Όταν καλείς το κράτος, όπως ο Καζάκης, και ιδιαίτερα τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς να συλλάβουν «το δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο», ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ γίνεσαι θιασώτης των βοναπαρτιστικών πραξικοπημάτων του κράτους. Είναι σαν καλείς το κράτος σε ανοικτό πραξικόπημα για να σώσει το καθεστώς που καταρρέει…
Είναι άλλο οι εξεγέρσεις του λαού και οι επαναστατικές κοινωνικές διεργασίες που επιφέρουν ρωγμές στο κρατικό οικοδόμημα, συντρίβουν τις δομές και ιεραρχίες και ΑΠΟΚΟΒΟΥΝ κομμάτια του στρατού και είναι εντελώς διαφορετικό το κράτος και οι ένοπλες δομές του να αναλαμβάνουν ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΡΟΛΟ.
Αυτή την πραξικοπηματική λογική (Εκ των άνω) την αναπτύσσει και ο Κλασσικοπερίπτωσης ΕΔΩ:
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.com/2012/02/blog-post_14.html
Επίσης πολύ εύστοχα την περιγράφει και η ομάδα «ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ», στα κάτωθι:
"Πέρα από αυτά, όμως, το ολίσθημά του είναι βαρύτατο, γιατί είναι ο πρώτος που θέτει στο δημόσιο λόγο μια λογική κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και βίαιης ανατροπής από τα πάνω. Και να μαστε σίγουροι ότι σ’ αυτή τη λογική θα τσιμπήσουν διάφοροι από εδώ και πέρα, με διαφορετικά κίνητρα, από τον Καρατζαφέρη και τη Χρυσή Αυγή που ενισχύεται μέχρι τη Διαμαντοπούλου και τον Βορίδη. Οι Γερμανοί, πάντως, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα με μια τέτοια εξέλιξη.
Το έργο που πάει να παιχτεί είναι πολύ παλιό και το έχουμε δει δεκάδες φορές. Το έχει δε περιγράψει πολύ καλά ο Μαρξ στην περίφημη 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη: Όταν οι αντίπαλες δυνάμεις αδυνατούν να δώσουν μια λύση στην αποσταθεροποίηση, ακόμα και μέσα από τη σύγκρουση, παρεμβαίνει το Κράτος, ως «ανεξάρτητος παράγων» και επιβάλει διά του ξίφους τη δικιά του λύση. Εδώ βέβαια δεν έχουμε μια διοικητική κρατική τάξη που να είναι σε θέση να επιβάλει κάτι τέτοιο. Όμως, διαθέτουμε ακόμα κατασταλτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν, ιδιαίτερα αν ενεργοποιηθούν από διάφορα ντόπια και ξένα συμφέροντα – που υπάρχουν και λειτουργούν ανοικτά τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει. Και να είμαστε βέβαιοι, ιδιαίτερα αν υπάρξει διευρυμένη αποσταθεροποίηση εν μέσω μιας χρεοκοπίας, ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα βρουν πολλούς υποστηρικτές από τα κατεστραμμένα μικροαστικά και λαϊκά στρώματα – γιατί πάντα, όταν το χάος κυριαρχεί σε μια κοινωνία, πρώτα την πληρώνουν οι φτωχοί. Ο καθείς λοιπόν, ας αναλάβει τις ευθύνες του γι’ αυτά που λέει κι αυτά που κάνει.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου σάπιου πολιτικού καθεστώτος, η οποία ασφαλώς και είναι αναγκαίο να συντελεστεί, πρέπει να διαθέτει οργάνωση, σχέδιο και όραμα για τη χώρα. Ειδάλλως θα καταλήξει στο αντίθετό της…"
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ:
http://ardin-rixi.gr/archives/3792
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6276