Το παιχνίδι με τη Χρυσή Αυγή παίζεται πολύ καλά και σκανδαλωδώς απροκάλυπτα…
Η Χρυσή Αυγή, αυτό «εργαλείο-μπαμπούλας» του νεοταξικού φασισμού, δίνει άλλοθι σε ΟΛΟΥΣ:
α). Πρώτα απ’ όλα στους χορηγούς, στους σπόνσορες και στους προπαγανδιστές της Νέας Τάξης και της ευρω-κατοχής μας. ΟΛΟΙ αυτοί
οι μακιγιαρισμένοι Ιάγοι του δωσιλογισμού ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ και ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΟΥΝ τη νεοταξική «ΜΗΧΑΝΗ» του ΦΑΣΙΣΜΟΥ με ένα από τα «γρανάζια» της. Υποκαθιστούν, δηλαδή τη φασιστική «μηχανή» με ένα από τα «γρανάζια» της…
Το χειρότερο: Εμφανίζουν τη νεοταξική αυτή φασιστική «μηχανή», την κεντρική, δηλαδή, εστία του σύγχρονου και ΥΠΑΡΚΤΟΥ φασισμού σαν «αντιφασιστική», σαν τον άσπονδο «ΕΧΘΡΟ» του «φασισμού»: Το «γρανάζι» ξεπλένει τη φασιστική «μηχανή». Το «γρανάζι» γίνεται η «φασιστική απειλή» και η φασιστική «μηχανή» ο «δημοκρατικός» και «άσπονδος εχθρός» του φασισμού. Τέτοια δόλια αναστροφή της πραγματικότητας…
β). Το δεύτερο σημαντικό άλλοθι που παρέχει η Χρυσή Αυγή είναι στους «δίδυμους αδελφούς»: Στις πολυεδρικές εστίες της πονηρής «προοδευτικότητας» και της «αριστερής» ΑΠΑΤΗΣ (από τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές» και τα Συριζαία νεφελώματα μέχρι το ΚΚΕ.
Και εδώ έχουμε το «άλλοθι» ενός περιφερειακού «γραναζιού» (Χρυσή Αυγή) προς τα κεντρικά «γρανάζια» της νεοταξικής, φασιστικής «μηχανής»: τους ροπαλοφόρους με τα κόκκινα γιλέκα…
Οι ηγεμονικές δυνάμεις του σύγχρονου πλανητικού φασισμού είναι οι «αριστεροί πολυτελείας», οι μεταλλαγμένοι αυτοί γενίτσαροι της παγκοσμιοποίησης και του χρηματιστηριακού «διεθνισμού»: Αυτοί αποτελούν το κεντρικό «γρανάζι» του σημερινού νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ…
Η Χρυσή Αυγή παρέχει το ακλόνητο άλλοθι και στις ηγεμονικές δυνάμεις του φασισμού. «Λιπαίνει» το κεντρικό «γρανάζι», έτσι ώστε να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά…
γ). Το τρίτο άλλοθι: Για το μαγάρισμα και τη συκοφάντηση κάθε λαϊκής διαμαρτυρίας και κινητοποίησης.
• Άλλοθι στα κυβερνητικά κόμματα και στις φασιστικές εστίες προπαγάνδας (ΜΜΕ) να συκοφαντούν κάθε λαϊκή διαμαρτυρία και κάθε αγώνα, σαν «φασισμό» κ.λπ…
• Άλλοθι στα κόμματα της καθεστωτικής «αριστεράς» και τους συνδικαλιστικούς τους μηχανισμούς να δικαιολογούν τις προδοσίες τους, την αδράνειά τους και την ενσωμάτωσή τους στο σύστημα.
• Ξεχωριστό άλλοθι στην ηγεσία του ΚΚΕ να συκοφαντεί και να στιγματίζει σαν «ακροδεξιά» ή «φασιστική απειλή» κάθε αγωνιστική εκδήλωση που δεν ελέγχει…
δ). Άλλοθι στη νεοταξική εκκλησιαστική γραφειοκρατία.
Τα γεγονότα με το σκανδαλώδες και προκλητικά βλάσφημο κατασκεύασμα του Corpus Christi έδειξαν ότι η ηγεσία ης Εκκλησίας έχει αντιγράψει τις χειρότερες πλευρές του πολιτικαντισμού και το χειρότερο: Αποτελεί και αυτή ένα από τα λειτουργικά γρανάζια της καθεστωτικής, νεοταξικής μηχανής.
Χρησιμοποίησε και αυτή σαν άλλοθι τη Χρυσή Αυγή για να καλύψει την προδοτική της αδράνεια και την εξουσιαστική της λειτουργία εντός του καθεστωτικού, κατοχικού πλαισίου…
Πολύ χρήσιμος, λοιπόν, ο ρόλος της Χρυσής Αυγής: Ένα «γρανάζι» απαραίτητο για να «λιπαίνει» όλα τα άλλα και να δίνει το άλλοθι και το τεκμήριο στους πάντες και τα πάντα…
Για το «εκκλησιαστικό άλλοθι» διαβάστε το παρακάτω κείμενο που πήραμε από το «Σαντορινιό»:
http://santo-rinios.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9149.html
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ; ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΒΛΑΣΦΗΜΩΝ
Έκπληκτοι διαβάσαμε την παρέμβαση-κριτική του Μητροπολίτη Σιατίστης, Παύλου, για τα όσα συνέβησαν στο θέατρο Χυτήριο τις τελευταίες ημέρες.
Μία κριτική που επιβεβαίωσε τα περί ανάγκης πιέσεως προς την Εκκλησία και η οποία μάλλον αποτέλεσε και την επίσημη τοποθέτησή της επί του θέματος. Η Εκκλησία, η οποία ανέμενε την ανάμειξη πολιτικών κομμάτων, για να δικαιολογήσει την απουσία της από τα τεκταινόμενα.
Αφού είδαν πως ο κόσμος εξεγείροταν, ανέμεναν την παρέμβαση της πανταχού παρούσας Χρυσής Αυγής, ώστε οι ίδιοι να νίψουν τας χείρας τους και να αποσυρθούν στους θρόνους τους. Να μας πουν δηλαδή οτι η “αντίχριστη” Χρυσή Αυγή ήταν που δεν επέτρεψε στην Εκκλησία ν’ ασχοληθεί με το θέμα. Οτι η “σατανιστική” Χρυσή Αυγή, η οποία επενέβη μετά από μια εβδομάδα αφότου ξεκίνησε το ζήτημα, φταίει που οι ίδιοι ήταν διαρκώς απώντες από τις πρώτες μέρες (πλην φυσικά κάποιων εξαιρέσεων).
Τι μεσολάβησε μέχρι την δεύτερη συγκέντρωση στο χυτήριο;
Γιατί μαζεύτηκαν όλα τα τηλεοπτικά κανάλια έξω από το θέατρο στο Γκάζι; Γιατί δόθηκε τέτοια έκταση στο ζήτημα, μία εβδομάδα μετά τις πρώτες αντιδράσεις; Γιατί εμφανίστηκε η Χρυσή Αυγή, μαζί με εκπροσώπους της αριστεράς, μία εβδομάδα μετά την πρώτη συγκέντρωση; Υπήρξαν παρασκηνιακές επαφές της Εκκλησίας με τη Χρυσή Αυγή, τα κόμματα της αριστεράς ή με άλλους παράγοντες της πολιτικής, μέσα σε αυτό το διάστημα; Επικοινώνησε η Χρυσή Αυγή με εκπροσώπους της εκκλησίας;
Γιατί ρωτάμε; Διότι διαπιστώνουμε οτι κόμματα και επίσημοι εκπρόσωποι της εκκλησίας, έβαλαν στη μέση τα “κορόιδα”, δηλαδή τους πιστούς και τους άφησαν εύκολη λεία στα ΜΜΕ και… τα δακρυγόνα των ΜΑΤ. Οι διαμαρτυρόμενοι έτρωγαν ξύλο και χημικά από τα ΜΑΤ, διότι η επίσημη εκκλησία κοιμόταν. Ήρθαν λοιπόν, μέσω του Μητροπολίτη, κατόπιν εορτής, για να μας πουν πως κακώς έγιναν όλα αυτά, έχοντας εξασφαλίσει την “αθοώτητά τους”, χρησιμοποιώντας ως “δικαιολογία” την παρέμβασης της Χρυσής Αυγής και γενικώς την πολιτικοποίησης του θέματος.
Με δυο λόγια, φτάσαμε να δούμε τη συνηθισμένη παράσταση, τη Χρυσή Αυγή να τσακώνεται με τους αριστερούς στα κανάλια και με κάποιους ιερομένους να καταδικάζουν εντελώς “τυχαία” τη Χρυσή Αυγή για το ήθος της. Ποιοι λοιπόν κατηύθυναν την κατάσταση εκεί;
Μήπως κάποιοι φοβήθηκαν οτι η εκκλησία θ’αναγκαζόταν να παρέμβει επί του θέματος, λόγω της απήχησης που είχαν οι συγκεντρώσεις; Μήπως φοβήθηκαν μην κερδίσει τη μάχη η Ορθοδοξία, μόνο και μόνο από κάποιες αυθόρμητες αντιδράσεις στο διαδίκτυο;
Αναρωτιέται όμως κανείς.Τι Εκκλησία είναι αυτή; Δειλών; Φοβάται ο Αρχιεπίσκοπος; Δέχονται εντολές;
Είναι δυνατόν, τεχνάσματα που τα γνωρίζουμε ως πολιτικά παιχνίδια, από αυτά που μας έχουν συνηθίσει τα βρωμόσκυκλα οι πολιτικάντηδες, να τα μηχανεύονται και να τα εφαρμόζουν και στους κόλπους της εκκλησίας, ειδικότερα σ’ένα θέμα με υπολογίσιμη συμμετοχή των πιστών; Η εκκλησία αφήνει τον λαό στην τύχη του, σε μία περίοδο που ο λαός την έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ. Πως θα σωθεί άραγε η πατρίδα; Περιμένοντας τα μηχανάκια των οικονομολόγων να δουλέψουν; Μήπως πρέπει και η εκκλησία να πάρει πιο σοβαρά τον ρόλο της, να βοηθήσει τους πιστούς και να τους δώσει δύναμη;
Απαιτείται λοιπόν όχι απλά σκληρή κριτική αλλά και αντίστοιχη δράση, χωρίς ψευτοπεριορισμούς και δισταγμούς, από την πλευρά των Χριστιανών και από την πλευρά την Εκκλησίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6983