Οι «κλειδοκράτορες» της λαϊκής οργής έχουν βρει τη συνταγή: Τη μετατροπή των Γενικών Απεργιών σε θέαμα ειρηνικών παρελάσεων, σε θέαμα άσφαιρων πυρών εκλογικής κερδοσκοπίας…
Οι Γενικές Απεργίες για την ηγεσία του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και για τα παράσιτα των εργατοπατέρων είναι το θαυμαστό ΘΕΑΜΑ μιας ομόφωνης άρνησης για εργασία και μιας επίσης ομόφωνης ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ στη δουλειά και στους κομματικούς και συνδικαλιστικούς στάβλους!!!
Βεβαίως, τέτοιες φιέστες «γενικών απεργιών», και μάλιστα χρόνιας ρουτίνας, ΟΧΙ μόνο στηρίζουν το κατοχικό καθεστώς, αλλά βυθίζουν το λαό στο τέλμα της αδιέξοδης ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ, και μοιρολατρίας.
Και σήμερα, λοιπόν, στο ίδιο έργο θεατές. Ο κόσμος κατέβηκε πάλι εντυπωσιακά στο δρόμο και βρέθηκε ΠΑΛΙ μπροστά στο ίδιο θλιβερό και ρουτινιέρικο έργο των «κλειδοκρατόρων» της οργής του και της απελπισίας του, καθώς και μπροστά στην ασύστολη εκλογική εμπορία των «αριστερών» ηγεσιών.
Παπαρήγα, στην Ομόνοια:
«Ο εργαζόμενος λαός που υποφέρει μία απόφαση πρέπει να πάρει. Να ανακαλύψει τη δύναμή του και μαχητικά να τραβήξει προς τα μπρος, προς τη ρήξη και την ανατροπή, ως το τέλος. Διαφορετικά θα βρεθεί με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο».
Τσίπρας στο Πεδίον του Άρεως:
«Η περίοδος της εικονικής ευφορίας έχει παρέλθει. 'Οσοι πίστευαν ότι ο κ. Σαμαράς τον Ιούνιο θα επαναδιαπραγματευτεί τους όρους της συμφωνίας και όσοι έδωσαν πίστωση χρόνου τον Δεκέμβριο, ότι με την καταβολή της δόσης θα επανέλθει η χώρα στην ανάπτυξη, τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα με απλήρωτους λογαριασμούς, κομμένους μισθούς και συντάξεις και χαμένες δουλειές»!!!
Εδώ η Ελλάδα καταστρέφεται και βρίσκεται κάτω από την κατοχική μπότα των νέων αποικιοκρατών, ο λαός βιγγά και πεθαίνει ζωντανός και αυτοί βγάζουν εκλογικά λογύδρια, χρησιμοποιούν τις Γενικές Απεργίες σαν βήμα εκλογικής τοκογλυφίας: Τέτοια αθλιότητα και αχρειότητα, τέτοια ξετσίπωτη νομιμοποίηση και στήριξη της κατοχής μας…
Και το άκρον άωτον της υποκρισίας αυτών των ηγεσιών και της προδοσίας τους είναι, πέραν από τα κούφια λόγια τους, οι πράξεις τους:
α). Ούτε ενωμένοι σε μια απεργιακή φιέστα δεν μπορούν να κατέβουν. Κάθε μια ηγεσία διαλέγει και ένα διαφορετικό εκλογικό μπαλκόνι: Το ΚΚΕ την Ομόνοια, ο ΣΥΡΙΖΑ το Πεδίον του Άρεως…
β). Αποφεύγουν, σαν το διάβολο το λιβάνι, κάθε σύγκρουση με την κατοχική κυβέρνηση και το κράτος-αποικία: Οδηγούν τους απεργούς και τους διαδηλωτές, σαν πρόβατα, σε μια διατεταγμένη παρέλαση, στο κάτω μέρος της Πλατείας Συντάγματος, και μετά ΤΑΧΕΩΣ σε διάλυση. Ταχέως τους στέλνουν στα σπίτια τους!!!
Με τέτοια «αριστερά» και τέτοιους εργατοπατέρες δεν υπάρχει καμία, απολύτως καμία, περίπτωση να βαδίσουμε ούτε ένα βήμα μπροστά…
Να οδηγηθούμε σε Γενικές Απεργίες διαρκείας, όπως ο βουλγαρικός λαός ο οποίος κατεδάφισε την κυβέρνησή του…
Τέτοια τροχοπέδη είναι οι ηγεσίες της «αριστεράς»…
Και τόσο χρήσιμα γρανάζι του κατοχικού καθεστώτος…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7284