Άλλη μία αποχώρηση από την Σπίθα πριν μερικές μέρες, αυτή τη φορά δράστης ο Γιώργος Καραμπελιάς και φυσικά όπως μας έχουν συνηθίσει σε αυτές τις περιπτώσεις ακολούθησε επιστολή παραίτησης αλλά και διάφορα κείμενα που αναρτήθηκαν στη σελίδα του Άρδην όπου γίνεται κριτική στην ηγεσία της κίνησης και γίνονται καταγγελίες για αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις(οι βαρύτατες καταγγελίες Καζάκη όταν αποχώρησε ποτέ δεν απαντήθηκαν επί της ουσίας) επίσης στην τηλεοπτική εκπομπή του την Δευτέρα ο Καραμπελιάς αποκάλεσε τον Μίκη «σταλινοζουλού».
Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση κατέληξε στο συμπέρασμα που κάποιοι άλλοι είχαν βγάλει από την πρώτη στιγμή που είδε το φώς της δημοσιότητας η ιδρυτική διακήρυξη της κίνησης.
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5423
Αυτό το συμπέρασμα έβγαινε αβίαστα όχι μόνο από το πολιτικό μανιφέστο της κίνησης(σούπα κοινοτοπιών και αόριστων καταγγελιών) αλλά κυρίως από το τρόπο που δημιουργήθηκε η κίνηση.
Ο Μίκης σαν νέος Μωυσής ανακοινώνει την ιδρυτική διακύρηξη στους "πιστούς" χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε συζήτηση,ζύμωση ή άλλη διαδικασία για τον σχηματισμό του κειμένου και διορίζει επίσης δεκαμελής «Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή» με καθαρά προσωπική του επιλογή και για όλα αυτά δεν γίνεται ούτε καν μία τυπική ψηφοφορία επικύρωσης από τη «βάση».
Πρώτη καραμπινάτη αντίφαση μας ζάλησαν με βαρύγδουπες δηλώσεις περί «άμεσης δημοκρατίας» και από την πρώτη μέρα δημιουργίας της η κίνηση λειτουργούσε «ελέω Μίκη μοναρχία» Ο Μίκης αποφάσιζε για όλα από το άλφα μέχρι το ωμέγα, όπως δήλωσε και ο ίδιος σε επιστολή του.
http://spitha-thessalonikis.blogspot.com/2011/02/blog-post_26.html
Αυτή η αντίφαση δεν άργησε να εκδηλωθεί με συνεχείς κόντρες και διατάγματα του Μίκη και του Δημητροκάλη για πειθαρχία και συμμόρφωση προς τις καινούργιες Σπίθες που μόλις είχαν ιδρυθεί και είχαν πάρει στα σοβαρά τις διακυρήξεις περί άμεσης δημοκρατίας.
Με αποτέλεσμα Σπίθες που μόλις είχαν φτιαχτεί να αποχωρούν από την κίνηση ή να μην αναγνωρίζονται από τον Μίκη και άλλα τέτοια τραγελαφικά περιστατικά και με την Σπίθα να τραβάει την προσοχή περισσότερο για τις αποχωρήσεις, τις αντεγκλήσεις και τις καταγγελίες ανώνυμων και επώνυμων παρά για τις πολιτικές απόψεις και δράσεις της.
Δεύτερη μεγάλη αντίφαση ήταν το ότι ενώ ανακοινώθηκε μια μακροσκελής πολιτική πλατφόρμα(αποκλειστικής εμπνεύσεως Μίκη) η οποία δεν έθιγε κανένα θέμα αιχμής όπως διαγραφή χρέους, έξοδος από Ε.Ε, ευρώ, λαθρομεταναστευτικό, κάρτα του πολίτη, κ.α στην αρχή της ίδιας της διακήρυξης μας έλεγαν ότι δεν αποσκοπούν στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία!
Η Σπίθα είχε και ηγεσία(ο Μίκης και η παρέα του) και μέλη(οι Σπίθες και τα μέλη τους καταγράφονταν) και οργάνωση(ατελείωτη συζήτηση και κόντρες για το οργανωτικό, αλλεπάλληλοι διορισμοί και καθαιρέσεις του Πάπα Μίκη ανευθυνουπεύθυνων όπως Δημητροκάλης και σια.).
Τέλος έχουμε τις καταγγελίες Καραμπελιά για σχέδια καθόδου σε εκλογές(όχι
κόμμα μας έλεγαν) αλλά και η δικιά μας εκτίμηση αυτή ήταν από την αρχή και με αυτόν τον τρόπο η ιλαροτραγωδία και η αυτοδιάψευση ολοκληρώνεται.
Με την αποχώρηση Καραμπελιά φεύγει και ο τελευταίος από τη Σπίθα που διέθετε πολιτικό λόγο.
Έχουν πλέον μείνει οι γλάστρες, οι γραφικοί και οι πολιτικοί τυχοδιώκτες(άρθρο στο ΠΟΝΤΙΚΙ αναφέρει επαφές της Κ.Α.Π με στελέχη του βαθέως Πασοκ που βλέπουν την καταστροφή να έρχεται και προσπαθούν να διασωθούν πολιτικά).
Φυσικά ο Καραμπελιάς και η ομάδα Άρδην(όχι όλοι γιατί κάποιοι δεν συμμετείχαν όπως αναφέρει άρθρο της Ρήξης) έχουν ευθύνες γιατί οι αντιφάσεις, η προσωπολατρία και ο καιροσκοπικός χαρακτήρας της κίνησης ήταν κραυγαλέα εξαρχής και η Σπίθα έσπειρε αυταπάτες και ψεύτικες ελπίδες
σε αρκετό κόσμο.
Επίσης δεν αποτελεί σοβαρή δικαιολογία το επιχείρημα που αναφέρει ο Καραμπελιάς στο ίδιο άρθρο της Ρήξης «ότι συμμετείχαμε για να μην παριστάνουμε το βαρύ πεπόνι και τον παντογνώστη» με αυτή τη λογική θα έπρεπε να συμμετέχουμε οπουδήποτε. Ελπίζουμε τουλάχιστον τα παθήματα να γίνονται μαθήματα.
Το θετικό από όλες αυτές τις εξελίξεις είναι ότι ο κόσμος αποκτά πείρα, γίνεται «εφυέστερος» πολιτικά και καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από σωτήρες και μεσσίες. Μόνο κινήματα καλά οργανωμένα και ιδεολογικά θωρακισμένα με ξεκάθαρους στόχους και οράματα που θα βγούν μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας μπορούν να δώσουν λύσεις και διεξόδους στις σημερινές συνθήκες.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5820