Ο εφιάλτης που ζει σήμερα η ανθρωπότητα (καταλήγαμε στο προηγούμενο κείμενό μας), δεν πιστοποιεί μόνο την ανυπαρξία της Αριστεράς, αλλά «επιβεβαιώνει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Ότι χωρίς ΑΡΙΣΤΕΡΑ και χωρίς την αναστύλωση της αγωνιστικής ιστορίας της και των επαναστατικών της παραδόσεων δεν υπάρχει καμιά σωτηρία…».
Μόνο η αυθεντική Αριστερά, δηλαδή η Αριστερά στην επαναστατική σοσιαλιστική της εκδοχή, μπορεί να βγάλει την ανθρωπότητα από τα αδιέξοδα και την άβυσσο της καταστροφής.
ΜΟΝΟ η επαναστατική κίνηση των λαϊκών μαζών, δηλαδή οι σκληροί και αιματηροί μαζικοί αγώνες και οι γενικοί ξεσηκωμοί και εξεγέρσεις εναντίον των ληστών και δημίων της Νέας Τάξης μπορεί να διασώσουν τα έθνη, τους λαούς και τον Άνθρωπο.
Τέτοιους αγώνες μόνο η Επαναστατική Σοσιαλιστική Αριστερά μπορεί να τους πραγματοποιήσει, διότι αυτή αποτελεί τη νόμιμη κληρονομιά όλων των μαχών ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση που συνοδεύουν την παγίωση της ταξικής κοινωνίας.
Οι «θεωρίες» ότι δεν υπάρχει «αριστερά» και «δεξιά» ή ότι έχει πεθάνει η Αριστερά και ο Σοσιαλισμός είναι αντιδραστικές ουτοπίες, νεοταξικά ιδεολογήματα που καταργούν την Ιστορία, τα Κινήματα, και τις Ιδεολογίες…
Όσο θα υπάρχει η καταστρεπτική δυναμική του καπιταλισμού, που σήμερα απειλεί το ανθρώπινο γένος με αφανισμό, ο σοσιαλισμός θα παραμένει η μόνη ιστορική διέξοδος και η ΑΡΙΣΤΕΡΑ (η αυθεντική) η μόνη επαναστατική, ανθρωπιστική αντίληψη.
Όσο θα υπάρχουν σε αυτήν τη γη τα φαινόμενα της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης, της αδικίας, μαζικά και γενικευμένα, η αντίδραση ενάντια σ’ αυτά θα παραμένει απτόητη: Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και Η ιστορική φορά αυτής της αντίδρασης είναι η Αριστερά και ο σοσιαλισμός.
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ έχει άμεση σχέση με τον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου, αποτελεί την πολιτική έκφραση αυτού του αιώνιου αγώνα και τον κληρονόμο των αγώνων.
Πάντα οι αγωνιστές και οι επαναστάτες τής κάθε εποχής ήταν η Αριστερά της Εποχής.
Αν ανιχνεύσει κανείς, έστω και πρόχειρα, τον 20ο αιώνα θα το διαπιστώσει: Όλες οι εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις ήταν έργο της Αριστεράς, όλοι οι μεγάλοι, ιστορικοί αγώνες είχαν μπροστάρηδες τους Αριστερούς και τους σοσιαλιστές
Η Αριστερά ήταν αυτή που προώθησε και οργάνωσε: Από τα συνδικάτα, τους αγροτικούς αγώνες, τους σκληρούς εργατικούς αγώνες (οκτάωρο, μισθούς, πολιτικές ελευθερίες κ.λπ) ΜΕΧΡΙ τα εθνικο-απελευθερωτικά κινήματα, τις λαϊκές εξεγέρσεις και επαναστάσεις, και πολλά άλλα…
Δεν μπορεί κανείς να σβήσει από την ιστορία τούτο: Ότι η Αριστερά και μόνο αυτή αποτέλεσε τον πολιτικό εκφραστή των κοινωνικών και λαϊκών αγώνων εναντίον κάθε κατεστημένου, εναντίον της εκμετάλλευσης, της αδικίας και της καταπίεσης…
Γι αυτό και η σημερινή νεοταξική «αριστερά» (οι κάλπικοι διαχειριστές, σφετεριστές και κάπηλοι των λαϊκών αγώνων) κατάφερε τόσο θανατηφόρα κτυπήματα εναντίον της Αριστεράς και του Σοσιαλισμού…
Γι αυτό αυτή η «αριστερά» έγινε το πιο χαϊδεμένο και αδρά αμειβόμενο παιδί του συστήματος: Ακριβώς διότι ισοπέδωνε, κατέστρεφε και αποσάθρωνε την Ιστορία της Αριστεράς, τους αγώνες της, τις Ιδέες της, τον Πολιτισμό της, την Ηθική της, τις Μεγάλες Αξίες της: Της Συλλογικότητας, του Κοινοτισμού, της Αλληλεγγύης…
Η σημερινή, όμως, «αριστερά» δεν είναι Αριστερά: Είναι η άρνηση της Αριστεράς, το νεοταξικό άλλοθι και τεκμήριο για να συκοφαντηθούν οι ιδέες και οι αξίες της Αριστεράς, να σβήσουν την ιστορία της και κυρίως να σβήσουν τούτο: Ότι η ΑΡΙΣΤΕΡΑ έχει άμεση σχέση με τον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου, αποτελεί την πολιτική έκφραση αυτού του αιώνιου αγώνα και τον κληρονόμο των αγώνων του ανθρώπου.
Κάθε αγώνας, συνεπώς, εναντίον της σημερινής βαρβαρότητας είναι εξ ορισμού ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ και ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ...
Το ίδιο κάθε εθνικός αγώνας είναι εξ ορισμού ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ, δηλαδή ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ…
Και οι μεγάλες εθνικές επαναστάσεις από τους Αριστερούς της Εποχής έγιναν…
Αυτά για να μην παραμυθιάζονται κάποιοι περί «πατρίδας» αποκόβοντας την «πατρίδα» από το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ πλαίσιο της Εποχής: Από τον ιμπεριαλιστικό, νεοταξικό οδοστρωτήρα που καταλύει κάθε έννοια πατρίδας, συλλογικότητας, κοινότητας, που καταλύει κάθε εθνικό ιστό και ιστορικό ιμάντα…
Το στρατηγικό χρέος της εποχής είναι: Η αναστύλωση της Αριστεράς και του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ.
Η αναστύλωση των εργατικών και λαϊκών δομών και μορφών του αγώνα: Τα έμβρυα, τα κύτταρα και τους ιμάντες της λαϊκής κίνησης που η «αριστερά» διέλυσε…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5967