Γράφει:Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Το παιχνίδι το 'χαν στημένο από αρχή.
Φοβερό κόλπο το «κούρεμα», με ανυπολόγιστες συνέπειες για εκατομμύρια εργαζόμενους. Επικαλέστηκαν το υπέρογκο κρατικό χρέος, τα δανεικά, δηλαδή, που πήραν οι κυβερνήσεις για να «μπουκώσουν» τους διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες και εξαπέλυσαν έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο ενάντια στο λαό.
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν ήταν οι ανοδικές τάσεις του χρέους,
αλλά η οικονομική κρίση που ξέσπασε, όταν τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους δεν τους έδιναν τα αναμενόμενα κέρδη.
Η αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας και ο στόχος εξασφάλισης υψηλής ανταγωνιστικότητας για το μεγάλο κεφάλαιο καθόρισαν και το εύρος των μέτρων που υιοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχικά και η κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στη συνέχεια. Ο στόχος τους ένας και μοναδικός, Να ρίξουν την τιμή της εργατικής δύναμης σε τέτοια επίπεδα που να εξασφαλίζουν υψηλή κερδοφορία.
Τα άλλα, περί αντιμετώπισης του κρατικού χρέους, ήταν το πρόσχημα και το άλλοθι της επίθεσης.
Οταν, το 2009, υποτίθεται ότι εντοπίστηκε το πρόβλημα χρέους, το ύψος του ήταν 298 δισ. ευρώ. Από τότε, στο όνομα της αντιμετώπισης του χρέους πάρθηκαν αλλεπάλληλα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής τους ζωής, με συνεχή χτυπήματα σε μισθούς και συντάξεις, στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, στις εργασιακές σχέσεις, στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Παράλληλα, είχαμε συνεχείς αυξήσεις στους άμεσους και έμμεσους φόρους, καθιερώθηκαν μια σειρά χαράτσια, ενώ στο τραπέζι βρίσκονται τα νέα φορολογικά μέτρα που θα ισχύσουν από τον Ιούνη.
Στην πραγματικότητα, μετά από τα δύο μνημόνια και χωρίς ακόμα να έχουμε δει το τέλος αυτού του εφιάλτη, βρεθήκαμε σε μια κοινωνία με εκατομμύρια ανέργους, μισθούς των 411 ευρώ, με εργαζόμενους χωρίς υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, ασφαλιστικά ταμεία με λεηλατημένα τα αποθεματικά τους, κοινωνία συνεχούς εξάπλωσης της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Κι όλα αυτά, υποτίθεται για το χρέος.
Βέβαια, όλη αυτήν την περίοδο, ούτε στιγμή δεν έκλεισαν οι κάνουλες στήριξης των τραπεζών, που κατάφεραν να εξασφαλίσουν κεφάλαια πάνω από 100 δισ. ευρώ.
Στο τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου έφτασε τελικά στο στάδιο του «κουρέματος», της επαναδιαπραγμάτευσης δηλαδή του κρατικού χρέους, μια διαδικασία πολύ ενδιαφέρουσα για τους πιστωτές, για να χάσουν από τα κεφάλαιά τους, διαφημίζοντας σε όλους τους τόνους και προκαλώντας τους εργαζόμενους ότι βγαίνουν κερδισμένοι από αυτήν την ιστορία.
Αλλιώς, τα δείχνει όμως ο λογαριασμός: Πέρα από τη διαδικασία εξανδραποδισμού των εργαζομένων που βρίσκεται ακόμα σε πλήρη εξέλιξη, και κόντρα στην κοροϊδία ότι δήθεν μας διαγράφουν χρέη, το 2010 και το 2011 πληρώσαμε τόκους 30 δισ. ευρώ, ενώ τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2015 θα πληρωθούν τόκοι πάνω από 70 δισ. ευρώ. και στα τέλη του 2015, στην καλύτερη περίπτωση, το χρέος θα κινείται γύρω από τα 400 δισ. ευρώ!!!
Μας λένε, δηλαδή, ότι για να αντιμετωπιστεί το χρέος των 298 δισ. ευρώ, γκρεμίσανε ολόκληρη την κοινωνία, πλήρωσαν και τόκους 100 δισ. ώστε το 2015 να χρωστάμε 400 δισ.
Πολλοί είναι εκείνοι που, μετά από τόσα, συνειδητοποιούν ότι το «κούρεμα» αποτελεί μέρος της αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου. Μόνο που στις μέρες μας αυτό δε φτάνει. Χρειάζεται στράτευση στο άλλο, το Λαϊκό Μέτωπο, για αντίσταση και αντεπίθεση.
ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6739854&publDate=10/3/2012
Το παιχνίδι το 'χαν στημένο από αρχή.
Φοβερό κόλπο το «κούρεμα», με ανυπολόγιστες συνέπειες για εκατομμύρια εργαζόμενους. Επικαλέστηκαν το υπέρογκο κρατικό χρέος, τα δανεικά, δηλαδή, που πήραν οι κυβερνήσεις για να «μπουκώσουν» τους διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες και εξαπέλυσαν έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο ενάντια στο λαό.
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν ήταν οι ανοδικές τάσεις του χρέους,
αλλά η οικονομική κρίση που ξέσπασε, όταν τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους δεν τους έδιναν τα αναμενόμενα κέρδη.
Η αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας και ο στόχος εξασφάλισης υψηλής ανταγωνιστικότητας για το μεγάλο κεφάλαιο καθόρισαν και το εύρος των μέτρων που υιοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχικά και η κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στη συνέχεια. Ο στόχος τους ένας και μοναδικός, Να ρίξουν την τιμή της εργατικής δύναμης σε τέτοια επίπεδα που να εξασφαλίζουν υψηλή κερδοφορία.
Τα άλλα, περί αντιμετώπισης του κρατικού χρέους, ήταν το πρόσχημα και το άλλοθι της επίθεσης.
Οταν, το 2009, υποτίθεται ότι εντοπίστηκε το πρόβλημα χρέους, το ύψος του ήταν 298 δισ. ευρώ. Από τότε, στο όνομα της αντιμετώπισης του χρέους πάρθηκαν αλλεπάλληλα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής τους ζωής, με συνεχή χτυπήματα σε μισθούς και συντάξεις, στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, στις εργασιακές σχέσεις, στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Παράλληλα, είχαμε συνεχείς αυξήσεις στους άμεσους και έμμεσους φόρους, καθιερώθηκαν μια σειρά χαράτσια, ενώ στο τραπέζι βρίσκονται τα νέα φορολογικά μέτρα που θα ισχύσουν από τον Ιούνη.
Στην πραγματικότητα, μετά από τα δύο μνημόνια και χωρίς ακόμα να έχουμε δει το τέλος αυτού του εφιάλτη, βρεθήκαμε σε μια κοινωνία με εκατομμύρια ανέργους, μισθούς των 411 ευρώ, με εργαζόμενους χωρίς υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, ασφαλιστικά ταμεία με λεηλατημένα τα αποθεματικά τους, κοινωνία συνεχούς εξάπλωσης της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Κι όλα αυτά, υποτίθεται για το χρέος.
Βέβαια, όλη αυτήν την περίοδο, ούτε στιγμή δεν έκλεισαν οι κάνουλες στήριξης των τραπεζών, που κατάφεραν να εξασφαλίσουν κεφάλαια πάνω από 100 δισ. ευρώ.
Στο τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου έφτασε τελικά στο στάδιο του «κουρέματος», της επαναδιαπραγμάτευσης δηλαδή του κρατικού χρέους, μια διαδικασία πολύ ενδιαφέρουσα για τους πιστωτές, για να χάσουν από τα κεφάλαιά τους, διαφημίζοντας σε όλους τους τόνους και προκαλώντας τους εργαζόμενους ότι βγαίνουν κερδισμένοι από αυτήν την ιστορία.
Αλλιώς, τα δείχνει όμως ο λογαριασμός: Πέρα από τη διαδικασία εξανδραποδισμού των εργαζομένων που βρίσκεται ακόμα σε πλήρη εξέλιξη, και κόντρα στην κοροϊδία ότι δήθεν μας διαγράφουν χρέη, το 2010 και το 2011 πληρώσαμε τόκους 30 δισ. ευρώ, ενώ τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2015 θα πληρωθούν τόκοι πάνω από 70 δισ. ευρώ. και στα τέλη του 2015, στην καλύτερη περίπτωση, το χρέος θα κινείται γύρω από τα 400 δισ. ευρώ!!!
Μας λένε, δηλαδή, ότι για να αντιμετωπιστεί το χρέος των 298 δισ. ευρώ, γκρεμίσανε ολόκληρη την κοινωνία, πλήρωσαν και τόκους 100 δισ. ώστε το 2015 να χρωστάμε 400 δισ.
Πολλοί είναι εκείνοι που, μετά από τόσα, συνειδητοποιούν ότι το «κούρεμα» αποτελεί μέρος της αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου. Μόνο που στις μέρες μας αυτό δε φτάνει. Χρειάζεται στράτευση στο άλλο, το Λαϊκό Μέτωπο, για αντίσταση και αντεπίθεση.
ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6739854&publDate=10/3/2012