Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο στην πολιτική, ιδιαίτερα σε μια κρίσιμη περίοδο, όπως η σημερινή, να αναμασάμε γενικούς τύπους περί «δημοκρατίας» και «ειρηνικών κινημάτων». Η νωχελής ειρηνοφιλία είναι μια ψεύτικη φρονιμάδα η οποία σήμερα ισοδυναμεί με προδοσία. Το ίδιο και η πίστη στη «δημοκρατική νομιμότητα».
Σήμερα μόνο οι τυφλοί δεν βλέπουν και οι εντελώς ανεγκέφαλοι δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτή «δημοκρατική νομιμότητα» αποτελεί τη μεγαλύτερη ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ και ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΒΙΑ του καθεστώτος εναντίον της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της.
Η υπέρτατη αυτή καθεστωτική βία της «δημοκρατικής νομιμότητας»:
α). Λεηλάτησε και αφάνισε τα εισοδήματα των Ελλήνων και με το Μεσοπρόθεσμο ρίχνει τον ελληνικό λαό στα τάρταρα της ολοκληρωτικής καταστροφής και εξαθλίωσης, στα νύχια των άπληστων αρπακτικών…
β). Πώλησε την Ελλάδα ολοκληρωτικά στις μαφίες του χρήματος και στα διεθνή τους όργανα. Η Ελλάδα δεν υποθηκεύεται απλώς αλλά παραχωρείται στους διεθνείς τοκογλύφους για την εξόφληση των χρεών. Με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου η Ελλάδα μετατρέπεται σε καθαρό προτεκτοράτο των μαφιών του χρήματος και οι διεθνείς οργανισμοί του χρήματος (ΔΝΤ,ΕΚΤ, ΕΕ) αναλαμβάνουν την ΗΓΕΣΙΑ του προτεκτοράτου-Ελλάς…
Αυτή, λοιπόν, η «δημοκρατική νομιμότητα» δεν παραβίασε και κονιορτοποίησε, απλώς, την ίδια καπιταλιστική «εθνική» συνταγματική νομιμότητα, δεν αποσάθρωσε απλώς κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και «εθνικών θεσμών», αλλά κατέλυσε δικτατορικά, με διακοσμητικό ντεκόρ τη «νομιμότητα» του Κοινοβουλίου, την ΙΣΤΟΡΙΚΗ, ΕΘΝΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ υπόσταση της Ελλάδας, παραδίδοντάς την, με συνοπτικές διαδικασίες, στα κερδοσκοπικά αρπακτικά της διεθνούς μαφίας του χρήματος!!!
Αυτή, όμως, η «δημοκρατική νομιμότητα» επιβεβαίωσε και ένα άλλο αξίωμα της Ιστορίας: Ότι αποτελεί την ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΒΙΑ του καθεστώτος, ΒΙΑ που παίρνει μοχθηρές και αιματηρές μορφές εναντίον του λαού όταν αυτός υπερασπίζεται την ιστορική και εθνική του ύπαρξη, την κοινωνική του υπόσταση, τα ιερά και τα όσια του Ανθρώπου, το ίδιο το ΔΙΚΑΙΩΜΑ της ζωής…
Η ίδια, συνεπώς, «νομιμότητα» της ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ καθεστωτικής ΒΙΑΣ γκρεμίζει το μύθο της κάλπικης αστικής δημοκρατίας και των «ειρηνικών κινημάτων».
Τα γεγονότα αυτών των ημερών επιβεβαιώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ΚΑΜΙΑ ειρηνική διευθέτηση δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στα λαϊκά κινήματα και το καθεστώς.
Κάθε λαϊκή διεκδίκηση και κινηματική εκδήλωση, όσο «ειρηνική» και αν είναι, αποτελεί τον «πρόλογο» της βίαιης σύγκρουσης με τις δυνάμεις του καθεστώτος: Οι περίοδοι ειρήνης αποτελούν απλώς διαλείμματα του πολέμου μεταξύ του λαού και των καθεστωτικών δυνάμεων.
Η πολιτική πάλη των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων από την ίδια της τη λογική και τις ανάγκες της καταλήγει σε ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΛΗ, σε ανοικτή σύγκρουση με το καθεστώς.
Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι κυρίαρχες οικονομικές δυνάμεις και τα καθεστωτικά τους όργανα υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια τα κέρδη τους και το μονοπώλιο της εξουσίας τους: Δεν είναι διατεθειμένες να παραδώσουν στο λαό, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, ούτε ελάχιστα ψίχουλα των κερδών τους και της εξουσίας τους. Αντίθετα εντείνουν και πολλαπλασιάζουν τους μηχανισμούς της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας του λαού, καθώς και της ΒΙΑΣ…
Να γιατί, σήμερα, δεν υπάρχει κανένας δρόμος να γυρίσουμε πίσω, στο πρώτο στάδιο του καπιταλισμού, σε μια ειρηνική δημοκρατία.
Η ανοικτή σύγκρουση ανάμεσα στο λαό και τις δυνάμεις του καθεστώτος είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ. Γι αυτό αποτελεί ζαχαρωμένο δηλητήριο και ΠΡΟΔΟΣΙΑ να καλλιεργούμε στο λαό τις ψεύτικές ελπίδες για ειρηνικά λαϊκά κινήματα…
Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων και η καθεστωτική της «νομιμότητα» μας έδωσε ένα μεγάλο ιστορικό μάθημα: Μετέτρεψε την Αθήνα σε άγρια πολεμική αρένα, θηριώδους αστυνομικής κακουργίας, σωριάζοντας κάθε ψευδαίσθηση περί ειρηνικών κινημάτων…
Οι δυνάμεις του καθεστώτος δεν διστάζουν να μετατρέψουν μια κοινωνία σε στάχτες και καπνίζοντα ερείπια και να σφάζουν μαζικά, προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, την κερδοσκοπική τους απληστία και το μονοπώλιο της εξουσίας τους…
Το επιβεβαίωσαν δραματικά απέναντι στο ειρηνικό κίνημα των «αγανακτισμένων πλατειών».
Οι δυνάμεις του καθεστώτος, φυσικά, μέσα στους σπασμούς της κατάρρευσής τους έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο και οι ίδιες «διδάσκουν» τον εξεγερμένο λαό, γκρεμίζοντας τις αυταπάτες της ειρηνοφιλίας…
Η λαϊκή οργή, έτσι αποκτάει Πολιτική και Οργανωτική συνείδηση και θα βρει το δρόμο και τα μέσα για να αντιμετωπίσει την καθεστωτική ΒΙΑ, αλλά και τα καθεστωτικά προπαγανδιστικά στερεότυπα που ταυτίζουν κάθε σύγκρουση του λαού με τους προβοκάτορες και τους «μπαχαλάκηδες»: Αυτά είναι κατασκευάσματα του κράτους και του παρακράτους τα οποία χρησιμοποιούνται ακριβώς για να ταυτίσουν το συγκρουσιακό χαρακτήρα των λαϊκών κινημάτων με τους κουκουλοφόρους προβοκάτορες…
Το ζήτημα αυτό θα το αναλύσουμε ξεχωριστά…
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5798