Ο Χρήστος Παπουτσής έχει αυτές τις μέρες την τιμητική του.
Αυτές οι μέρες τον σφραγίζουν ανεξίτηλα: Θα καταγραφεί στην ιστορία σαν μια από τις πλέον μοχθηρές γκριμάτσες της γελοιότητας του πασοκικού καθεστώτος, αλλά και σαν το κιτς του μελοδράματος του γκλαμουριάρικου «εκσυγχρονισμού».
Πριν από λίγες μέρες καταγράψαμε τη «γλοιώδη γελοιότητα» του ανδρός.
ΕΔΩ
Τώρα θα συμπληρώσουμε το πορτρέτο του Παπουτσή με το μελόδραμά του στη Βουλή: «Μακριά τα χέρια από τη γυναίκα και το παιδί μου»!!!
Εδώ πλέον έχουμε το διαλεκτικό συμπλήρωμα της παρασιτικής ηλιθιότητας: Το μελόδραμα του πασικικού κιτς, τη μοχθηρή όψη του «εκσυγχρονιστικού», γκλαμουριλαρικου ταρτουφισμού.
Πριν ένα χρόνο περίπου είχαμε γράψει το κείμενο:
«ΚΙΤΣ: Η φαιά «αισθητική» της αγοράς»
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4814
Μεταξύ άλλων υπογραμμίζαμε:
«Το κιτς βρίσκεται μέσα στο μεδούλι του καπιταλιστικού συστήματος: στην κυρίαρχη αγορά και την κερδοσκοπική απληστία της.
Κάθε εξουσία είναι οργανικά δεμένη με το κιτς. Κολυμπάει μέσα στην κακογουστιά, όπως το ψάρι μέσα στο νερό.
Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός είναι οι πιο γνωστές φόρμες του κιτς.
Γι’ αυτό και οι δωσίλογοι και γενίτσαροι αυτής της Νέας Εποχής παράγουν τόσο πηχτά κύματα κακογουστιάς και ανοησίας.
Ο πρωθυπουργός: Μια ομιλούσα μακέτα που περιφέρεται «ξερνώντας» ασυνάρτητες ανοησίες και πολιτική κακογουστιά, χωρίς να έχει συναίσθηση, ούτε τσίπα…
Χρυσοχοΐδης: Το κιτς των χολιγουντιανών τρομοκρατικών κατασκευών και των καουμπόικων λεονταρισμών…
Πεταλωτής: Η τηλεοπτική μούμια του κιτς…
Παπακωνσταντίνου-Ραγκούσης: Οι μακέτες των διεθνών μηχανισμών της κακογουστιάς…
Οι «Σύμβουλοι»: τα αμερικανικά υποπροϊόντα του κιτς…
Πάγκαλος: Η ακραία χυδαιότητα της αμοραλιστικής αυθάδειας του κιτς…»
Φαίνεται ότι ο Παπουτσής «ζήλεψε» που δεν ήταν στη λίστα!
Όρμησε, λοιπόν σήμερα, να κατακτήσει μια περίοπτη θέση στο «πάνθεον» του κιτς: Τη θέση του ψοφοδεούς, «προοδευτικού» κιτς, με τις κελεμπίες και τις γραβάτες του πασοκικού μελοδράματος.
Μιλάμε για «κελεμπίες», διότι το πολιτικό κουστούμι αποτελεί το ενδυματολογικό, φυσιογνωμικό, αλλά και ρητορικό στοιχείο του κιτς.
Κοιτάξτε, π.χ., το ντύσιμο των περισσότερων πρωθυπουργών και υπουργών ή γενικά των πολιτικών, διεθνώς και εγχώρια: Σωστοί γαμπροί, ζωέμποροι ή κουρείς με κυριακάτικα…
Η επικοινωνία με το καταναλωτικό κοινό του κιτς (το αγοραίο κοινό του θεάματος), αλλά και η δουλική υποτέλεια στα αφεντικά-«νταβάδες» (η «ποίηση» της κακογουστιάς), καθιστούν το «ένδυμα» πρωταρχικό στοιχείο του κιτς.
Το πολιτικό κιτς αρχίζει από τη γραβάτα και το γυαλιστερό κουστούμι καταυγάζει τη μικρή οθόνη…
Όσο μια κυβέρνηση τείνει στον ολοκληρωτισμό, τόσο προσωποποιεί το πολιτικό κιτς, που γίνεται έτσι ένα είδος φασιστόμετρου…
Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων έχει ξεπεράσει και εδώ κάθε ιστορικό προηγούμενο. Μόνο ο Καρατζαφέρης και ο Άδωνις μπορεί να σταθούν δίπλα της στη φασιστική κακογουστιά…
Μακάβρια η κυβερνητική πινακοθήκη: Η χαμέρπεια, η φαυλότητα, τα ωκεάνια κύματα του ψεύδους, η κομπάζουζα βλακεία, η λαϊκιστική αυθάδεια, το μελόδραμα και το κοστούμι του σατράπη, ΟΛΑ αυτά ενσαρκώνονται, με διαφορετικούς τρόπους, αλλά ωμά και αδίστακτα, σε όλα τα πρόσωπα της δωσίλογης κυβέρνησης.
Κάποια κυβερνητικά πρόσωπα, απλώς αποτυπώνουν πιο έντονα και μοχθηρά τα ΓΕΝΙΚΑ χαρακτηριστικά της κυβέρνησης των ανδρεικέλων.
Ο Χρήστος Παπουτσής μπήκε σε αυτή τη λίστα των «έντονων αποτυπωμάτων» της μελοδραματικής και ηλίθιας κακογουστιάς…
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5809