Κλασσικοπερίπτωση
Πριν απο τα μέτρα που μας έκοψαν τους μισθούς και πρίν φυσικά μπούμε και εμείς στην "λίστα αναμονής " μιας ενδεχόμενης απόλυσης, η σύζυγος έκανε για ενάμισυ περίπου χρόνο οικονομίες για ένα τετραήμερο ταξίδι. Μαζεύτηκε λοιπόν το ...αστρονομικό ποσό τών 1850 ευρώ, πήραμε τα μπογαλάκια μας και νάμαστε στην χώρα του Πικάσο.
Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω δυο κουβέντες απο την Ισπανία είναι η είδηση της ανακοίνωσης των Γερμανών για την "επενδυτική" τους επίθεση εναντίον της Ελλάδας και το πασίγνωστο έργο του Πικάσο "Γκέρνικα" το οποίο θυμήθηκα όταν επισκέφθηκα σήμερα το ομώνυμο μουσείο στην Βαρκελώνη (η "Γκερνίκα" βρίσκεται στο Εθνικό μουσείο Τέχνης στην Μαδρίτη).
Ο Πικάσο κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου εμπνεύσθηκε απο έναν πολύνεκρο αεροπορικό βομβαρδισμό της βασκικής κωμόπολης Γκερνίκα που έκαναν οι τότε σύμμαχοι των φασιστών του φρανκικού καθεστώτος Γερμανοί . Το αποτέλεσμα αυτής της γερμανικής "βοήθειας" ήταν να βρεθούν 1650 άνθρωποι νεκροί και το 70% της πόλης ισοπεδωμένο.
Σε αυτόν τον πίνακα ο Πικάσο με το δικό του τρόπο αποτύπωσε την απανθρωπιά και την βαρβαρότητα όχι γενικά του πολέμου, όπως λένε μερικοί "ουδέτεροι" κουλτουριάρηδες, αλλά την βαρβαρότητα ενός συστήματος. Την απανθρωπιά εκείνων που τότε και σήμερα προβάλλοντας την ανάγκη της δημιουργίας ενός κόσμου "καθαρού" απο την "καταραμένη ελευθερία του ανθρώπινου προσώπου", σφάζουν, εξοντώνουν, κατακερματίζουν έθνη και λαούς.
Έτσι είτε με Φράνκο, είτε με Χίτλερ, είτε με Μπους και Κλίντον , το ζητούμενο ήταν και είναι πάντα το ίδιο.
Ο άνθρωπος πρέπει να "αναδημιουργηθεί", να γίνει ένα υβρίδιο που απλώς θα έχει όλα τα χαρακτηριστικά της αρχικής δημιουργίας πλήν εκείνων της ελευθερίας και του αυτεξούσιου.
Βέβαια τότε ο Χίτλερ με τον Φράνκο βομβάδιζαν άμαχους Βάσκους για να δείξουν σε όλους τους δημοκράτες Ισπανούς πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά εκείνος της απόλυτης υποταγής και παράδοσης.
Όμως σήμερα οι διάδοχοί τους έχοντας πράξει τα ίδια ακριβώς σε χώρες σαν το Ιρακ, το Αφγανιστάν, την Γιουγκοσλαβία κ.α , χρησιμοποιούν στις πιό "πολιτισμένες" χώρες την μέθοδο της οικονομικής εξόντωσης προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους λαούς και να τους αναγκάσουν όχι απλώς να υποκριθούν τους υποταγμένους αλλά να παραδώσουν την ψυχή και το σώμα τους στην διαχείριση της εξουσίας των "αγορών».
Σήμερα η Νέα Τάξη Πραγμάτων δεν μιλά φυσικά για μία "Άρεια φυλή" αλλά για τις "αγορές" που μόνο αυτές έχουν δικαίωμα να γεύονται και να απολαμβάνουν το αγαθό της ελευθερίας (το γνωστό νεοφιλελεύθερο σλόγκαν της "ελεύθερης αγοράς και οικονομίας).
Αυτό που απαιτούν οι δήθεν ανώνυμες αγορές δεν είναι ούτε η οικονομική εξυγίανση ή οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές, ούτε κάν η δήλωση υποταγής στους κανόνες τους, αλλά η μόλυνση των πάντων με αυτό που η "Νέα Εποχή" ονομάζει "συλλογική συνείδηση" ενώ στην ουσία πρόκειται για την απόλυτη απουσία συνείδησης.
Ούτε τα σπρεντ ούτε τα χρέη τους ενδιαφέρουν, εξάλλου αυτοί τα κατασκεύασαν. Θα τολμούσα να πω ότι ακόμα και η συσσώρευση του κεφαλαίου μέσω της "καθαρότερης" μορφής του καπιταλισμού που ήδη χρησιμοποιούν δεν είναι ο αυτοσκοπός τους.
Θέλουν εδώ και τώρα να αλλάξουν τα μυαλά και τις καρδιές μας ώστε η εξουσία τους να ευδοκιμήσει και ως παγκόσμια και ως ...αιώνια.
Το διακύβευμα σήμερα για τον κάθε άνθρωπο είναι αν θα προτιμήσει την επιβίωση απο την ζωή.
Το λέω με τόσο χοντροκομμένο τρόπο διότι βλέπω καθημερινά όλο και περισσότερους να μιλούν για δήθεν νομιμότητα κλπ.
Μα και μόνο η αναζήτηση της νομιμότητας μέσα σε όλη αυτήν την πανούκλα της ανομίας είναι μία πράξη "θεοποίησης" εκείνων που προς το παρόν κρύβονται ως πρόσωπα και εμφανίζονται μόνο ως "αγορές".
Συνεπώς, για να επανέλθω, δεν παζαρεύουμε την επιβίωσή μας αλλά την ίδια την ζωή του ανθρώπινου προσώπου.
Πριν απο τα μέτρα που μας έκοψαν τους μισθούς και πρίν φυσικά μπούμε και εμείς στην "λίστα αναμονής " μιας ενδεχόμενης απόλυσης, η σύζυγος έκανε για ενάμισυ περίπου χρόνο οικονομίες για ένα τετραήμερο ταξίδι. Μαζεύτηκε λοιπόν το ...αστρονομικό ποσό τών 1850 ευρώ, πήραμε τα μπογαλάκια μας και νάμαστε στην χώρα του Πικάσο.
Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω δυο κουβέντες απο την Ισπανία είναι η είδηση της ανακοίνωσης των Γερμανών για την "επενδυτική" τους επίθεση εναντίον της Ελλάδας και το πασίγνωστο έργο του Πικάσο "Γκέρνικα" το οποίο θυμήθηκα όταν επισκέφθηκα σήμερα το ομώνυμο μουσείο στην Βαρκελώνη (η "Γκερνίκα" βρίσκεται στο Εθνικό μουσείο Τέχνης στην Μαδρίτη).
Ο Πικάσο κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου εμπνεύσθηκε απο έναν πολύνεκρο αεροπορικό βομβαρδισμό της βασκικής κωμόπολης Γκερνίκα που έκαναν οι τότε σύμμαχοι των φασιστών του φρανκικού καθεστώτος Γερμανοί . Το αποτέλεσμα αυτής της γερμανικής "βοήθειας" ήταν να βρεθούν 1650 άνθρωποι νεκροί και το 70% της πόλης ισοπεδωμένο.
Σε αυτόν τον πίνακα ο Πικάσο με το δικό του τρόπο αποτύπωσε την απανθρωπιά και την βαρβαρότητα όχι γενικά του πολέμου, όπως λένε μερικοί "ουδέτεροι" κουλτουριάρηδες, αλλά την βαρβαρότητα ενός συστήματος. Την απανθρωπιά εκείνων που τότε και σήμερα προβάλλοντας την ανάγκη της δημιουργίας ενός κόσμου "καθαρού" απο την "καταραμένη ελευθερία του ανθρώπινου προσώπου", σφάζουν, εξοντώνουν, κατακερματίζουν έθνη και λαούς.
Έτσι είτε με Φράνκο, είτε με Χίτλερ, είτε με Μπους και Κλίντον , το ζητούμενο ήταν και είναι πάντα το ίδιο.
Ο άνθρωπος πρέπει να "αναδημιουργηθεί", να γίνει ένα υβρίδιο που απλώς θα έχει όλα τα χαρακτηριστικά της αρχικής δημιουργίας πλήν εκείνων της ελευθερίας και του αυτεξούσιου.
Βέβαια τότε ο Χίτλερ με τον Φράνκο βομβάδιζαν άμαχους Βάσκους για να δείξουν σε όλους τους δημοκράτες Ισπανούς πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά εκείνος της απόλυτης υποταγής και παράδοσης.
Όμως σήμερα οι διάδοχοί τους έχοντας πράξει τα ίδια ακριβώς σε χώρες σαν το Ιρακ, το Αφγανιστάν, την Γιουγκοσλαβία κ.α , χρησιμοποιούν στις πιό "πολιτισμένες" χώρες την μέθοδο της οικονομικής εξόντωσης προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους λαούς και να τους αναγκάσουν όχι απλώς να υποκριθούν τους υποταγμένους αλλά να παραδώσουν την ψυχή και το σώμα τους στην διαχείριση της εξουσίας των "αγορών».
Σήμερα η Νέα Τάξη Πραγμάτων δεν μιλά φυσικά για μία "Άρεια φυλή" αλλά για τις "αγορές" που μόνο αυτές έχουν δικαίωμα να γεύονται και να απολαμβάνουν το αγαθό της ελευθερίας (το γνωστό νεοφιλελεύθερο σλόγκαν της "ελεύθερης αγοράς και οικονομίας).
Αυτό που απαιτούν οι δήθεν ανώνυμες αγορές δεν είναι ούτε η οικονομική εξυγίανση ή οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές, ούτε κάν η δήλωση υποταγής στους κανόνες τους, αλλά η μόλυνση των πάντων με αυτό που η "Νέα Εποχή" ονομάζει "συλλογική συνείδηση" ενώ στην ουσία πρόκειται για την απόλυτη απουσία συνείδησης.
Ούτε τα σπρεντ ούτε τα χρέη τους ενδιαφέρουν, εξάλλου αυτοί τα κατασκεύασαν. Θα τολμούσα να πω ότι ακόμα και η συσσώρευση του κεφαλαίου μέσω της "καθαρότερης" μορφής του καπιταλισμού που ήδη χρησιμοποιούν δεν είναι ο αυτοσκοπός τους.
Θέλουν εδώ και τώρα να αλλάξουν τα μυαλά και τις καρδιές μας ώστε η εξουσία τους να ευδοκιμήσει και ως παγκόσμια και ως ...αιώνια.
Το διακύβευμα σήμερα για τον κάθε άνθρωπο είναι αν θα προτιμήσει την επιβίωση απο την ζωή.
Το λέω με τόσο χοντροκομμένο τρόπο διότι βλέπω καθημερινά όλο και περισσότερους να μιλούν για δήθεν νομιμότητα κλπ.
Μα και μόνο η αναζήτηση της νομιμότητας μέσα σε όλη αυτήν την πανούκλα της ανομίας είναι μία πράξη "θεοποίησης" εκείνων που προς το παρόν κρύβονται ως πρόσωπα και εμφανίζονται μόνο ως "αγορές".
Συνεπώς, για να επανέλθω, δεν παζαρεύουμε την επιβίωσή μας αλλά την ίδια την ζωή του ανθρώπινου προσώπου.