ΝΕΟΣ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ένα από τα πιο προνομιακά πεδία έκφρασης της καθεστωτικής ιδεολογίας είναι ο χώρος της παιδείας.
Γι’ αυτό μόνο τυχαία δεν θα πρέπει να θεωρηθεί η επιλογή ενός άρθρου του Πάσχου Μανδραβέλη αρθρογράφου της Καθημερινής ως πηγής για περίληψη και σχολιασμό στο μάθημα της Νεοελληνικής γλώσσας(Έκθεση) για τις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις της Γ΄ λυκείου.
Η κατοχική κυβέρνηση του Πασοκ και οι φωστήρες του υπουργείου παιδείας (Θ.Δραγώνα, Μ.Ρεπούση για να θυμηθούμε και μερικούς παλιότερους) για άλλη μια φορά δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα.
Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις επιλέγονται κείμενα κλασσικών συγγραφέων καθολικής αναγνώρισης ή μελέτες διεθνών οργανισμών (π.χ Ο.Η.Ε) που θεωρούνται πολιτικά 'ουδέτεροι'. Όλα αυτά βέβαια σε φυσιολογικές εποχές γιατί σε εποχές μνημονίου και 'ανωμαλίας' επιλέγονται οι ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι βάρδοι της παγκοσμιοποίησης.
Δεν είναι όμως μόνο η επιλογή του προσώπου που ξενίζει είναι και το ίδιο το περιεχόμενο του κειμένου επιεικώς ακατάλληλο για το χώρο της παιδείας.
Το διαδίκτυο θεοποιείται και παρουσιάζεται σαν το φάρμακο για κάθε νόσο και όσοι εκφράζουν επιφυλάξεις για τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει χαρακτηρίζονται απλά ως «γκρινιάρηδες». Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο Μανδραβέλης για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του είναι εξίσου «βαθυστόχαστα».
Στις τρεις γκρίνιες που εντοπίζει έναντι του διαδικτύου η πρώτη είναι το βιβλίο του Πωλ Βιριλιό ‘Πληροφορική βόμβα’ όπου κάνει μια παγκοσμίως πρωτοποριακή βιβλιοκριτική λέγοντας ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μόνο κινδυνολογία χωρίς να κάνει τον κόπο να τεκμηριώσει την αποψή του.
Η δεύτερη γκρίνια που αναφέρει είναι ότι «τι να το κάνω εγώ το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ όταν τα παιδιά της Αφρικής δεν έχουν ούτε εμβόλιο για τον πυρετό» επιχείρημα που ακούγεται όπως μας λέει για κάθε νέα τεχνολογία και η τρίτη γκρίνια είναι το ψηφιακό χάσμα των αναπτυγμένων χωρών με τις υπόλοιπες δηλαδή παρόμοια με τη δεύτερη.
Για το ψηφιακό χάσμα ο Μανδραβέλης μας λέει ότι ανισότητες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν σε όλους τους τομείς ( στον καπιταλισμό αυτά θεωρούνται φυσικές νομοτέλειες ) άρα κανένα πρόβλημα.
Τα μόνα αρνητικά που βλέπει στο διαδίκτυο είναι ένας «κατακερματισμός της εμπειρίας» και το «πληροφοριακό άγχος».
Για την έκρηξη στην διακίνηση παιδικής πορνογραφίας μέσω διαδικτύου δεν έχει ακούσει τίποτα, ούτε για την κατακόρυφη αύξηση του ιντερνετικού τζόγου, ούτε για την τεράστια συλλογή προσωπικών δεδομένων (μέσω facebook κτλ.) και για τόσα άλλα αρνητικά για τα οποία δεν αναφέρει τίποτα.
Όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τα προπαγανδιστικά ιδεολογήματα του Πάσχου τόσο χειρότερα για την πραγματικότητα αλλά τέλος πάντων τον Μανδραβέλη τον ξέρουμε είναι σεσημασμένος (τη δουλειά του κάνει και πληρώνεται αδρά ) τα παιδιά της τρίτης λυκείου τι φταίνε να τον τρώνε στην μάπα με τα μέτρια και προκατειλημμένα κείμενά του.
ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΔΩ.
http://www.scribd.com/doc/55244501/%CE%98%CE%95%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91-%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%99%CE%A9%CE%9D-%CE%9D%CE%95%CE%9F%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%93%CE%9B%CE%A9%CE%A3%CE%A3%CE%91-12-5-2011
Η σκοπιμότητα του υπουργείου με την προσπάθεια θεοποίησης των νέων τεχνολογιών με τη επιλογή τέτοιων κειμένων ( ανάλογα κείμενα και θέματα είχαν δοθεί και τα προηγούμενα χρόνια ) είναι να χρυσώσει το χάπι της επικείμενης πλήρους διάλυσης του ότι έχει απομείνει από τη δημόσια παιδεία.
Η λογική τους απλή «δεν έχετε βιβλιοθήκη στο σχολείο δεν πειράζει βρείτε τα στο ίντερνετ» , «δεν έχετε δωρεάν σχολικά βιβλία δεν πειράζει κατεβαστετά από το ίντερνετ» για αυτό επιλέχθηκε το συγκεκριμένο κείμενο με τις αναφορές στην αρχή ότι όλοι μπορούν να διαβάσουν την βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ από το σπίτι τους και να παρακολουθήσουν δωρεάν τα μαθήματα του MIT.
Προωθούν τη λογική κάντα όλα μόνος σου μέσω ίντερνετ και μην περιμένεις δωρεάν δημόσια παιδεία και άλλα τέτοια «ξεπερασμένα» πράγματα.
Τέτοια φύκια και μεταξωτές κορδέλες προσπαθούν να μας πουλήσουν οι εθνομηδενιστές του υπουργείου με τη βοήθεια του νεοταξικού ιερατείου του Αλαφούζου (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΣΚΑΙ ΚΤΛ.)
ΤΟΥΣ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ
Όψεις νεοφιλελευθερισμού στην μεταμοντέρνα Ελλάδα
Σταχυολόγηση από τον καθεστωτικό τύπο
Έχω βαρεθεί να ακούω διαρκώς τον κάθε αφελή να εκστομίζει άρες-κατάρες εναντίον των Μ.Μ.Ε. Η κριτική (υστερική και αφοριστική) είναι άδικη. Εγώ λαμβάνω την πληρέστερη και συνοπτικότερη ενημέρωση, χωρίς κόπο και ψάξιμο. Τρεις σελίδες από την Καθημερινή, μια φορά την εβδομάδα, και έχεις απλά και συνοπτικά όλη τη κυβερνητική πολιτική, τις επιδιώξεις του Τζέφρυ και των Τραπεζών, της Τρόικας και του ΔΝΤ. Όλο το δωσιλογικό κατεστημένο σε πέντε αράδες, με απλά ελληνικά, για να μην έχει κανείς αμφιβολίες.
Ενδεικτικά, από την τελευταία κυριακάτικη Καθημερινή:
Σκληρά διλήμματα
Ο Αλέξης Παπαχελάς προτείνει να ξεπουληθεί η χώρα, προκειμένου να μην ξεπουληθεί η χώρα:
Η τραγωδία των Ελλήνων πολιτικών ηγετών είναι πως δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει μαγική λύση στο πρόβλημά τους. Όσο δειλιάζεις να απολύσεις 10.000 υπαλλήλους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τόσο πιο σίγουρο κάνεις ότι θα αναγκασθείς σε λίγους μήνες να απολύσεις 100.000.
Ανάγκη λαϊκού ηγέτη
Ο Κώστας Iορδανίδης περιγράφει την φασίζουσα δομή των σύγχρονων δημοκρατιών και προτείνει το ιδανικό προφίλ ενός νέου δικτάτορα:
Εγείρεται το ερώτημα, κατά συνέπεια, εάν σε μια χώρα, όπου ισχύει το αντιπροσωπευτικό σύστημα διακυβερνήσεως, μπορεί να εφαρμοσθούν ριζοσπαστικές αλλαγές. Πρόκειται φυσικά για ψευδεπίγραφο δίλημμα, διότι δεν υπάρχει πρόταση -ακόμη και η πιο ολέθρια για τα συμφέροντα των πολιτών- σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία που να μην γίνεται αποδεκτή, εάν υπάρχει ηγέτης να την διοχετεύσει στις «μάζες» καταλλήλως. […] Διέφυγε της προσοχής των «εκσυγχρονιστών» της κυβερνήσεως του κ. Παπανδρέου ότι οι μεγαλύτεροι ηγέτες της Δύσης, δεν ήταν ούτε σοσιαλιστές ούτε συντηρητικοί - με την τρέχουσα σημασία της λέξεως. Ήταν ριζοσπάστες λαϊκιστές. […] Αυτό που στην παρούσα φάση έχει ανάγκη η Ελλάς είναι λαϊκό ηγέτη, με την παραδοσιακή σημασία της λέξεως, που θα δημιουργήσει στους πολίτες την επιθυμία να αγωνισθούν.
Ο κλαυθμός για το Δημόσιο
Ο Πάσχος Mανδραβέλης, ως συνήθως, αναλαμβάνει να εκλαϊκεύσει, με έξυπνα τσιτάτα και ατάκες, τις απαιτήσεις του ΔΝΤ:
Με τις ιδιωτικοποιήσεις δεν πρόκειται να χαθούν θέσεις εργασίας. Θα χαθούν θέσεις πληρωμένης αεργίας.
Ηγεσίες σε αδιέξοδο
Ο Στέφανος Μάνος, όπως πάντα, αποφασίζει και ανακοινώνει την κυβερνητική πολιτική του επόμενου διαστήματος. Αυτή τη σαιζόν η συνταγή περιλαμβάνει κυβέρνηση (αντ)εθνικής συνεννόησης, ώστε να εφαρμοστεί το νέο μνημόνιο:
Στην ερώτηση για τον βασικότερο υπεύθυνο για το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, μόλις 2% απαντά «τα δάνεια και ο υπερδανεισμός». Η σωστή και απλή απάντηση ότι «ξοδεύουμε περισσότερα από όσα βγάζουμε» δεν αναφέρεται καν! […] Είμαστε σε πραγματικό αδιέξοδο που ελπίζω να κατανοήσουν όσοι διατηρούν καθαρό μυαλό στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. και να δράσουν αναλόγως.
Oι προτάσεις Mάνου
Ο Χρήστος Γιανναράς αναλαμβάνει το φιλολογικό επίχρησμα, ώστε να πιάσει και το πιο απαιτητικό, φιλολογικά, κοινό (Μανδραβέλης από την ανάποδη):
Δεκαετίες τώρα ο κ. Mάνος καταθέτει σταθερά ένα πολιτικό λόγο εκπληκτικής (για τα δεδομένα του ελλαδικού σκηνικού) συνέπειας σε στόχους ορθολογικού νοικοκυρέματος του κράτους. Έχει το χάρισμα να λύνει προβλήματα, είναι προικισμένος με την πολιτική ευφυΐα της τετράγωνης λογικής. […] H επιβίωση ανεξάρτητου ελλαδικού κράτους μετράει μέρες, το ίδιο και το όποιο υπόλειμμα έννομης τάξης. H εφαρμογή των προτάσεων Mάνου είναι κατεπειγόντως επιτακτική.
ΠΗΓΗ ΞΥΛΑ ΠΕΤΡΕΣ