Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Τα πολιτικά παιχνίδια της «διαφθοράς»

Αναδημοσίευση: Γραμμένο τον Ιούλιο του 2008
Η πολιτική δολιότητα και υποκρισία του οικονομικού, πολιτικού, και δημοσιογραφικού ιερατείου δεν έχει όρια και αναστολές. 
 Σήμερα παίρνει τις διαστάσεις μιας ελεεινής και ταυτόχρονα αποκρουστικής διπροσωπίας.
Μιλάει ο Πρόεδρος της δημοκρατίας για «διαφθορά» (!) και σπεύδουν να χειροκροτήσουν οι πάντες: Γενικευμένη υποκρισία!!!


Από τότε που ο καπιταλισμός έφαγε τα ψωμιά του, όλοι οι πολιτικοί μιλούσαν και αναθεμάτιζαν τη «διαφθορά». Και ο Χίτλερ ως κεντρικό του σύνθημα είχε την πάταξη της «διαφθοράς»:
Να απαλλάξει την κοινωνία, διακήρυσσε, από τη «βρωμιά» και τη «διαφθορά» των κομμάτων και των πολιτικών…

Πάντα αυτό το παραμύθι καταναλωνόταν όταν τα ισχυρά οικονομικά κέντρα εξουσίας έβαζαν σε εφαρμογή διάφορα πολιτικά σχέδια.

 
Και ας μη πάμε πολύ μακριά. Ας μείνουμε στην πρόσφατη ιστορίας μας.

Το 1987-1989:
ο πολιτικός στόχος ήταν το γκρέμισμα της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου. Το «όχημα» αυτού του στόχου ήταν η «διαφθορά» και η «κάθαρση»!!! 


Αν ανατρέξει κανείς στον Τύπο της εποχής και στα λόγια του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου της εποχής θα διαπιστώσει ότι τα ίδια ακριβώς λεγόντουσαν τότε και σήμερα. Κι αυτά που είπε ο Πρόεδρος ήταν καρμπόν λόγων του τότε. Δηλαδή τίποτε το καινούργιο!

Αργότερα,
όταν ο νεοφιλελευθερισμός και ο «εκσυγχρονισμός» κυριάρχησαν, τότε ετέθη στην ημερησία διάταξη η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του δημόσιου τομέα, και άρχισε η νέα προπαγανδιστική πλύση εγκεφάλου για τη «διαφθορά» του Δημοσίου. Δηλαδή το «όχημα» για τον πολιτικό σχεδιασμό των ιδιωτικοποιήσεων ήταν και πάλι η «διαφθορά»: Τα ίδια ακριβώς που λέγονται και σήμερα.

ΣΗΜΕΡΑ, ο πολιτικός σχεδιασμός είναι η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και η επιβολή ενός κομματικού τοπίου ολοκληρωτικά ελεγχόμενου.

 
ΣΗΜΕΡΑ επιχειρείται ο τεμαχισμός των μεγάλων κομμάτων, ο παραμερισμός όσων έχουν «κουνηθεί», έστω και ελάχιστα στους «νταμαρτζήδες» (πλανητικούς και εγχώριους) και η επιβολή κομμάτων και ηγετών αχυρανθρώπων. 


Πάλι το ιδεολογικό «όχημα» είναι η «διαφθορά»: Η ίδια πλάκα με πιο γρήγορες στροφές και πιο ισχυρές κραυγές.


Φυσικά, ουδείς λέει ότι το ξεπούλημα του δημοσίου ήταν βασική αιτία της γενικευμένης αυτής επιδημίας: Της διαφθοράς!


Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η «διαφθορά» (το ενδημικό αυτό φαινόμενο της καπιταλιστικής παρακμής), «ανακαλύπτεται» και δαιμονοποιείται
ΜΟΝΟ τότε που έχουν μπει στην ημερησία διάταξη τα πολιτικά παιχνίδια των ισχυρών οικονομικών κέντρων εξουσίας. Στις «ομαλές» περιόδους, η διαφθορά …εξαφανίζεται.

Και έρχονται σήμερα οι πολιτικοί φαρισαίοι και τα δημοσιογραφικά φερέφωνα να αναθεματίσουν τη «διαφθορά», να την περιορίσουν σε «πρόσωπα» και να την επιμερίσουν σύμφωνα με τις επιταγές των μεγάλων αφεντικών. Και με τα ίδια ακριβώς, επαναλαμβανόμενα κλισέ από το 1989, για να περιοριστούμε σε αυτή την ιστορική τομή των πολιτικών μας πραγμάτων…


Και, όπως, πάντα: το σύστημα και η πηγή της διαφθοράς μένουν στο απυρόβλητο!!!

 
Για να πάρετε μια εικόνα, θα σας παραθέσω ένα μικρό σχόλιό μου που έγραψα στην «Αθηναϊκή», 12 Ιουνίου, 1997! Πριν 11 χρόνια, τα ίδια λέγανε!

Τεχνάσματα …διαφθοράς


Μια ενορχηστρωμένη καμπάνια έχει ξεκινήσει για τη διαφθορά του Δημόσιου Τομέα. Δημοσκοπήσεις, άρθρα, ομιλίες, ποικίλα δημοσιεύματα και συνεντεύξεις, όλοι εν χωρώ (ακόμα και ο κ.Κόκκινος) στιγματίζουν τη διαφθορά του κράτους. Και μόνο αυτή η «σύμπτωση»για ένα γεγονός που οι πάντες γνωρίζουν, είναι ύποπτη. Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη διαφθορο-λαγνεία;


Γίνεται σαφές ότι αυτή η νέα μυθολογία για τη διαφθορά επικαλύπτει τα πραγματικά αίτια της διαφθοράς. Εμφανίζει τον ιδιωτικό τομέα ως υγιή και το Δημόσιο σαν ένα μηχανισμό διαφθοράς. 


Έτσι, προετοιμάζεται ιδεολογικά και πολιτικά η κοινή γνώμη να αποδεχτεί, χωρίς αντίσταση, την ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Τομέα. Το κράτος, φυσικά, δεν είναι το πρωτογενές αίτιο της διαφθοράς: είναι το αποτύπωμα και ένα από τα εργαλεία της διαφθοράς. 


Η διαφθορά γεννιέται από το οικονομικό καθεστώς της εκμετάλλευσης, του κέρδους και του αχαλίνωτου ανταγωνισμού.

Το χρήμα, ως συστατικό και καθοριστικό στοιχείο της διαφθοράς έχει αποτελέσει και το ερέθισμα των μεγάλων δημιουργών της Τέχνης…

Σήμερα, περιορίζουν τη διαφθορά στο σύμπτωμά της. Γιατί, όμως, ένας δημόσιος υπάλληλος που τα «παίρνει» είναι περισσότερο διεφθαρμένος από τον ιδιώτη που τα «δίνει» και τον εξαγοράζει; Αυτό το ερώτημα δεν το θέτουν όλοι αυτοί οι ιεροκήρυκες της «εντιμότητας», οι οποίοι θέλουν να μας πείσουν ότι για όλα τα κακά αυτής της κοινωνίας φταίνε τα «κρατικά γρανάζια» του κεφαλαίου. 


Όταν το υπέρτατο «αγαθό» και η κινητήρια δύναμη αυτού του κοινωνικού καθεστώτος είναι το χρήμα, τότε η ρίζα της διαφθοράς, αλλά και της ισοπέδωσης όλων των αξιών (και των συναισθημάτων) βρίσκεται σε αυτό. 


Απλό λοιπόν, το ερώτημα: ποιοι έχουν το χρήμα που διαφθείρει το κράτος; 


Ας μη κτυπάμε, λοιπόν, το «σαμάρι» και χάνουμε από τα μάτια μα το «γάιδαρο».
12 Ιουνίου 1997.


ΟΛΟΙ τα ίδια δεν λένε και σήμερα, σαν να ανακάλυψαν ξαφνικά την Αμερική;
Τι αβυσσαλέα υποκρισία και απάτη
Και ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος και καλύτερος. Με την κατανάλωση της "διαφθοράς" συγκυβέρνησε το 1989!!!
Είδαμε την "εξυγίανση"!!!
Σήμερα πάλι θέλει την εξάλειψη της "διαφθοράς" και χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη θα εξυγιάνουν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ!!! 


 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6999