Πάνω από 35 χρόνια οι σειρήνες του κατεστημένου (Πολιτικοί, ΜΜΕ και διανόηση) εμφάνιζαν την ένταξή μας στην Ε.Ε. σαν παράδεισο…
Επί «εκσυγχρονισμού» αυτή η προπαγάνδα πήρε αποκρουστικές διαστάσεις.
Επέβαλαν τότε μια σκληρή λιτότητα για να περάσουμε τις πύλες του παραδείσου. Τον εφιάλτη που επέβαλαν στον ελληνικό λαό και αυτόν που θα ερχόταν με την ένταξή μας στην Ε.Ε. τον εμφάνιζαν σαν όνειρο προς υλοποίηση.
Το λάκκο των λεόντων τον παρουσίαζαν σαν γη της επαγγελίας.
Γράφαμε στο τέταρτο τεύχος του ΡΕΣΑΛΤΟ (Φλεβάρης 2006), στο άρθρο «ο λάκκος των λεόντων":
«…Μέσα στη ληστρική Ένωση του Ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Η εξέλιξη είναι η αργεντινοποίηση της Ελλάδας.
Δεν είναι η Ε.Ε. «φιλανθρωπικό ίδρυμα», όπως θέλουν να την εμφανίζουν οι πολιτικοί απολογητές της παγκοσμιοποίησης. Τίποτα δεν μας χαρίζεται. Τα περιβόητα «πακέτα» δεν είναι παρά επιστροφές μεγαλύτερου μέρους των ελληνικών εισφορών ενώ τα μικρότερα διατίθενται για να κάνουν οι μεγάλες δυνάμεις την εξωτερική τους πολιτική. Με δύο λόγια η Ε.Ε. παίρνει αντί να μας δίνει και το σπουδαιότερο: Έχουμε εκχωρήσει στις Βρυξέλλες την εθνική μας κυριαρχία και το δικαίωμα να διαχειρίζεται τους δικούς μας πόρους σύμφωνα με τα συμφέροντα των πολυεθνικών…»
Σήμερα υλοποιείται η ολοκληρωτική υποταγή και υποδούλωσή μας στους μηχανισμούς των πολυεθνικών.
Σήμερα αποδεικνύεται ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ότι ο «παράδεισος» που μας υπόσχονταν ήταν κόλαση: Η χρεοκοπία και η αποικιοκρατικοποίηση της Χώρας μας.
Διαβάστε σχετικό άρθρο:
Το ψεύδος των 30 χρόνων: Τα «χρυσά κουτάλια»...
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5686
Και όμως, ο σταθερός «αριστερός» δορυφόρος της παγκοσμιοποίησης και ο παραγωγός όλων των νέων ιδεολογημάτων και «διαστροφών» του χρηματιστηριακού «διεθνισμού», ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, ανακυκλώνει την ίδια μυθολογία: Σήμερα που και οι τυφλοί βλέπουν και ο ελληνικός λαός βιώνει σπαρακτικά τον «παράδεισο» της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του Ευρώ…
Σπάνια ένα «αριστερό» κόμμα, μετά από τέτοιες συμφορές που κτύπησαν τον ελληνικό λαό από την ένταξή του στο «λάκκο των λεόντων» έχει το απύθμενο θράσος να μιλάει για «επανίδρυση» του «λάκκου των λεόντων» και να θρηνεί για τη «διάλυση της ευρωζώνης»!!!!
Να θρηνεί μελοδραματικά γιατί ο ισχυρός λέοντας μέσα στο λάκκο, η Γερμανία, κατασπαράζει τους «αχαμνούς», αλλά και τους δυνατότερους και οδηγεί σε διάλυση την Ευρωζώνη…
Θρηνεί ο ΣΥΝ για τα ιμπεριαλιστικά θηρία που αλληλοσπαράζονται και οδηγούν την ΕΕ των θηρίων σε διάλυση…
Και ζητά ο «αριστερός» ΣΥΝ μια «επανίδρυση» της ΕΕ, όπου τα θηρία θα σέβονται τους λαούς και το ένα το άλλο: Τέτοια φρενοβλάβεια ΑΠΑΤΗΣ, ΚΟΡΟΪΔΙΑΣ και ανακύκλωσης όλων των μύθων της χρηματιστηριακής παγκοσμιοποίησης και του νεοταξικού φασισμού…
Αυτή η «αριστερά» είναι που παρέχει το τεκμήριο και το άλλοθι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και διασώσει το σύστημα όταν καταρρέει…
Διαβάστε και τη συγκεκριμένη τεκμηρίωση του Νίκου Μπογιόπουλου:
Η «ΕΟΚ των λαών»... επανιδρύεται!
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=3/12/2011&columnId=1821
Το 1981 όταν η ελληνική πλουτοκρατία υλοποιούσε τη στρατηγική της επιλογή για είσοδο της Ελλάδας στην «Αγία Οικογένεια» των Βρυξελλών, εκείνοι μιλούσαν για την «ΕΟΚ των λαών» και την «Ευρώπη των εργαζομένων»...
Το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές τότε - όπως πάντα... άλλωστε - δεν ήταν παρά «δογματικοί» και «κολλημένοι», που μιλούσαν για την «ΕΟΚ των μονοπωλίων».
*
Δεν μπορούσαν - το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές - να αντιληφθούν αυτά που αντιλαμβανόταν η... «ανανεωτική Αριστερά»: Οτι, δηλαδή, η ΕΟΚ των πολυεθνικών, η οικοδομημένη πάνω στο καθεστώς της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ανισομετρίας, αυτός ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός, το υπερεθνικό όργανο του κεφαλαίου και των συμφερόντων του, θα γινόταν - όπως έλεγε η... «ανανέωση» - ένα «κοινό σπίτι για τους εργαζόμενους»!
Σαν να λέμε, δηλαδή, ότι το ΝΑΤΟ, από παγκόσμιος καουμπόης και γκάγκστερ, με λίγη... καλή διάθεση, θα γίνει «περιστέρι ειρήνης» και φυσιολατρικός όμιλος...
***
Δέκα χρόνια αργότερα, «έσκασε» η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Εκεί να δείτε τι έγινε!
Το κεφάλαιο της Ευρώπης οικοδομούσε, στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, το χάρτη των «ελευθεριών» του, δηλαδή το χάρτη της ισοπεδωτικής για τους λαούς ασυδοσίας του, αλλά εκείνοι, οι... «ανανεωτές», το είχαν κάνει σημαία τους!
*
Οσο για το ΚΚΕ, παρέμενε πάλι «δογματικό» και «κολλημένο»... Σε βαθμό, μάλιστα, που η «ανανέωση» είχε εκνευριστεί!
Ψηφίζοντας υπέρ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το 1992, ο τότε εκπρόσωπος του Συνασπισμού, Λεωνίδας Κύρκος, επεξηγούσε στη Βουλή τη θετική ψήφο του κόμματός του επιτιθέμενος στο ΚΚΕ με τα παρακάτω λόγια:
«Επειδή όμως ακούστηκε και από την παλαιοημερολογίτικη πλευρά του αριστερού κινήματος, που είναι αμετακίνητα προσδεδεμένη στο χτες, μία πρόκληση προς τις ζωντανές δυνάμεις του Κοινοβουλίου και τις ζωντανές δυνάμεις της Αριστεράς, να τροποποιήσουν τη στάση τους και να συνταχθούν "κατά", θα ήθελα να πω ότι εγώ σαν αριστερός πολίτης θα ψηφίσω το Μάαστριχτ»...
*
Επί του ιδίου ζητήματος, τοποθετήθηκε χρόνια αργότερα ο κ. Τσίπρας - και συγκεκριμένα λίγο πριν αρχίσουν οι επίτροποι των Βρυξελλών τα «κουράγιο Ελληνες»...
Και ως «αριστερός πολίτης», που θα 'λεγε και ο Κύρκος, όταν ρωτήθηκε γιατί ψηφίσατε το Μάαστριχτ και τι λέτε σήμερα, ο κ. Τσίπρας απάντησε (7/1/2008):
«Το ζήτημα για εμάς τότε ήταν αν θα ήμασταν αρνητικοί ή αν θα ήμασταν "ανεκτικοί" στην ολοκλήρωση της Ευρώπης (...). Επιλέξαμε το δεύτερο δρόμο».
*
Βλέπετε; Το κεφάλαιο δημιουργούσε τους όρους για την ολοκληρωτική του εφόρμηση εναντίον λαϊκών εισοδημάτων, δικαιωμάτων και κατακτήσεων, αλλά η ...«ανανέωση» συνιστούσε «ανεκτικότητα» απέναντι στο θείο δώρο της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης»!
Σαν να λέμε, δηλαδή, ότι το ΔΝΤ από παγκόσμιος τοκογλύφος, όταν ...«ολοκληρωθεί», θα μετατραπεί σε ...φιλόπτωχο ταμείο.
***
Κάπως έτσι κύλησαν τα χρόνια, περάσαμε από τα πανηγύρια της δεκαετίας του '90 για την «κεντροαριστερή στροφή της ΕΕ» και μετά από τα «φιλολαϊκά» (υπέρ μονοπωλίων) ανδραγαθήματα των Ντ' Αλέμα, Σρέντερ, Ζοσπέν κ.ο.κ., φτάσαμε στο σήμερα.
*
Τι γίνεται, λοιπόν, σήμερα, που
η Ελλάδα της ΕΟΚ,
η Ελλάδα του Μάαστριχτ,
η Ελλάδα του ευρώ,
η Ελλάδα της (κατά τα 2/3 βρυξελλιώτικης) τρόικας,
η Ελλάδα, τελικά, της ΕΕ,
είναι η Ελλάδα της βαρβαρότητας, της φτώχειας, της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης;
Α, απαντά η «ανανέωση»: Τώρα, λέει, χρειάζεται η... «επανίδρυση» της ΕΕ!!!
*
Για ποιας ΕΕ την «επανίδρυση» μιλούν; Μα αυτής της ΕΕ που περιγράψαμε!
Και ποιοι ζητούν από το λαό να βάλει ακόμα βαθύτερα το κεφάλι του μέσα στο στόμα του λύκου, του ίδιου λύκου που τον κατατρώει πάνω από τριάντα χρόνια, και να ζήσει με τις νέες αυταπάτες ότι ο λύκος θα... «επανιδρυθεί»;
Μα, φυσικά, η «Αριστερά της ανανέωσης», η οποία στα διαλείμματα των θεωριών της περί «αλλαγής κατεύθυνσης» της ΕΕ, απευθύνει μύδρους κατά του ΚΚΕ
- που δίνει τη μάχη της αποδέσμευσης από την ΕΕ, της λαϊκής εξουσίας, και της μονομερούς διαγραφής του χρέους -
και απευθύνει μύδρους επειδή «το ΚΚΕ αρνείται την ενότητα»,
δηλαδή αρνείται να υπηρετήσει τους δυνάστες του λαού, αρνείται να προδώσει τη στρατηγική της ανατροπής της καπιταλιστικής κόλασης και δεν εννοεί να παίξει το παιχνίδι της πλουτοκρατίας, παραδίδοντας το λαό βορά στον «αριστερό» δρόμο της «επανίδρυσης» των κρεματορίων της ΕΕ!