Υπάρχουν κάποιες «λεπτομέρειες», που περνάνε σχεδόν απαρατήρητες, αλλά αποτυπώνουν ανάγλυφα την πολιτική φυσιογνωμία και τον χαρακτήρα των πολιτικών υποκειμένων.
Για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε γράψει πάρα πολλά και θα γράψουμε ακόμα περισσότερα γιατί μας ποτίζουν με το ζαχαρωμένο δηλητήριο των ψευδαισθήσεων και της απάτης. Δηλητήριο
που προκαλεί στους πολλούς απελπισμένους το μεθύσει των «ανατρεπτικών», κούφιων και ασυνάρτητων λόγων και σε άλλους «επαναστατικές» ονειρώξεις: Δηλητήριο που υπνωτίζει τη σκέψη και τη συνείδηση με το αυτιστικό θέαμα των ταχυδακτυλουργικών τρικ της εκλογικής εμπορίας και των δήθεν αδιάλλακτων ΟΧΙ του περιθωρίου…
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατέρρεαν, σαν χάρτινοι πύργοι, αν δεν είχε διαλυθεί σε τέτοιο δραματικό βαθμό η πολιτική σκέψη, αν δεν μας ικανοποιούσαν οι «επαναστατικές» πόζες και τα εντυπωσιακά επικοινωνιακά τρικ, αν δεν μας είχε μάθει το καθεστώς της σήψης που ζούμε να είμαστε ιδεολογικά και ηθικά οκνηροί και να καταπίνουμε τα δολώματά του.
Μόνο να μελετήσει κανείς, με λίγη ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΠΙΜΟΝΗ, αυτά που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά και μετεκλογικά (τα εντελώς αντίθετα), αυτά που έπραξε στις «διερευνητικές εντολές», θα αντιλαμβανόταν τα ΠΑΝΤΑ.
Φαίνεται, όμως, ότι μια «μάζα» απελπισμένων και δικαιολογημένα οργισμένων εναντίον των κομμάτων, και ιδιαίτερα μια «μάζα» της κατακρεουργημένης νεολαίας, μέσα στη νευρική βιασύνη τους, δεν θέλουν να σκεφτούν έξω από τα συνθήματα, τα θεάματα και τις πόζες με τις γροθιές, ΕΞΩ από το λίπος της «ανατρεπτικής» δημαγωγίας…
Έτσι δεν διακρίνουν ούτε τις καταλυτικές «λεπτομέρειες», σαν και αυτή όπου ο «ανατρεπτικός» Τσίπρας καθόταν στο καθεστωτικό τραπέζι του Προεδρικού Μεγάρου και ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΤΑΝ τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό με τα κριτήρια της εκλογικής συναλλαγής.
Το χειρότερο: Αυτός ο «σκληρός» αντιμνημονιακός αποδέχτηκε ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον πρωθυπουργό των Μνημονίων: τον Παπαδήμο!!!
Και μόνο αυτή η «λεπτομέρεια» σηματοδοτεί καθαρά τον δόλιο ιησουϊτισμό του Τσίπρα… Διαβάστε και τα δύο σχόλια του Νίκου Μπογιόπουλου:
«Κάτσε καλά... » (2)
Ας υποθέσουμε ότι η πρόταση του κ. Τσίπρα για την τοποθέτηση του κ. Αρσένη στη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού δεν έχει τίποτα το ψηφοθηρικό.
Ας υποθέσουμε ότι δεν συνιστά «κλείσιμο του ματιού» στο κόμμα της κυρίας Κατσέλη.
Ας υποθέσουμε ότι δεν αποτελεί χρησιμοποίηση ακόμα και της διαδικασίας συγκρότησης της υπηρεσιακής κυβέρνησης στην κατεύθυνση πρακτικών που έχουν από καιρό καταχωριστεί σε αυτό που αποκαλείται «μικροκομματικοί τακτικισμοί».
Ας υποθέσουμε ότι δεν εντάσσεται σε έναν ακόμα προεκλογικό «πασοκισμό» του τύπου «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» κ.ο.κ.
Το γεγονός, όμως, ότι ο κ. Τσίπρας για τη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού αποδέχτηκε ακόμα και τον κ. Παπαδήμο,
δηλαδή τον μέχρι χτες «δοτό τραπεζίτη πρωθυπουργό»,
αυτό σε ποια «αριστερή» αρχή ανταποκρίνεται και ποια «ριζοσπαστική» συνέπεια αναδεικνύει;...
«Κάτσε καλά... » (1)
Ο κ. Τσίπρας στη χτεσινή συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Κάρολο Παπούλια πρότεινε για υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον κ. Γεράσιμο Αρσένη.
Ο κ. Τσίπρας δεν παραλείπει να σημειώνει ότι η πολιτική του ενηλικίωση συνέπεσε με τους μαθητικούς και φοιτητικούς αγώνες της δεκαετίας του '90 και ειδικά με την περίοδο που - επί υπουργού Παιδείας Γεράσιμου Αρσένη - οι δρόμοι της χώρας δονούντο από το νεολαιίστικο σύνθημα «κάτσε καλά Γεράσιμε».
Από τότε, φυσικά, έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Διάστημα που απ' ό,τι φαίνεται βοήθησε τον κ. Τσίπρα, από τη φάση της πρώτης ενηλικίωσης, να περάσει στη φάση της - αριστερής φυσικά - «ωρίμανσης»...
ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=17/5/2012&columnId=1821
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6470