Ὤ, τῆς ὑποκρισίας
Ὤ, τῆς ὑποκρισίας, τὴν ὁποία ἀπὸ δῶ καὶ στὸ ἑξῆς θὰ εἰσπράττουμε ἀπὸ «ὀρθόδοξα» χείλη!
Ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ στὸ νέο Ἀνακοινωθέν του, κατηγορεῖ τὸν αἱρετικὸ Πάπα γιὰ «ἔκδηλο καταφρόνησι» καὶ ἀγένεια πρὸς τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο!
Τὴν ἀνθρώπινη ἀγένεια ὁ Πειραιῶς, τὴν βλέπει καὶ τὴν καυτηριάζει, τὴν βλασφημία ὅμως, τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τὸν προδοτικὸ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ρόλο του, τὸν παραβλέπει καὶ τὸν ἀμνηστεύει.
Ἡ παρουσία τοῦ Πατριάρχη στὴ Ρώμη, στὴν ἐγκαθίδρυση ἑνὸς αἱρετικοῦ «ἐπισκόπου», καὶ ἄρα ἀμετανοήτου ἐχθροῦ τῆς Πίστεως καὶ τοῦ Χριστοῦ, οὐδόλως στενοχωροῦν τὸν κ. Σεραφείμ! Θὰ ἐπαναλάβω τὸ αὐτονόητο: Ποιός Ἅγιος Πατέρας θὰ ἔφτανε σ’ αὐτὸ τὸ κατάντημα; Φαντάζεται κανεὶς τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, νὰ παρίσταται σὲ ἐνθρόνιση αἱρετικοῦ; Λεπτομέρειες ἐνοχλητικὲς γιὰ τοὺς σύγχρονους Ἀρχιερεῖς ὅλα αὐτά.
Ἐπειδὴ γνωρίζουμε ὅτι ὁ Πειραιῶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορηθεῖ γιὰ ἀφέλεια ἢ γιὰ ἄγνοια, ἄρα ὅ,τι κάνει τὸ κάνει σκοπίμως, ἐκλαμβάνουμε τὴν τακτική του νὰ τὰ βάζει μὲ ὅλους καὶ μὲ ὅλα, νὰ ἐλέγχει καὶ νὰ κατονομάζει ποικίλες καὶ ἀπίθανες καταστάσεις καὶ πρόσωπα, ἀλλὰ νὰ μὴ κατονομάζει τοὺς προβατόσχημους λύκους, τοὺς Οἰκουμενιστές, καὶ τὸν ἡγέτη τους, καὶ τοὺς βοηθούς του, αὐτὴ του τὴν τακτικὴ ἐκλαμβάνουμε ὡς ἀντορθόδοξη ἐνέργεια, ποὺ τὸν κατατάσσει στὸ χῶρο τῶν κρυπτο-Οἰκουμενιστῶν ἢ στὴν αἵρεση τοῦ «ὀνοματοκρυπτισμοῦ», ὅπως ἐπιτυχῶς ἐχαρακτήρισε ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης (κι ὄχι ἐμεῖς), ἐκείνους ποὺ ἀρνοῦνται νὰ κατονομάσουν τοὺς αἱρετικούς.
Ἔτσι, ἐνῶ ὁ Πατριάρχης ἀπεκάλεσε τὸν Πάπα «Ἁγιότατον, θεοπρόβλητον» (βλασφημώντας στὸν Τριαδικὸ Θεό, ὡς Αὐτὸς νὰ ἐξέλεξε ἕναν αἱρετικό!!!), ἐνῶ ἀποκάλεσε τὸν Πάπα «Πρωθιεράρχην τῆς προκαθημένης τῆς ἀγάπης σεβασμίας Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης», ἐνῶ ἐβεβαίωσε ὅτι αὐτὸς (ὁ “ὀρθόδοξος” Πατριάρχης) καὶ ὁ Πάπας (ὁ αἱρετικὸς ἡγέτης) «πορεύονται ὁμοῦ οἱ ποιμένες καί οἱ πιστοί (ὀρθόδοξοι καὶ Παπικοὶ) τήν ὁδόν τῆς ἀληθείας» (ἄρα καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἔχουν τὴν ἀλήθεια!), ἐνῶ εἶπε ὅλα τοῦτα τὰ βλάσφημα, μὲ αὐτὰ δὲν ἀσχολήθηκε καθόλου ὁ Πειραιῶς. Ἔστρεψε ἀλλοῦ τὴν προσοχὴ τοῦ Ποιμνίου του, μακριὰ ἀπὸ τὶς ἀπαράδεκτες ἐνέργειες τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Ἔσπευσε νὰ ἐρευνήσει τὸ ...παρελθὸν τοῦ Πάπα! Γιὰ νὰ καταλάβουμε τί;
Μήπως καὶ δὲν γνωρίζαμε ὅτι ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικός, καὶ περιμέναμε νὰ μάθουμε ἀπὸ τὸν Πειραιῶς λιγότερες ἢ περισσότερες λεπτομέρειες ἀπὸ τὴν ζωήν τοῦ νέου Πάπα Φραγκίσκου, γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε ἂν εἶναι αἱρετικός;
Τὸ γράψαμε προχθὲς καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε. Ὁ Πειραιῶς παίζει ἀποπροσανατολιστικὸ ρόλο, οἰκουμενιστικὰ παιχνίδια. Συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα (γιὰ νὰ πάρουμε κι αὐτὴ τὴν ἐκδοχή).
Παρὰ τὶς παρακλήσεις, τὶς προκλήσεις καὶ τὶς ὀχλήσεις, ἀρνεῖται νὰ ἐλέγξει τὸν Πατριάρχη, τὸν κυρίως ὑπεύθυνο γιὰ τὴν ἐμπέδωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ἀρνεῖται νὰ κατονομάσει αὐτὸν ποὺ προάγει ἐκ τῶν ἔσω τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (παρόλο ποὺ καὶ ὁ Πειραιῶς παραδέχεται τὴν ὕπαρξή της)· οἱ ὑψηλὲς «Ἐντολὲς» ποὺ εἰκάζουμε πὼς ἔχει, εἶναι νὰ μὴν κατονομάσει τοὺς αἱρετικοὺς ἡγέτες, συμμάχους τοῦ Πατριάρχη. Καὶ γιὰ νὰ ἀποπροσανατολίσει τοὺς πιστούς, ἀσχολεῖται μὲ τὸ παρελθὸν ἑνὸς γνωστοῦ καὶ παμπάλαιου αἱρετικοῦ, ὅπως εἶναι ὁ ἑκάστοτε Πάπας. Καὶ ἀφήνει ἔτσι ἀνενόχλητο τὸν κ. Βαρθολομαῖο νὰ ἀποκαθαίρει τὸν Πάπα ἀπὸ τὸ στίγμα τοῦ αἱρετικοῦ, μέσῳ τῶν ἀσπασμῶν καὶ τῶν προσφωνήσεων, νὰ τὸν ἐνδύει μὲ φορέματα καὶ φωτοστέφανο ἁγιότητος, νὰ θέτει στὸ πρόσωπο ἑνὸς λύκου τὸ κώδιον (τὸ ντύμα) τοῦ προβάτου.
Παραθέτουμε κάποια ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἐναντίον τοῦ Πάπα καὶ ὑπὲρ τοῦ Οἰκουμενιστῆ Πατριάρχη, τὸν ὁποῖο μάλιστα χαρακτηρίζει ὡς τὸν «μόνον ἀληθῆ Ἐπίσκοπο» (παρόλο ποὺ ὁ Πειραιῶς ὑπέγραψε τὴν «Ὁμολογία Πίστεως» ποὺ ἐμμέσως καταγγέλλει τὸν Πατριάρχη ὡς αἱρετικό).
«Ἑπομένως ἡ ἔκδηλος καταφρόνησις πού ἐπέδειξε ὁ συγκεκριμένος πρός τόν μόνον ἀληθῆ Ἐπίσκοπο πού παρίστατο κατά τήν «ἐνθρόνισή» του, Πάνσεπτο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, τόν ὁποῖον δημοσίως οὔτε εὐχαρίστησε ὀνομαστικῶς διά τήν παρουσίαν Του οὔτε ἐτίμησε διά προβεβλημένης θέσεως ὅπως θά ἔδει καί ὅπως ἔπρατταν οἱ Προκάτοχοί του ἀλλά ἰησουϊτικῶς τόν ἐδεξιώθη ἰδιωτικῶς διά γεύματος ὅπως ἐγράφη καθώς καί ἡ ἀνέντιμος καί προκλητική συμμετοχή τοῦ Οὐνίτου ψευδοδιακόνου καί τῶν Οὐνιτῶν ψευδεπισκόπων πού γιά μία εἰσέτι φορά ἐπέρρωσαν τό διαρκές ἔγκλημα τῆς Οὐνίας καί τόν ἀντίχριστο βιασμό τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ἐκκλησίας συνάδουν ἀπολύτως μέ τά ἀνωτέρω καταγγελόμενα.
Αὐτά τά ἐλάχιστα ὡς ἀπάντηση στούς ἀγαπητούς ἀδελφούς πού ὁμιλοῦν περί «καλῶν προθέσεων» τοῦ καταληψία τοῦ Πρεσβυγενοῦς θρόνου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσεως καί πού ἔσπευσαν μέ ὕβρεις ἄνευ ἐπιχειρημάτων νά κακοχαρακτηρίσουν προγενέστερο κείμενό μου γεγονός γιά τό ὁποῖο ἐνώπιον τοῦ Δικαιοκρίτου θά ἀποδώσουν ἀσφαλῶς λόγον διότι οἱ πράξεις μας καί οἱ λόγοι μας θά μᾶς κρίνουν ἐνώπιόν Του».
Σημάτης Παναγιώτης
Ὤ, τῆς ὑποκρισίας, τὴν ὁποία ἀπὸ δῶ καὶ στὸ ἑξῆς θὰ εἰσπράττουμε ἀπὸ «ὀρθόδοξα» χείλη!
Ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ στὸ νέο Ἀνακοινωθέν του, κατηγορεῖ τὸν αἱρετικὸ Πάπα γιὰ «ἔκδηλο καταφρόνησι» καὶ ἀγένεια πρὸς τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο!
Τὴν ἀνθρώπινη ἀγένεια ὁ Πειραιῶς, τὴν βλέπει καὶ τὴν καυτηριάζει, τὴν βλασφημία ὅμως, τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τὸν προδοτικὸ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ρόλο του, τὸν παραβλέπει καὶ τὸν ἀμνηστεύει.
Ἡ παρουσία τοῦ Πατριάρχη στὴ Ρώμη, στὴν ἐγκαθίδρυση ἑνὸς αἱρετικοῦ «ἐπισκόπου», καὶ ἄρα ἀμετανοήτου ἐχθροῦ τῆς Πίστεως καὶ τοῦ Χριστοῦ, οὐδόλως στενοχωροῦν τὸν κ. Σεραφείμ! Θὰ ἐπαναλάβω τὸ αὐτονόητο: Ποιός Ἅγιος Πατέρας θὰ ἔφτανε σ’ αὐτὸ τὸ κατάντημα; Φαντάζεται κανεὶς τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, νὰ παρίσταται σὲ ἐνθρόνιση αἱρετικοῦ; Λεπτομέρειες ἐνοχλητικὲς γιὰ τοὺς σύγχρονους Ἀρχιερεῖς ὅλα αὐτά.
Ἐπειδὴ γνωρίζουμε ὅτι ὁ Πειραιῶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορηθεῖ γιὰ ἀφέλεια ἢ γιὰ ἄγνοια, ἄρα ὅ,τι κάνει τὸ κάνει σκοπίμως, ἐκλαμβάνουμε τὴν τακτική του νὰ τὰ βάζει μὲ ὅλους καὶ μὲ ὅλα, νὰ ἐλέγχει καὶ νὰ κατονομάζει ποικίλες καὶ ἀπίθανες καταστάσεις καὶ πρόσωπα, ἀλλὰ νὰ μὴ κατονομάζει τοὺς προβατόσχημους λύκους, τοὺς Οἰκουμενιστές, καὶ τὸν ἡγέτη τους, καὶ τοὺς βοηθούς του, αὐτὴ του τὴν τακτικὴ ἐκλαμβάνουμε ὡς ἀντορθόδοξη ἐνέργεια, ποὺ τὸν κατατάσσει στὸ χῶρο τῶν κρυπτο-Οἰκουμενιστῶν ἢ στὴν αἵρεση τοῦ «ὀνοματοκρυπτισμοῦ», ὅπως ἐπιτυχῶς ἐχαρακτήρισε ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης (κι ὄχι ἐμεῖς), ἐκείνους ποὺ ἀρνοῦνται νὰ κατονομάσουν τοὺς αἱρετικούς.
Ἔτσι, ἐνῶ ὁ Πατριάρχης ἀπεκάλεσε τὸν Πάπα «Ἁγιότατον, θεοπρόβλητον» (βλασφημώντας στὸν Τριαδικὸ Θεό, ὡς Αὐτὸς νὰ ἐξέλεξε ἕναν αἱρετικό!!!), ἐνῶ ἀποκάλεσε τὸν Πάπα «Πρωθιεράρχην τῆς προκαθημένης τῆς ἀγάπης σεβασμίας Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης», ἐνῶ ἐβεβαίωσε ὅτι αὐτὸς (ὁ “ὀρθόδοξος” Πατριάρχης) καὶ ὁ Πάπας (ὁ αἱρετικὸς ἡγέτης) «πορεύονται ὁμοῦ οἱ ποιμένες καί οἱ πιστοί (ὀρθόδοξοι καὶ Παπικοὶ) τήν ὁδόν τῆς ἀληθείας» (ἄρα καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἔχουν τὴν ἀλήθεια!), ἐνῶ εἶπε ὅλα τοῦτα τὰ βλάσφημα, μὲ αὐτὰ δὲν ἀσχολήθηκε καθόλου ὁ Πειραιῶς. Ἔστρεψε ἀλλοῦ τὴν προσοχὴ τοῦ Ποιμνίου του, μακριὰ ἀπὸ τὶς ἀπαράδεκτες ἐνέργειες τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Ἔσπευσε νὰ ἐρευνήσει τὸ ...παρελθὸν τοῦ Πάπα! Γιὰ νὰ καταλάβουμε τί;
Μήπως καὶ δὲν γνωρίζαμε ὅτι ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικός, καὶ περιμέναμε νὰ μάθουμε ἀπὸ τὸν Πειραιῶς λιγότερες ἢ περισσότερες λεπτομέρειες ἀπὸ τὴν ζωήν τοῦ νέου Πάπα Φραγκίσκου, γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε ἂν εἶναι αἱρετικός;
Τὸ γράψαμε προχθὲς καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε. Ὁ Πειραιῶς παίζει ἀποπροσανατολιστικὸ ρόλο, οἰκουμενιστικὰ παιχνίδια. Συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα (γιὰ νὰ πάρουμε κι αὐτὴ τὴν ἐκδοχή).
Παρὰ τὶς παρακλήσεις, τὶς προκλήσεις καὶ τὶς ὀχλήσεις, ἀρνεῖται νὰ ἐλέγξει τὸν Πατριάρχη, τὸν κυρίως ὑπεύθυνο γιὰ τὴν ἐμπέδωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ἀρνεῖται νὰ κατονομάσει αὐτὸν ποὺ προάγει ἐκ τῶν ἔσω τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (παρόλο ποὺ καὶ ὁ Πειραιῶς παραδέχεται τὴν ὕπαρξή της)· οἱ ὑψηλὲς «Ἐντολὲς» ποὺ εἰκάζουμε πὼς ἔχει, εἶναι νὰ μὴν κατονομάσει τοὺς αἱρετικοὺς ἡγέτες, συμμάχους τοῦ Πατριάρχη. Καὶ γιὰ νὰ ἀποπροσανατολίσει τοὺς πιστούς, ἀσχολεῖται μὲ τὸ παρελθὸν ἑνὸς γνωστοῦ καὶ παμπάλαιου αἱρετικοῦ, ὅπως εἶναι ὁ ἑκάστοτε Πάπας. Καὶ ἀφήνει ἔτσι ἀνενόχλητο τὸν κ. Βαρθολομαῖο νὰ ἀποκαθαίρει τὸν Πάπα ἀπὸ τὸ στίγμα τοῦ αἱρετικοῦ, μέσῳ τῶν ἀσπασμῶν καὶ τῶν προσφωνήσεων, νὰ τὸν ἐνδύει μὲ φορέματα καὶ φωτοστέφανο ἁγιότητος, νὰ θέτει στὸ πρόσωπο ἑνὸς λύκου τὸ κώδιον (τὸ ντύμα) τοῦ προβάτου.
Παραθέτουμε κάποια ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἐναντίον τοῦ Πάπα καὶ ὑπὲρ τοῦ Οἰκουμενιστῆ Πατριάρχη, τὸν ὁποῖο μάλιστα χαρακτηρίζει ὡς τὸν «μόνον ἀληθῆ Ἐπίσκοπο» (παρόλο ποὺ ὁ Πειραιῶς ὑπέγραψε τὴν «Ὁμολογία Πίστεως» ποὺ ἐμμέσως καταγγέλλει τὸν Πατριάρχη ὡς αἱρετικό).
«Ἑπομένως ἡ ἔκδηλος καταφρόνησις πού ἐπέδειξε ὁ συγκεκριμένος πρός τόν μόνον ἀληθῆ Ἐπίσκοπο πού παρίστατο κατά τήν «ἐνθρόνισή» του, Πάνσεπτο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, τόν ὁποῖον δημοσίως οὔτε εὐχαρίστησε ὀνομαστικῶς διά τήν παρουσίαν Του οὔτε ἐτίμησε διά προβεβλημένης θέσεως ὅπως θά ἔδει καί ὅπως ἔπρατταν οἱ Προκάτοχοί του ἀλλά ἰησουϊτικῶς τόν ἐδεξιώθη ἰδιωτικῶς διά γεύματος ὅπως ἐγράφη καθώς καί ἡ ἀνέντιμος καί προκλητική συμμετοχή τοῦ Οὐνίτου ψευδοδιακόνου καί τῶν Οὐνιτῶν ψευδεπισκόπων πού γιά μία εἰσέτι φορά ἐπέρρωσαν τό διαρκές ἔγκλημα τῆς Οὐνίας καί τόν ἀντίχριστο βιασμό τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ἐκκλησίας συνάδουν ἀπολύτως μέ τά ἀνωτέρω καταγγελόμενα.
Αὐτά τά ἐλάχιστα ὡς ἀπάντηση στούς ἀγαπητούς ἀδελφούς πού ὁμιλοῦν περί «καλῶν προθέσεων» τοῦ καταληψία τοῦ Πρεσβυγενοῦς θρόνου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσεως καί πού ἔσπευσαν μέ ὕβρεις ἄνευ ἐπιχειρημάτων νά κακοχαρακτηρίσουν προγενέστερο κείμενό μου γεγονός γιά τό ὁποῖο ἐνώπιον τοῦ Δικαιοκρίτου θά ἀποδώσουν ἀσφαλῶς λόγον διότι οἱ πράξεις μας καί οἱ λόγοι μας θά μᾶς κρίνουν ἐνώπιόν Του».
Σημάτης Παναγιώτης