ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Σήμερα τα ξημερώματα εισαγγελέας και ΜΑΤ άνοιξαν μετά απο 9 μήνες την κλειστή απο τους απεργούς πόρτα της χαλυβουργίας.
Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης εδώ και ημέρες φρόντισαν να "προλειάνουν" το έδαφος με κατασκευασμένα ρεπορτάζ τα οποία μας ενημέρωναν για το τέλος της ενιάμηνης απεργίας των χαλυβουργών που προέκυψε εξ αιτίας της ...καλοπιστίας αφ΄ ενός της εργοδοσίας και αφ΄ ετέρου της κατανόησης των "νοικοκυραίων" που κατάλαβαν επιτέλους την δολιότητα εκείνων που υποδαύλιζαν την απεργία.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ίδια ΜΜΕ σήμερα τα ξημερώματα,
οι "νοικοκυραίοι" δηλαδή μια χούφτα απεργοσπάστες, διότι περί τέτοιων πρόκειται, ζήτησαν απο την πολιτεία να προστατεύσει το "δικαίωμά τους στην εργασία".Η πολιτεία ανταποκρινόμενη σε αυτό το "δίκαιο" αίτημα έστειλε έναν εισαγγελέα και κανα -δυό διμοιρίες ΜΑΤ οι οποίοι αφού "καθάρισαν" το μέρος απο τους "επιβολείς" του δικαιώματος στην εργασία άνοιξαν τις πύλες της χαλυβουργίας και ασφαλώς την έτσι κι αλλιώς ακόρεστη όρεξη των αφεντικών.
Είναι αλήθεια πως δεν περίμενα ότι το σημερινό κατοχικό καθεστώς θα χρησιμοποιούσε την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία με εκείνη που χρησιμοποιούσε π.χ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο τέλος της δεκαετίας του '70 όταν έστελνε τα ΜΑΤ και τις "αύρες" να προστατεύσουν με τον τρόπο τους το "δικαίωμα στην εργασία".
Σημείωση για τους νεώτερους: Οι "αύρες" ήταν κάτι γκρι τεθωρακισμένα της αστυνομίας που έτρεχαν ανάμεσα σε απεργούς και διαδηλωτές ουρλιάζοντας και ρίχνοντας δεξιά και αριστερά δακρυγόνα.
Ακόμα και ο πιο τηλετυφλωμένος απο τα δελτία ειδήσεων των Αλαφουζο- Ψυχαρο- Μπομπο"λεόντων", αντιλαμβάνεται το μέγεθος της δολιότητας , που ας μην το ξεχνάμε , αποτελεί το βασικό δομικό υλικό τόσο της δωσιλογικής πολιτικής όσο και της προπαγάνδας της κυβερνητικής κοινοπραξίας του Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη.
Ποιός άραγε, εκτός απο μερικούς λοβοτομημένους "ευνούχους του παλατιού" και τις κυρίες που σκοτώνουν την ώρα και την ψυχή τους στα διάφορα spa και club, θα πιστεψει, πως αυτοί που υπηρετώντας μια "αόρατη" ολιγαρχία, μαγάρισαν κάθε έννοια ηθικής, παραδίδοντας την εθνική μας κυριαρχία και έναν ολόκληρο λαό στα χέρια ξένων δημίων, αυτοί που έκαναν θεσμό την κατεδάφιση ακόμα και των στοιχειωδέστερων κοινωνικών και εργατικών κεκτημένων για χάρη δήθεν της "ανάπτυξης", αυτοί που έστειλαν στην ανεργία, στην εξαθλίωση αλλά και στο θάνατο χιλιάδες συμπατριώτες μας, είναι εκείνοι που ξαφνικά έτρεξαν να διαφυλάξουν το δικαίωμα στην εργασία.
Όταν ψήφιζαν μνημόνια , μεσοπρόθεσμα και έναν σκασμό εφαρμοστικούς νόμους , προστάτευαν το δικαίωμα στην εργασία;
Όταν έστελναν τους πραιτωριανούς τους να μας πνίξουν στα χημικά αφήνοντας ελεύθερα τα τάγματα εφόδου των κουκουλοφόρων και προβοκατόρων τους να καίνε ανθρώπους και κτίρια, προστάτευαν το δικαίωμα στη ζωή;
Όταν οι Λοβέρδοι τους έκλειναν το μοναδικό δημόσιο παιδοκαρδιοχειρουργικό κέντρο του Νοσοκομείου παίδων Αγία Σοφία και μιλώντας για το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων μας θύμιζαν ότι "οι Έλληνες ζούν πολλά χρόνια" , ποιούς προστάτευαν;
Μήπως τα πέντε καρδιοπαθή παιδάκια που πέθαναν απο το "πήγαινε- έλα" στα διάφορα νοσοκομεία ή εκείνους τους άνεργους γονείς που έφτασαν στο σημείο να πουλούν το νεφρό για να ζήσουν τα παιδιά τους;
Αυτοί οι χαλυβουργοί που επι εννιά μήνες απεργούν δεν έχουν δικαιώματα;
Δεν έχουν στόματα να θρέψουν, δεν αρρωσταίνουν, δεν πεινούν, δεν κλαίνε που βλέπουν τα παιδιά τους να στερούνται τα πάντα;
Μήπως υποφέρουν και αγωνίζονται σκληρά για αυτό το δικαίωμα που λέει πως προστάτεψε με τα ΜΑΤ η σημερινή κυβερνητική κοινοπραξία;
Τί άλλο μένει στον εργαζόμενο που του προτείνουν να γίνει δουλοπάροικος;
Σήμερα τα ξημερώματα εισαγγελέας και ΜΑΤ άνοιξαν μετά απο 9 μήνες την κλειστή απο τους απεργούς πόρτα της χαλυβουργίας.
Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης εδώ και ημέρες φρόντισαν να "προλειάνουν" το έδαφος με κατασκευασμένα ρεπορτάζ τα οποία μας ενημέρωναν για το τέλος της ενιάμηνης απεργίας των χαλυβουργών που προέκυψε εξ αιτίας της ...καλοπιστίας αφ΄ ενός της εργοδοσίας και αφ΄ ετέρου της κατανόησης των "νοικοκυραίων" που κατάλαβαν επιτέλους την δολιότητα εκείνων που υποδαύλιζαν την απεργία.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ίδια ΜΜΕ σήμερα τα ξημερώματα,
οι "νοικοκυραίοι" δηλαδή μια χούφτα απεργοσπάστες, διότι περί τέτοιων πρόκειται, ζήτησαν απο την πολιτεία να προστατεύσει το "δικαίωμά τους στην εργασία".Η πολιτεία ανταποκρινόμενη σε αυτό το "δίκαιο" αίτημα έστειλε έναν εισαγγελέα και κανα -δυό διμοιρίες ΜΑΤ οι οποίοι αφού "καθάρισαν" το μέρος απο τους "επιβολείς" του δικαιώματος στην εργασία άνοιξαν τις πύλες της χαλυβουργίας και ασφαλώς την έτσι κι αλλιώς ακόρεστη όρεξη των αφεντικών.
Είναι αλήθεια πως δεν περίμενα ότι το σημερινό κατοχικό καθεστώς θα χρησιμοποιούσε την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία με εκείνη που χρησιμοποιούσε π.χ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο τέλος της δεκαετίας του '70 όταν έστελνε τα ΜΑΤ και τις "αύρες" να προστατεύσουν με τον τρόπο τους το "δικαίωμα στην εργασία".
Σημείωση για τους νεώτερους: Οι "αύρες" ήταν κάτι γκρι τεθωρακισμένα της αστυνομίας που έτρεχαν ανάμεσα σε απεργούς και διαδηλωτές ουρλιάζοντας και ρίχνοντας δεξιά και αριστερά δακρυγόνα.
Ακόμα και ο πιο τηλετυφλωμένος απο τα δελτία ειδήσεων των Αλαφουζο- Ψυχαρο- Μπομπο"λεόντων", αντιλαμβάνεται το μέγεθος της δολιότητας , που ας μην το ξεχνάμε , αποτελεί το βασικό δομικό υλικό τόσο της δωσιλογικής πολιτικής όσο και της προπαγάνδας της κυβερνητικής κοινοπραξίας του Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη.
Ποιός άραγε, εκτός απο μερικούς λοβοτομημένους "ευνούχους του παλατιού" και τις κυρίες που σκοτώνουν την ώρα και την ψυχή τους στα διάφορα spa και club, θα πιστεψει, πως αυτοί που υπηρετώντας μια "αόρατη" ολιγαρχία, μαγάρισαν κάθε έννοια ηθικής, παραδίδοντας την εθνική μας κυριαρχία και έναν ολόκληρο λαό στα χέρια ξένων δημίων, αυτοί που έκαναν θεσμό την κατεδάφιση ακόμα και των στοιχειωδέστερων κοινωνικών και εργατικών κεκτημένων για χάρη δήθεν της "ανάπτυξης", αυτοί που έστειλαν στην ανεργία, στην εξαθλίωση αλλά και στο θάνατο χιλιάδες συμπατριώτες μας, είναι εκείνοι που ξαφνικά έτρεξαν να διαφυλάξουν το δικαίωμα στην εργασία.
Όταν ψήφιζαν μνημόνια , μεσοπρόθεσμα και έναν σκασμό εφαρμοστικούς νόμους , προστάτευαν το δικαίωμα στην εργασία;
Όταν έστελναν τους πραιτωριανούς τους να μας πνίξουν στα χημικά αφήνοντας ελεύθερα τα τάγματα εφόδου των κουκουλοφόρων και προβοκατόρων τους να καίνε ανθρώπους και κτίρια, προστάτευαν το δικαίωμα στη ζωή;
Όταν οι Λοβέρδοι τους έκλειναν το μοναδικό δημόσιο παιδοκαρδιοχειρουργικό κέντρο του Νοσοκομείου παίδων Αγία Σοφία και μιλώντας για το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων μας θύμιζαν ότι "οι Έλληνες ζούν πολλά χρόνια" , ποιούς προστάτευαν;
Μήπως τα πέντε καρδιοπαθή παιδάκια που πέθαναν απο το "πήγαινε- έλα" στα διάφορα νοσοκομεία ή εκείνους τους άνεργους γονείς που έφτασαν στο σημείο να πουλούν το νεφρό για να ζήσουν τα παιδιά τους;
Αυτοί οι χαλυβουργοί που επι εννιά μήνες απεργούν δεν έχουν δικαιώματα;
Δεν έχουν στόματα να θρέψουν, δεν αρρωσταίνουν, δεν πεινούν, δεν κλαίνε που βλέπουν τα παιδιά τους να στερούνται τα πάντα;
Μήπως υποφέρουν και αγωνίζονται σκληρά για αυτό το δικαίωμα που λέει πως προστάτεψε με τα ΜΑΤ η σημερινή κυβερνητική κοινοπραξία;
Τί άλλο μένει στον εργαζόμενο που του προτείνουν να γίνει δουλοπάροικος;