Ο Καρλ Λήμπκνεχτ, ο μεγάλος αυτός επαναστάτης, μόλις τον χειροκρότησαν οι αντίπαλοί του, στο γερμανικό κοινοβούλιο, ανακάλεσε τα όσα είχε πει τονίζοντας: «Όταν σε χειροκροτούν οι ταξικοί σου αντίπαλοι σημαίνει ότι είσαι σε λάθος δρόμο…».
Σύσσωμες, σήμερα, οι δυνάμεις του καθεστώτος και ιδιαίτερα τα ισχυρά κέντρα της οικονομικής εξουσίας χειροκροτούν τον «αριστερό» και «αντιμνημονιακό» ΣΥΡΙΖΑ και τον θεωρούν αναγκαίο «στοιχείο» σε μια κυβέρνηση «πραγματικής εθνικής ενότητας»!!!
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, έγινε και αυτός χειροκροτητής της «αντιμνημονιακής οργής», χαρακτηρίζοντας τα εκλογικά αποτελέσματα:
«Ψήφο οργής, ψήφο αντιμνημονιακή, ψήφο τιμωρίας», που οδήγησε σε «ένα γόνιμο αδιέξοδο»!
Και το πιο σπουδαίο των δηλώσεων του προέδρου του ΣΕΒ: «ευκταίο θα ήταν μία κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας και λαϊκής νομιμοποίησης, η οποία θα συμπεριελάμβανε και το μεγάλο νικητή των εκλογών -τον ΣΥΡΙΖΑ- με τη σαφή αντιμνημονιακή θέση»!!!
Στο ίδιο μήκος κύματος μίλησαν και άλλοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου: Κ. Μίχαλος πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας, Β. Κορκίδης, ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Α. Ανδρεάδης, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων και άλλοι…
Όλος αυτός ο «εκλεκτός κόσμος» άρχισε να κτυπά «αντιμνημονιακά» σήμαντρα και να θεωρεί το ΣΥΡΙΖΑ όχι «αριστερό» εχθρό, αλλά «αριστερό» φίλο απαραίτητο στην κυβέρνηση, αλλά κυρίως να τον θεωρεί καταλύτη για τη «γόνιμη» ανασύσταση και ανασύνθεση του σάπιου κυβερνητικού οικοδομήματος…
ΑΥΤΟΙ δεν λαθεύουν και γνωρίζουν άριστα τι θέλουν και τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, ανεξαρτήτως του τι λέει το κάθε ένα κόμμα…
Σήμερα, λοιπόν, αποδεικνύεται περίτρανα, αύριο θα φανεί ακόμα πιο καθαρά, τούτο: Οι «αντιμνημονιακές» ρητορείες ήταν φόλες εξαπάτησης, τα δόκανα εγκλωβισμού της λαϊκής οργής προκειμένου να
γονιμοποιηθεί το έδαφος για την ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ του καταρρέοντος καθεστωτικού τοπίου και την αναπαλαίωση της σαπίλας του…
Σήμερα όλος αυτός ο «εκλεκτός» κόσμος των «νταβάδων», όχι μόνο ΕΝΤΟΣ της χώρας, αλλά και ΕΝΤΟΣ της ΕΕ, καθώς και τα πολύχρωμα ανδρείκελά τους, αρχίζουν να «συνωστίζονται» στο εξής δίπολο: Εντός της ΕΕ και του Ευρώ και ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ των Μνημονίων και του χρέους!!!
Αυτό το δίπολο αθωώνει την πηγή των λαϊκών συμφορών, επικαλύπτοντας και αποκρύπτοντας τη ληστοσυμμοριτική βαρβαρότητα της ΕΕ και του Ευρώ και από την άλλη παγιδεύει τη λαϊκή οργή στο εκτονωτικό τέχνασμα επαναδιαπραγμάτευσης ή ακόμα και κατάργησης των Μνημονίων: της πυώδους φουσκάλας…
Πάντα έτσι λειτουργεί το κτηνώδες καπιταλιστικό σύστημα, κάθε καθεστώς βαρβαρότητας, ιδιαίτερα όταν θέλει να αναπαλαιωθεί. Λειτουργεί σαν τη σουπιά: Σπάει κάποιες εξωτερικές πυώδεις φουσκάλες για να μείνει ανέπαφη η καρκινώδης εστία τους…
Αυτό επιχειρείται και τώρα με την «επαναδιαπραγμάτευση» των Μνημονίων, μέσω της εκλογικής απάτης: Να νομιμοποιηθεί «δημοκρατικά» και να γίνει κυρίαρχο πολιτικό δόγμα το σπάσιμο της πυώδους φουσκάλας και να διασωθεί το νοσηρό καθεστώς που καταρρέει…
Έτσι, η μεγάλη, «χρυσή εφεδρεία» της ακραίας νεοταξικής εμπροσθοφυλακής, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο καταλύτης των νέων ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ της αποικιοκρατικής αιχμαλωσίας μας στην ΕΕ και στους διεθνείς μηχανισμούς του ιμπεριαλισμού και της Νέας Τάξης…
Βεβαίως, η εκρηκτικότητα της λαϊκής οργής και ο χείμαρρος της μικροαστικής σύγχυσης μπορεί να στρώνει το έδαφος στα σχέδια των «νταβάδων» και στις νέες μυθολογίες ΑΠΑΤΗΣ για την αναπαλαίωση της σήψης τους, αλλά αυτό το έδαφος είναι γεμάτο από μεγάλα εμπόδια, αγκάθια και τριβόλια…
Η εκρηκτικότητα και η μικροαστική σύγχυση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ έδωσε εντυπωσιακά ποσοστά στον «αντιμνημονιακό» ΣΥΡΙΖΑ και τον κατέστησε κυβερνητικό κόμμα: Αυτό που στόχευε…
Αυτό το υπέρ-φούσκωμα του ΣΥΡΙΖΑ και την παταγώδη κατάρρευση των κυβερνητικών πυλώνων, ίσως, να μην τα περίμενε ούτε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ…
ΤΩΡΑ, βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνεχίζει να το παίζει σαν ομάδα διαμαρτυρίας και καταναλωτικών καταγγελιών, πρέπει να μπει στο χορό της κυβερνητικής διαχείρισης. Τα αμήχανα σχόλια δημαγωγίας και το «στρίβειν δια του αρραβώνος» δεν μπορούν να τον βγάλουν έξω από αυτό που έσπειρε: Την κυβερνητική διαχείριση…
Πόσο μάλλον όταν οι ΠΑΝΤΕΣ του λένε «έλα να κυβερνήσεις» πάνω στο δίπολο: ΕΝΤΟΣ της ΕΕ και επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων…
Πιο αναλυτικά για το ΣΥΡΙΖΑ, εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6456
Και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6444
Η άλλη «αντιμνημονιακή» δημαγωγική εφεδρεία, ο Καμμένος, ήδη έχει απογειωθεί στην ανοησία και την τρέλα: Ο λαός έδωσε την εκλογική του ετυμηγορία, μια ισοδυναμία πολλών κομμάτων και αυτός λεονταρίζει τυχοδιωκτικά στα προεκλογικά κλισέ: ότι δεν μπορεί να συμμετάσχει σε κυβερνητικές συνεργασίας με δωσίλογους και άλλα τέτοια ηχηρά…
Ο Καμμένος δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Βουλή των «δωσίλογων» και μέχρι χθες ακόμα ήταν στους κόλπους ενός κόμματος που ξαφνικά είδε ότι είναι «δωσίλογο».
Ο Καμμένος συμμετείχε στις εκλογικές διαδικασίες του καθεστώτος των «δωσίλογων», διαδικασίες που ο λαός αποφάσισε να δώσει σε αυτά τα κόμματα των «δωσίλογων» την πρώτη και την Τρίτη θέση…
ΤΩΡΑ που μπαίνουν μπροστά οι ΠΡΑΞΕΙΣ υλοποίησης της εκλογικής λαϊκής ΕΝΤΟΛΗΣ, τώρα που ο Καμμένος πρέπει να υλοποιήσει το «πρόγραμμά» του (που δεν διαφέρει σε τίποτα από τα προγράμματα των «δωσίλογων»), ΤΩΡΑ που οι ΠΑΝΤΕΣ κινούνται στις ράγες επαναδιαπραγμάτευσης των Μνημονίων και εντός της ΕΕ (θέσεις και του Καμμένου), αυτός το παίζει «αντάρτης» του «περιθωρίου», αλλά ΕΝΤΟΣ της Βουλής: Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός σε παράνοια…
Οι τυχοδιώκτες «εθνοσωτήρες» θέλουν να μας …σώσουν, μέσω της εκλογικής λαϊκής ετυμηγορίας, αλλά αρνούνται βάναυσα και περιφρονητικά αυτήν την ετυμηγορία…
Γι αυτό, το είδος των τυχοδιωκτών τύπου Καμμένου είναι συγκυριακές φούσκες: Οι φούσκες της καθεστωτικής εξαχρείωσης…