που πείθονται από τη βλακεία και το γελοίο…
Αυτή η «κοινωνική βάση της βλακείας» μας εξαναγκάζει και μας να γράφουμε, έστω και αν νιώθουμε γελοίοι κριτικάροντας το γελοίο…
ΟΙ πολιτικές αστειότητες βεβαίως του Μίκη ωχριούν μπροστά στη φρενοβλάβεια του ναρκισσισμού του, στην ακραία θεοποίηση του αυτό-ειδώλου του.
Πέραν από το «εγώ» του ο Μίκης δεν αναγνωρίζει ΚΑΜΙΑ πραγματικότητα. Αυτός είναι το Α και το Ω της «σωτηρίας»!!!!
Αν αντέξει και διαβάσει κανείς όλη την «ανοικτή επιστολή» του θα διαπιστώσει ότι πέραν από το «εγώ» του δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ…
Μετρήστε πόσες φορές (πολιτικό είναι το κείμενο), μιλάει και εξυμνεί το εαυτό του και πόσες φορές χρησιμοποιεί το «εγώ»: Θα χάσετε το λογαριασμό…
Εδώ συνδυάζεται το γελοίο με τη φρίκη. Τέτοιες προσωπικότητες μόνο φρίκη προκαλούν: Τη φρίκη του φρενοβλαβούς ολοκληρωτισμού.
Και εδώ ο σταλινισμός ωχριά μπροστά στις δικτατορικές διαστροφές του Μίκη…
Ο Μίκης καταγράφει και συνθέτει όλη τα νεύρωση της Νέας Εποχής. Την ισοπέδωση των πάντων, την καθεστωτική «ευλυγισία» των πολιτικών και πνευματικών ιερατείων, το ιδεολογικό σούπερ μάρκετ και τον πολιτικό πολτό, τις παρά φύση επιμειξίες και τους διαστροφικούς ερμαφροδιτισμούς, το κράμα τού καισαροσταλινισμού, τον οργουελικό εφιάλτη της «μια σκέψης» και της μιας «εξουσίας»: Τη Νέα Τάξη…
Γι αυτό παραμερίζουμε τη ναυτία μας και ασχολούμαστε με την «κίνηση Μίκη».
Αν δεν είχε συγκροτήσει αυτή την «εθνοσωτήρια κίνηση» - απάτη, δεν θα μπαίναμε σε αυτή την οδυνηρή δοκιμασία σχολιασμού των πολιτικών του αστειοτήτων…
Υ. Γ. Ο πολύς Καραμπελιάς γιατί το παίζει Κινέζος;
Ο Μίκης τον διόρισε σαν γλάστρα και το δηλώνει αυτό, πολύ φωνακτά, στην «ανοικτή επιστολή» του…
Φαίνεται ότι ο Καραμπελιάς αποδέχεται το ρόλο της γλάστρας για να μη βγάζει άχνα γύρω από όλα αυτά τα δραματικά που συμβαίνουν …
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5568